هفت‌برکه: در این شماره از #صحرو، نازنین شبان به سراغ یکی دیگر از لذت‌های ناب و ساده‌ی کودکی در صحرو رفته و آن را از قاب دوربین ثبت کرده است. ساخت «خونکه» لذتی است که شاید هنوز که هنوز است در صحرو جریان داشته باشد و جایی میان نخل و آفتاب، پناهگاه امن هر کودکی باشد تا زیر سایه‌ی آن پا به دنیای خیالش بگذارد.
آرامش در خونَکه‌های ساخته شده از چند بلوک سیمانی با سقفی از پِش در صحرو، با بالشت‌های ردیف‌شده و سقفی از شَمَد در هال خانه فرقی ندارد. همه‌ی آنها محکم‌ترین چهاردیواری دنیا هستند. این خونَکه‌های ساده و موقتی، جایی‌ست که کودک در آن پادشاه است، بی‌نیاز از هر چیز، جز خیال. خیال‌هایی که از لابه‌لای بالشت‌ها و بلوک‌های سیمانی رد می‌شود و از درزهای آن بیرون می‌زند تا به آسمان برود.
در این خونَکه‌ها نه خبری از پنکه‌ی سقفی و کولرهای اسپلیت است و نه از یخچال و اجاق گاز. اما خنک‌ترین جای دنیاست و خوابیدن در آن از هر خوابی که روی بالشتی از پر قو هم باشد راحت‌تر است؛ و هر غذایی در آن خوشمزه‌ترین غذای دنیاست.
