هفت‌برکه: اداره میراث فرهنگی موضوع تخریب و آسیب به تئتخ برکه خئر در محله فخرآباد گراش را پیگیری می‌کند.
سید عفیف‌الدین زندوی، رییس اداره میراث فرهنگی گراش گفت: «صبح امروز جمعه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ یکی از اهالی محله فخرآباد اطلاع داد که یکی از ورودی‌های برکه خیریه در این محله تخریب شده است. از همان صبح پیگیر بوده‌ایم. موضوع را به شهرداری منعکس کرده‌ایم تا از تخریب جلوگیری شود.»
حسینعلی مولایی، مسئول امور اجرای شهرداری گراش، نیز گفت: «دو کارگر مشغول تخریب تئتخ برکه بودند که وسایل آنها توقیف شد. به نظر می‌رسد برای عملیات تخریب یکی از منازل مجاور برکه، این کار انجام شده است که هم موضوع تخریب تئتخ و هم مجوز تخریب منزل را باید فردا بررسی کنیم.»
زندوی در مورد پیگیری موضوع گفت: «همان‌طور که از نام برکه مشخص است این برکه خیریه و تحت نظر اداره اوقاف و امور خیریه است و پیگیری قضایی از طریق این اداره باید انجام شود. پرونده این برکه در مرحله ثبت در فهرست آثار ملی است و با توجه به ارزش تاریخی و میراثی این بنا و این که بنا به زودی ثبت خواهد شد، موضوع را با حساسیت پیگیری می‌کنیم.»
احمدرضا خودکامه، از ساکنین محله فخرآباد، در مورد این موضوع گفت: «از چند ماه پیش از طریق شهرداری پیگیری هستیم که محوطه دور برکه را بهسازی و نورپردازی کنیم اما برای این کار نیاز به مجوز اداره اوقاف است. صبح امروز متوجه شدیم که متاسفانه افرادی در حال تخریب بخشی از برکه هستند. امیدواریم اداره اوقاف سریع‌تر در این مورد اقدام کند و این برکه زیبا حفظ و ساماندهی شود.»
زندوی در مورد ارزش تاریخی برکه گفت: «برکه خیر یکی از آخرین برکه‌های سالم باقی‌مانده در داخل شهر گراش است. قدمت این برکه به دوره قاجار برمی‌گردد و از نظر حجم مخزن، چهارمین برکه بزرگ گراش است. پرونده تکمیل و برای ثبت ارسال شده است اما اگر همشهریان اطلاعات دیگری در مورد پیشینه این برکه دارند، در آینده به ما کمک خواهد کرد.»
سردرهای ورودی برکه‌ها که مردم از این محل آبِ برکه را کشیده و استفاده می‌کنند در گراشی «تئتخ» گفته میشود. کلمه «خیریه» در گراشی به صورت خئر گفته میشود.
برکه خئر در محله فخرآباد در جنوب غربی گراش و بین خیابان‌های آبیاری و درمانگاه قرار دارد. این برکه در نزدیکی قبرستانی قرار دارد که در حال تبدیل شدن به بوستان محله‌ای است.
۱ خرداد ۱۴۰۰
به گراشی
منظورتون کدوم زحمت هست واضحتر بگید لطفا
۱ خرداد ۱۴۰۰
چ جالب! تخریب تئتخ برکه خئر را دردناک معرفی میکنن و هی کامنت روی کامنت ، وای چنین شد وای چنان شد، ولی تخریب شخصیت و زحمت ما رو خیلی عادی از کنارش رد میشن.عجب مخلوقاتی داری ای خدای عجائب و غرائب.
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
چقدر این اتفاق ناراحت‌کننده بود!
حتما تقصیر از ماست که خوب ارزش این بنا رو به گوشزد نکردیم.
وگرنه چطور ممکنه که یک نفر سرخود و برای منافع شخصی دست به تخریب آثار تاریخی بزنه؟!
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
تنها راهش اینه که یه پارچه سبزی بزنید و تابلو بزنید ، اینجا امامزاده هستش، دیگه عمرا” تخریبش کنن.
فقط بلدن اثار باستانی ایرانی رو تخریب کنن.
والسلام
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
تشکر از عوامل شهرداری و میراث بابت جلوگیری از این کار غیر انسانی و غیر اخلاقی…
ضروریست بخش حقوقی میراث و اوقاف با همکاری شهرداری پس از بررسی موضوع با خاطیان برخورد قانونی به عمل آورد.
ماده ۵۵۸ – هر کس به تمام یا قسمتی از ابنیه، اماکن، محوطه‌ها و مجموعه‌های فرهنگی تاریخی یا مذهبی که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، یا تزئینات، ملحقات تأسیسات، اشیاء و لوازم و خطوط و نقوش منصوب یا موجود در اماکن مذکور، که مستقلاً نیز واجد حیثیت فرهنگی ـ تاریخی یا مذهبی باشد، خرابی وارد آورد علاوه بر جبران خسارات وارده به حبس از یک الی ده سال محکوم می شود.
با زحمات جناب زندوی عزیز، رئیس محترم میراث شهرستان گراش به زودی این اثر تاریخی ارزشمند در فهرست اثار ملی کشور به ثبت خواهد رسید.
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
با تمام عوامل و تخریب کنندگان آثار بی نهایت باارزش باستانی باید برخورد جدی شود.
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰
این آثار شناسنامه ما هستند تاریخ ما هستند
متاسفانه اکثر افراد فقط مادیات را میبینند و هیچ اطلاعی از میراث های فرهنگی گذشته ندارند. لااقل هر انسانی کنجکاو میشود که بداند شیوه زندگی مردم در گذشته چگونه بوده. زندگی در دوران اجداد آنها به چه شکل بوده. خود من که بسیار کنجکاوم و در مورد تاریخ گراش و منطقه بسیار جسنجو میکنم.
اگر این آثار از بین بروند فکرش را بکنید آنوقت ما چگونه از گذشته و گذشتگان اطلاع داشته باشیم…