هفتبرکه – گریشنا: جادهی حادثهساز فداغ-خلیلی باز هم صحنهی یک حادثهی دلخراش بود: واژگونی یک خودرو پراید که باعث مصدوم شدن یک پدر و دو پسرش شد. اما این تلخی دو مرحلهی دیگر شدیدتر شد: مصدومین خودشان اقدام به بلند کردن یکی از پسرها که از ناحیه کمر مصدوم شده بود کردند، و باعث شدند آسیب این جوان نوزدهساله شدیدتر شود. و در یک اقدام عجولانه، هر سه مصدوم سوار یک پراید گذری شدند تا زودتر به بیمارستان برسند.
این گزارشی است که ناصر دلخوش، مسئول آموزش اورژانس ۱۱۵ گراش، به خبرنگار گریشنا میدهد، و نتیجهی این حادثه را دلخراش توصیف میکند: «این جوان نوزدهساله آسیب جدی از ناحیهی نخاع دیده است.»
یک داستان تراژیک-پلیسی
از زبان دلخوش داستان را بخوانید: «یک پراید با سه سرنشین از سمت خلیلی به فداغ در حرکت بوده، که در نزدیکی حسینآباد، نقطهای که در این سالها بسیار حادثهخیز بوده، از جاده خارج میشود. بهمن جوکار و دو پسرش سرنشینان این خودرو بودهاند. آنها خودشان به همدیگر کمک میکنند تا سوار یک پراید گذری شوند و خود را سریعتر به بیمارستان برسانند. بدون این که حتی با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند. این حادثه را یک چوپان که از فاصله دور شاهد ماجرا بود به ما گزارش کرد.»
از اینجاست که دلخوش تلاش پلیسیاش را برای کمکرسانی به مصدومان شروع میکند: «چون حدس میزدیم مصدومیت شدید باشد و نحوهی انتقال هم اصلا مناسب نبود، وظیفه داشتیم به کمک آنها بشتابیم. به چوپان گفتم در اتوموبیل چپکرده جستجو کند و مدارکی پیدا کند. او اسم بهمن جوکار را پیدا کرد. سپس در برنامهی نامبربوک این اسم را جستجو کردم، و حدود ۵۰ نفر به این اسم پیدا شد. شروع کردم به زنگ زدن، و خوشبختانه نفر چهارم خود ایشان بود. وضعیت را پرسیدم، و آموزشهای لازم را به او دادم. و سپس سریعا با اورژانس ارد تماس گرفتم تا اعزام شوند.»
با یافتن موقعیت مکانی مصدومان، دلخوش به اورژانس ارد اطلاع میدهد که به کمک آنها بشتابند: «وقتی نیروهای اورژانس ارد در نزدیکی گردنه فداغ به پراید حامل مصدومان میرسند، متوجه میشوند که مصدومیت جوان به خاطر حمل نامناسب شدیدتر شده است و او دیگر قادر به تکان دادن پایش نیست. پس او را با رعایت اصول به بیمارستان گراش منتقل کردند، اما متاسفانه مصدومیت جدی شده بود و جوان آسیب نخاعی شدیدی دیده بود.»
و چهار نتیجهی مهم
نکتهی اول در این حادثه، لزوم رسیدگی به این جادهی خطرآفرین است. دلخوش میگوید: «این محور باعث حوادث زیادی میشودو در سال گذشته در این جاده سه فوتی داشتهایم.» شورای روستای حسینآباد نیز بارها درباره خطرساز بودن این حادثه هشدار داده است و پیگیری کرده است.
نکته دوم، نیاز شدید به راهاندازی پایگاه اورژانس در فداغ است. وقتی حادثهای در دهستان خلیلی رخ میدهد، ابتدا به اورژانس ۱۱۵ گراش گزارش میشود، و این پایگاه به اورژانس ارد خبر میدهد تا اعزام شود. فاصلهی زیاد این پایگاه باعث میشود زمان زیادی از دست برود. دلخوش میگوید: «با این که در این حادثه، این مورد تاثیرگذار نبود، اما در موارد دیگر این فاصله میتواند بسیار تاثیرگذار باشد.»
نکتهی سوم که در این داستان بسیار برجسته است، لزوم آموزش نکات اورژانسی به شهروندان است. دلخوش هشدار میدهد: «علت آسیب شدید در این حادثه این است که خودشان تصمیم به جابجایی مصدوم گرفتهاند. ما جدا هشدار میدهیم که مگر در مواردی که مصدوم خونریزی فعال و شدید دارد یا مشکل حاد تنفسی دارد، از دست زدن و یا جابجا کردن مصدوم خودداری کنند. جابجا کردن غیر اصولی مصدوم باعث وارد شدن صدمات جبرانناپذیری خواهد شد.»
و نکته مهم چهارم هم این است که انتقال مصدوم به بیمارستان را حتما به نیروهای اورژانس بسپارید. دلخوش میگوید: «در این مورد بخصوص، حتی با اورژانس تماس هم نگرفتند و ما باید دنبال مصدومان میگشتیم. شهروندان باید اولین کاری که در این موارد انجام میدهند، تماس با اورژانس ۱۱۵ باشد.»
بنده ی خدا
۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۷
سلام . لازم است نکاتی را خدمت آقای شایان عرض کنم
نمایندگی آموزش و پرورش اوایل دهه ی شصت در ارد مستقر شده هر چند گراشی ها آنرا برای مدتی …
بخشداری هم علیرغم کارشکنی های شدید گراشی ها (همانگونه که حسنی در روز گراش به قسمتی از این کارشکنی ها اشاره کرد) با تلاش خود اردی ها بدست آمده و اگر دست آقایان گراشی بود صد سال دیگر هم از بخش خبری نبود کما اینکه الان برای فداغ نیست
شهرداری هم قرار بود مسؤولبن شهرستان گراش پیگیر باشند که بعد از چندین سال ، عاقبت خود بچه های ارد کار را تمام کردند هر چند در انتخاب شهر دار هم باز مشکلاتی ایجاد کردند که هنوز …
درمانگاه شبانه روزی هم با وجود تصویب چندین ساله وزارتخانه باز هم گراش بخل می ورزد
بلوار ورودی ارد را خیرین ساخته اند و اداره کل راه و شهرسازی لار آسفالت کرده و بقیه خیابان های داخل شهر .
اورژانس را آقایان اردی ها ساخته اند همراه با هزینه ی چندین ماهه پرسنل
درمانگاه و پاسگاه و مدارس و خانه ی معلم و حوزه مقاومت و مساجد و حسینیه ها را مردم ارد ساخته اند
اگر هم از ته مانده بودجه های دولتی چیزی اختصاص داده اند از سر ناچاری بوده که بگویند توابعی داریم و می خواستند بودجه بیشتری بگیرند
تونل بالنگستان هم که فرمودید دویست سال دیگر هم درست نشود زیاد برای اردی فرقی نمیکند منتهی هر چه دیرتر درست شود برای شهرستان افت محسوب میشود
بنا بر این گراش نسبت به لار برای توابع فرقی ندارد و در کل شهرستان گراش برای آقایان یعنی شهر گراش
شایان
۹ اردیبهشت ۱۳۹۷
[…] از نمایندگی آموزش و.پرورش و بخشداری و.مهم تر شهرداری که به لطف گراش دارن و در آینده جاده کشی استاندارد و.پیشرفت روز افزون که با افتتاح تونل بالنگستان شاهد هستیم.بعدش گراش رو خود مردم آباد کردن و بخاطر آبادانی شهر گراش از زمان شهرستانی ازسال ۹۰تا۹۶ جمعیت خود گراش ۶هزار نفر رشد داشته و از بسیاری از شهرستان های فارس از جمله خود لامرد و فرآشبند و سروستان و… جمعیت اش بیشتر هست پس نگاه ات درست کن.
اردی
۸ اردیبهشت ۱۳۹۷
سلام درجواب دوست عزیزمان شایان که گفت : چرا…..
متاسفانه بیشتر گراشی ها از بوم وبومی درذهن خود مفهوم وسیعی ندارند بومی همان ایرانی نیست همان جنوبی نیست همان فارسی نیست همان لارستانی نیسا همان شهرستان گراشی هم نیست بومی کسی است که درمحدوده برروز وناساگ زندگی می کند آنکه زانتام و دانتام می گوید حالا اگر برای اردیها کاری نشود بهانه ی دفاع جانانه از حقوق طبیعی شان درگذشته داریم وخواستند بخش شوند وبی منت لار وگراش شدند اما فداغ که از اواین روزیکه صحبت ارتقا” شد دنبال ما راه افتادند وداغ تراز ما ازمادفاع کردند بخششان که نتوانستیم تا حالا بکنیم شهرشان هم که نتوانستیم بکنیم خدمات که دست خودمان است راکه می توانیم چرا همه چیز را برای خودمان می خواهیم ؟؟؟؟؟ !!!!! مگر لار غیر از این بود این یعنی صحه بر کار گذشته لار پس برای فداغ خودمان هم بخیلی نکنیم وحداقل برایشان کاری کنیم اورزانس ارد از بیمارستان برای مردم ارد مفیدتراست دست دست اندرکاران اردی که همت کردند وازآقای کرمی معلون وقت فرمانداری گراش که تلاش زیادی کرد درد نکند خدا عوض خیرش بدهد
شایان
۷ اردیبهشت ۱۳۹۷
چرا سریعتر در فداغ اورژانس ساخته نمیشه.به داد روستاهای محروم باید رسید.به هرحال این بخش ها جزیی از گراش هستن و باید خیرین به فکر اونا هم باشن.روستاها قدر شناس هستن.مثلا در بخش چاهورز لامرد فردی به نام جوشن گراشی بنایی ساخته و میدان ورودی این بخش را به نام این شخص زدن و این هم یک نوع قدر شناسی هست.