از خیابان تمیز که رد بشوید درب بزرگی را می‌بینید که به روی هر کسی باز نمی‌شود. باید چندین ساعت و یا روز دوندگی کنید تا این در باز شود. پنجره کوچکی آن کنار هست که اگر اول وقت یک روز کاری بروید جوانانی را ببینید که چشم به آن پنجره دارند تا اسم‌شان خوانده شود. مدارکی را که تحویل داده‌اند بازبینی شود و عزیزشان را از بند رها کنند. اینجا زندان نیست. پارکینگ نیروی انتظامی است. جایی که وسایل نقلیه‌ای که بوسیله راهنمایی و رانندگی و نیروی انتظامی توقیف می‌شود نگهداری می‌شود. پس از اینکه گراش شهرستان شد. با آمدن اداره‌ها قوانین سفت و سختی هم همراه آنان به گراش آمد. یکی از این سخت‌گیری‌ها در مورد موتورسیکلت بود.
اجرای قانون و حفظ سلامت مردم
شاید شما هم قبول داشته باشید که موتورسیکلت وسیله پر خطرتری است. نیروی انتظامی هم به قول سرهنگ انصاری به همین دلیل وسواس زیادی روی موتور سواران دارد. سرهنگ انصاری در این باره می‌گوید: برای حفظ نظم و الزام موتور سواران به رعایت قانون طرح جمع‌آوری موتورسیکلت‌ها اجرا می‌شود. اصلی‌ترین مشکل موجود، نداشتن بیمه، گواهینامه و پلاک جدید است. هرچند نداشتن کلاه کاسکت، نشستن بیش از دو نفر بر ترک موتور، رانندگی خلاف جهت و پارک در پیاده رو، سد معبر، تک چرخ زدن و حرکات مارپیچ و حرکات نمایشی، ایجاد آلودگی صوتی فهرست بلند بالایی را تشکیل می‌دهد که از دید راهنمایی رانندگی و نیروی انتظامی خلاف قوانین است. سرهنگ انصاری ادامه می‌دهد: استفاده از موتورهایی که تولید آن بیش از ده سال گذشته باشد و فاقد پلاک باشد پس از توقیف، صاحب موتور حق استفاده از آن را ندارد که در این مورد مالک ملزم به امضای تعهد محضری است. فرمانده نیروی انتظامی گراش درباره رانندگان افغان هم تذکر داد: هیچ افغانی بدون مجوز حق رانندگی با موتورسیکلت را ندارد و کسانی که مجوز هم دارند باید دارای گواهینامه باشند. سرهنگ انصاری برای حفظ امنیت موتور سواران و وسیله نقلیه‌شان گفت: رانندگان برای جلوگیری از سرقت، حتما از قفل زنجیر استفاده کنند.
پس از توقیف چه باید کرد؟
اما اگر به هر دلیلی که البته خیلی هم کم نیست موتور شما توقیف شد باید چکار کرد؟ بستگی دارد که به چه علت موتور شما توقیف شده باشد که هر کدام مراحل خاص و البته مفصلی برای خود دارد که بصورت کلی می‌توان به این موارد اشاره کرد؛ کپی سند. کپی گواهینامه. کپی شناسنامه و کارت ملی. کپی بیمه و اصل این مدارک. اصل عدم خلافی و فرم بازدید پلیس بعلاوه ۱۰. نامه ارگان توقیف کننده. و البته پوشه و گیره.
ظرافت مسئول پارکینگ پس از در اختیار گذاشتن اطلاعات مورد نیاز گله‌گی خود را از مردم بازمی‌گوید. او می‌گوید: مردم از شهرستان شدن گراش ناراحتند. چون مثلا موتورشان توقیف شده. اما به این فکر نمی‌کنند که باید قوانین را رعایت کرد. مثلا خود من روز اولی که اینجا راه‌اندازی شد موتورم را بیمه کردم که مشکلی پیش نیاید. امیدواریم با گذشت زمان مردم هم به قوانین احترام بگذارند.
هزینه بالا و تردید مردم
هزینه‌ای که صاحب موتور برای بیرون آوردن موتور خود متحمل می‌شود هم چیز کمی نیست. علاوه بر هزینه خود پارکینگ حداقل یک بار باید تا لار و پلیس بعلاوه ۱۰ بروید و خلافی موتور را بگیرید. در مواردی سری هم باید به شورای حل اختلاف بزنید. اگر موتورتان پلاک نداشته باشد امضای تعهد به نرخ امروز حدود ۳۰ هزار تومان پایتان آب می‌خورد. خلاصه چند وقتی را سرگرم هستید. بعضی وقت‌ها وقت‌گیر بودن این مراحل به گونه‌ای است که برخی افراد در ازای دریافت پول حاضر به انجام این کارها هستند. سرهنگ انصاری درباره این افراد می‌گوید: اگر کسی از پرسنل ما پیشنهادی در این باره داده باشد و یا فردی بدون طی کردن مراحل قانونی موفق به خروج خودرو توقیفی از پارکینگ شده کافی است نام او را در اختیار ما قرار دهید تا به مراجع قضایی تحویل داده شود.
شاید برای کودکی که به عنوان هدیه قبولی مدرسه موتورسیکلت گرفته و هنگام رانندگی پایش هم به زمین نرسد، اجرای قانون حفظ او از خطرات احتمالی باشد. اما برای کسی که با حقوق اندک، توان پرداخت بیمه موتور را نداشته باشد و باید به فکر کنار گذاشتن موتور خود (و شاید مبنع درآمدش) باشد اجرای قوانین گاهی سخت‌گیری بی‌موردی است که در گذشته وجود نداشته.
مثل اینکه موتور دزدی زیر پامونه خوب پلاک به ما چه که دارین عوض می کنین مگه چشه این پلاک سفت و محکم پشت موتور نصب هست. مال ماشین که رایگان بود پلاک جدیدش، مال موتورای بدبخت باید اینقدر دردسر بکشن تا بله پلاک ایرانی بگیرن…. چیزی حدود ۱۵۰ تا ۳۰۰ خرج میبره که من دو نفر خودشون بهم گفتن که موتورشون گرفتن دیگه حاظر نیستن برن بگیرن چون نمی ارزه.
گزارش خیلی خوبی شده است.
دست ات درد نکند