تحریریه نوجوان – مبینا پزشک: در عصر حاضر، نقش زنان در جامعه به شدت تغییر کرده است؛ زنانی که امروز در محیط‌های کاری حضور دارند، نه تنها بر دوش خود بار مسئولیت‌های خانوادگی را حس می‌کنند، بلکه به تامین منابع اقتصادی برای خانواده‌هایشان می‌پردازند.
در این گزارش، به مناسبت روز مشاغل خانگی و تولید خانواده‌محور، به معرفی و بررسی وضعیت مراکز کار زنان، چه مراکز خیریه و چه شرکت‌های تعاونی، می‌پردازیم؛ مراکزی که در آن زن‌ها با وجود چالش‌های متعدد، تلاش می‌کنند تا هنرهای خودشان را در زمینه‌های مختلف نشان دهند و زندگی بهتری را برای خود و خانواده‌هایشان رقم بزنند. برخی از این زنان به ناچار و به خاطر شرایط اقتصادی به کار در این مراکز پرداخته‌اند؛ و برخی از آنان، این مراکز را فرصتی برای نشان دادن توانایی‌ها و استعدادهایشان می‌دانند. در دل این مراکز، که عمدتا زنان راه‌اندازی کرده و مدیریت می‌کنند، زندگی و کار به هم پیوند خورده است. زنان از خیاطی و تهیه و فروش محصولات غذایی گرفته تا پخت نان و گاهی غذاهای بومی ـ محلی را انجام می‌دهند.
انجمن بانوان نیک‌اندیش، بیت‌النور در حسینیه حضرت ابوالفضل(ع)، خیریه حضرت رقیه(س)، شرکت تعاونی تن‌آرای بنفشه، شرکت تعاونی ترمه قشقایی و شرکت تعاونی همیاری زنان سرپرست خانوار، شش خیریه و تعاونی زنانه‌ای هستند که در این گزارش معرفی شده‌اند.
خیریه صولت عنیبه هم یکی از مراکز فعال است که تلاش ما برای تهیه گزارش از آن ناموفق بود و در فرصتی دیگر به آن خواهیم پرداخت.
انجمن بانوان نیک‌اندیش
«انگیزه من از تاسیس انجمن، اشتغال زنان سرپرست خانوار است. ایده راه‌اندازی این مرکز همراه با مشورت با آقای دکتر عبدالهی بوده است. ما در همه کارها با هم به مشورت می‌پردازیم. این مجموعه در بهمن ۱۳۹۳ با کمک دیگر دوستان و خیرین افتتاح شد (خبر در هفت‌برکه) و کلا این مجموعه خیرساز است.» این بخشی از صحبت لیلا مقامی است. او همسر دکتر احمد عبدالهی و یکی از افرادی است که در برپایی انجمن بانوان نیک‌اندیش نقش داشته است.
انجمن بانوان که در انتهای خیابان صیاد شیرازی قرار دارد، همه‌روزه به جز روزهای تعطیل آماده خدمت‌رسانی است و با شماره۰۷۱۵۲۴۴۴۸۹۸ می‌توانید با این انجمن در ارتباط باشید.
به گفته لیلا مقامی، در این مکان در حال حاضر ۱۷ نفر مشغول به کار هستند. «البته اوایل که انجمن نوپا بود، تعداد افراد بیشتری در انجمن اشتغال داشتند؛ اما رفته‌رفته برخی از بانوان ازدواج کردند، یا بچه‌دار شدند و یا در حوزه کاری با یاد گرفتن یک مهارت، از این مرکز مستقل شدند و کار خود را به خانه بردند و در آنجا مشغول به درآمدزایی شدند.»
مقامی از ساعت کاری این مجموعه گفت: «این مجموعه طبق سفارشات مشتری فعالیت دارد. قسمت فروشگاه فعالیتشان از ساعت ۷:۳۰ صبح تا ۱۲:۳۰ ظهر و عصر از ۱۶ الی ۲۰ است.»
مقامی در مورد محصولاتی که معمولا در انجمن بانوان تهیه و تولید می‌شود می‌گوید: «اوایل ما در انجمن قالی‌بافی داشتیم و این هنر در انجمن آموزش داده می‌شد و ما خودمان تابلو فرش‌ها را تهیه می‌کردیم. اما بعد از گذشت مدتی، بانوان آن تابلوها را به خانه بردند و این کار را ادامه دادند. در واقع ما برای آنها فقط کارآفرینی کردیم. محصولات ما امروزه شامل خیاطی و آشپزی است. خیاطی شامل دوخت لباس‌های بیمارستانی، روبالشتی و روتختی است. آشپزی هم شامل تهیه و پخت انواع سوسیس، سمبوسه، همبر مرغ و گوشت، دونات مرغ، ترشیجات، فطایر و پیراشکی، شیرینی‌های خانگی، سبزیجات تازه و فریزشده و انواع نان از جمله پلزی، لیتک و بالاتوه است.»
صمیمیت جاری در فضای کار
در گوشه و کنار این مرکز بانوان با انرژی و دقت مشغول به کار هستند. در گوشه‌ای بانویی با حوصله مشغول پاک کردن سبزی است و با دقت برگ‌های زرد و پژمرده را جدا می‌کند و ساقه‌های اضافی را می‌برد. دستانش آرام و ماهرانه عمل می‌کند و سبزی‌های تمیز و تازه را در سبد می‌چیند. بانویی دیگر با دستان چروکیده و صدای مهربانش مشغول شست‌وشوی سبزی‌هاست. با دقت خاک و گِل را از روی سبزی‌ها پاک می‌کند و در کنار او صدایی پیوسته از برخورد ظروف به گوش می‌رسد. آن بانو با چابکی و سرعت مشغول شستن ظروف بزرگ است. بخار آب از اطرافش بلند می‌شود اما او با لبخند به کار خود ادامه می‌دهد. در گوشه‌ای از حیاط بانوی دیگر با تجربه فراوان مشغول ورز دادن خمیر است. با حرکاتی هماهنگ خمیر را زیر و رو می‌کند و به آن شکل می‌دهد، با دستانی پینه بسته و صورتی آفتاب خورده نان را روی تابه نان پزی می‌زند. صورتش از حرارت شعله گاز سرخ می‌شود اما همچنان به کار خود ادامه می‌دهد. در قسمت داخلی آشپزخانه خانمی با دستانی که نقش حنا دارند مشغول تهیه کیک یزدی است. عطر هل و گلاب فضای آشپز خانه را پر کرده است. او با روپوشی سفید پشت میز شیرینی‌پزی ایستاده و با دقت مواد اولیه را وزن و با هم مخلوط می‌کند. برای تزیین کیک از قیف استفاده و طرح‌های خلاقانه‌ای روی آنها ایجاد می‌کند. و اما بانوی ناظر با روپوشی سفید و مرتب و عینکی بر چشم مشغول برسی محصولات نهایی است. با دقت، بو، طعم و بافت هر محصول را ارزیابی می‌کند. او همیشه سعی می‌کند با نظارت دقیق کیفیت محصولات انجمن را حفظ کند، در این میان صدای خنده و صحبت‌های دوستانه به گوش می‌رسد. بانوان در کنار کار، با هم گپ می‌زنند و از حال هم با خبر می‌شوند. فضایی صمیمی و گرم در انجمن حاکم است که نشان از همدلی و همکاری بین این بانوان دارد.
صدای چرخ خیاطی‌ها با هم آمیخته شده است. بانوی برش‌کار با دقت و تمرکز الگو‌ها را روی پارچه‌های رنگارنگ قرار می‌دهد و با قیچی تیزش تند تند پارچه‌ها را می‌برد. تکه‌های پارچه با نظم خاصی روی هم جمع و آماده دوخته شدن می‌شوند. با کمی فاصله بانویی پشت میز خیاطی نشسته و با مهارت دستانش تکه‌های پارچه را به هم وصل می‌کند. او با سرعت و دقت درز‌ها را می‌دوزد و روتختی و رو بالشتی و لباس‌های بیمارستانی را شکل می‌دهد. بانویی که مسئولیت بسته‌بندی را دارد لباس‌های اتو شده را با توجه به بهداشت و نظافت تا می‌کند و در بسته‌های پلاستیکی قرار می‌دهد و آنها را برای ارسال آماده می‌کند.
دغدغه‌های مدیران انجمن
در قسمت اصلی انجمن که دفتر نامیده می‌شود و تمامی محصولات با نظم خاصی چیده شده‌اند، منشی و حسابدار این مرکز با چهره‌ای گشاده و لبخندی بر لب محصولات آماده را به مشتریان تحویل می‌دهند. خانم مقامی ادامه داد: «نظم کاری برای من اهمیت زیادی دارد و چون ما آشپزخانه هم داریم بهداشت هم برایم مهم می‌باشد.»
مقامی در مورد چالش‌ها و دغدغه‌هایش هم گفت: «چالش‌های زیادی داشتیم. اوایلی که انجمن را راه‌اندازی کرده بودیم جذب مشتری یکی از چالش‌های ما بود. هنوز هم هست و ما نیاز داشتیم که در فضای مجازی هم تبلیغاتی داشته باشیم اما خب فرصت نشد. یکی دیگر از چالش‌های ما بیمه کردن افراد بود و همچنین داشتن درآمد خوب برای حمایت از بانوانی که در این مرکز کار می‌کنند.»
توصیه‌ی مقامی به بانوانی که در شرایط مشابه با این بانوان قرار دارند این گونه بود: «بیکار ننشینید زیرا بیکاری آدم را افسرده می‌کند و با کار کردن می‌توانید زندگی بهتری را برای خود و خانواده رقم بزنید.»
بیت‌النور در حسینیه حضرت ابوالفضل(ع)
حسینیه حضرت ابوالفضل(س) بیش از یک مکان مذهبی است. این مکان با رایحه معنویت، عشق و همدلی، عطر خوش آش نذری و هنر دستان توانمند زنانش، دل‌ها را تسخیر می‌کند. چهار سال است که این حسینیه در قلب شهر، پناهگاهی برای دل‌های مشتاق و محلی برای خلق زیبایی‌ها شده است.
ایده راه‌اندازی این موسسه از طرف زبیده شاکری مطرح شده و دیگر دوستانش را در این کار خیر با خود همراه کرده است. این موسسه در سال ۱۴۰۰ در خود حسینیه حضرت ابوالفضل(ع) افتتاح شد. یکی از شعبه‌های آن بیت النور است. با خانم شاکری در مورد فعالیت‌ها، برنامه و خدمتشان برای بانوان این موسسه صحبت کردم.
حسینیه حضرت ابوالفضل(ع) در خیابان بسیج واقع است و می‌توانید با شماره ۰۹۱۷۱۸۰۶۲۲۸ با این خیریه در تماس باشید.
شاکری از محصولاتی که در این موسسه تهیه می‌شود گفت: «ما بیشتر به خیاطی می‌پردازیم که شامل: ملافه، روبالشتی، دستمال آشپزخانه، دستگیره، چادر، چادر نماز و لباس آخرت (کفن) است. اما در کنار این کار به پخت غذای نذری هم می‌پردازیم، مخصوصا ایام شعبانیه (برات). مردم مبلغی را به این موسسه تحویل می‌دهند تا بانوان این حسینیه مواد لازم پخت را تهیه، درست و بین افراد نیازمند توزیع کنند.»
بوی بهشت در کوچه‌های شهر
با ورود به حسینیه، گویی پا به دنیایی دیگر می‌گذارید، سکوتی پرمعنا فضا را به اشغال خود در آورده است. نور ملایمی از پنجره قوسی شکل درب به داخل می‌تابد، و بر روی کاشی‌کاری‌های ظریف حیاط، نقش‌های خیال‌انگیزی را ترسیم می‌کند. در قسمت داخلی حسینیه عطر خوش گلاب در فضا پراکنده شده است. نغمه‌های دلنشین دعا، روح را جلا می‌بخشد. اینجا جایی است که می‌توان از هیاهوی زندگی روزمره فاصله گرفت و در دریای بیکران معنویت غرق شد.
در گوشه‌ای از حسینیه، بانوانی گرد هم آمده‌اند که دستانشان، هنرمندانه به خلق زیبایی مشغول است، این بانوان نه تنها خیاطی می‌کنند، بلکه با هر بخیه، دعایی می‌خوانند و با هر سوزن گره‌ای از مشکلات نیازمندان می‌گشایند. آنها مشغول دوخت کفن هستند، لباسی سفید و ساده که یادآور کوچ ابدی از این دنیای فانی است. این بانوان با نیت خالصانه و دلی آکنده از عشق به اهل بیت(س) پارچه‌های سفید را به هم می‌دوزند و با زمزمه‌ی آیات قرآن بر روح درگذشتگان، آرامش میبخشند. این کار فراتر از یک فعالیت خیریه، نوعی عبادت و آرامش روحی محسوب می‌شود.
بانوان این حسینیه علاوه بر دوخت لباس آخرت، به تولید محصولات خانگی نیز مشغول هستند، دستمال‌های آشپزخانه با طرح‌های سنتی و متنوع، روبالشتی‌های نرم و لطیف با نقش و نگار‌های زیبا، ملافه‌های خنک و راحت با رنگ‌های آرامش بخش، دستگیره‌های کاربردی، چادر نماز‌های دلنشین با گل‌های رنگارنگ، همه و همه گواه ذوق و سلیقه‌ی بی‌نظیر این بانوان است، این محصولات نه تنها کاربردی هستند بلکه به خانه‌ها رنگ و بویی از هنر و زیبایی میبخشند.
طعم بهشت در قابلمه
در آشپزخانه کوچک و دنج حسینیه، رایحه‌ای دل‌انگیز به مشام می‌رسد که هر رهگذری را به سوی خود می‌کشاند. بانوان حسینیه با مهربانی مشغول پخت آش نذری هستند. هر کدام از این خانم‌ها وظیفه‌ای بر عهده دارند، یکی سبزی‌ها را خورد می‌کند، دیگری حبوبات را پاک می‌کند، بانویی دیگر پیازداغ درست می‌کند، و بانوی دیگر که مشخص است در کارش مهارت زیادی دارد با دلی از امید و آرزو، مواد اولیه را در قابلمه می‌ریزد، در حین کار ذکر صلوات در فضا طنین‌انداز است.
دلیل راه اندازی این مرکز کمک به نیازمندان و حمایت از بانوانی می‌باشد که مایل هستند کار آفرین باشند، در این مکان ۳ نفر مشغول به کارند. شاکری دلیل کاهش یافتن تعداد بانوان را اینگونه بیان کرد: «به دلیل رجوع زیاد نیازمندان به موسسه ما تصمیم گرفتیم که چرخ خیاطی بیشتری را تهیه کنیم تا کار دوخت و دوز سریع تر انجام شود. البته ما فقط یک اتاق کوچک را برای خیاطی در اختیار داریم، اما خیلی از بانوان می‌گفتند که خیاطی بلد نیستیم. به همین دلیل مدتی کلاس‌های آموزش خیاطی هم برگزار کردیم اما استقبال از این کلاس‌ها آنچنانی نبود. بانوان دیگر هم به دلیل بچه‌داری، دیسک گردن یا کمر ترجیح می‌دادند که به این مکان رجوع نکنند. به همین دلیل سعی کردیم که تمام کارها را خودمان انجام دهیم.»
وی در مورد سود حاصل از فروش محصولات توضیح داد: «سودی که به دست می‌آوریم، خرج امور خیریه می‌شود.»
خانم شاکری از ساعت کاری این موسسه گفت: «ساعت کاری ما وابسته به سفارشات است. بیشتر اوقات از ساعت هشت صبح در حسینیه هستیم تا دوازده یا یک بعد از ظهر. اما اگر سفارشات ما زیاد نباشد ممکن است هفته‌ای دو روز به حسینیه برویم. ولی در کل ما فعالیت‌های زیادی داریم و خدارا شکر می‌کنیم که کارمان رونق خوبی دارد، به عنوان مثال ما هر چند وقت یکبار دوخت چادر را رایگان اعلام می‌کنیم، خیلی از خانم‌ها هم به ما مراجعه می‌کنند و ما برایشان چادر میدوزیم.»
چالش‌ها و دغدغه‌های خانم شاکری در رابطه با کارش اینهاست: «چالش خاصی نداریم، فقط اگر اتاق خیاطی ما بزرگتر بود، شاید فعالیت‌های بیشتری صورت می‌گرفت. اما الان هم جدا از تهیه محصولات ما کلاس‌های آموزش قرآن، تفسیر و… را داریم که فعالیت‌های ما را گسترده تر می‌کند.»
توصیه شاکری به بانوانی که مایل هستند کارآفرین باشند این است: «کاش بانوان عزیز، همت به خرج بدهند. نمی‌دانم شاید هم برخی‌ها حوصله یا مهارت کافی را ندارد، اما کمر همت ببندید و در حوزه‌ای که دوست دارید کار آفرین شوید.»
خیریه حضرت رقیه(س)
در دل کوچه‌ای قدیمی، با خانه‌هایی که خاطرات سال‌ها زندگی را بر چهره دارند، خانه‌ای سه طبقه با معماری هنرمندانه به چشم می‌خورد. این بنا با وجود قدمت، میزبان جریانی از هنر و خلاقیت است. خیریه حضرت رقیه(س) بانوانی خوش‌ذوق دارد که در این فضا، رویا‌ها را با تار و پود هنر به واقعیت تبدیل می‌کنند.
معصومه غیبی، یکی از مسئولین خیریه حضرت رقیه(س) می‌گوید: «ایده راه اندازی این موسسه توسط خانم آشفته ارائه شد و در سال ۱۳۹۷ افتتاح شد.»
خیریه حضرت رقیه (س) واقع در خیابان آبیاری در روزهای هفته به جز روزهای تعطیل آماده ثبت سفارش‌های شماست. جهت سفارش می‌توانید با شماره ۰۷۱۵۲۴۴۱۳۹۲ و یا ۰۹۲۲۷۱۶۰۴۳۴ تماس بگیرید.
غیبی در مورد محصولاتی که در این موسسه تهیه می‌شود چنین توضیح داد: «تزیین ظروف حنابندان برای عروس و داماد، باکس‌های نامزدی و همچنین خیاطی و بافتنی محصولاتی است که در این موسسه تهیه می‌شود و به فروش می‌رسد.»
از تهیه ظرف حنابندان تا آموزش بافتنی
با ورود به خیریه، نخستین چیزی که چشم را می‌نوازد، ظروف حنابندان است. هر ظرف داستانی مجزا از عشق و سنت را با خود حمل می‌کند. باکس‌های نامزدی با تزییناتی زیبا از گل‌های رز و نرگس با آرایشی هنرمندانه درون این باکس‌ها جای گرفته‌اند. روبان‌های ساتن با رنگ‌های ملیح همچون پلی این گل‌ها را به هم متصل می‌کند. در کنار لباس‌های زیبا و چشم نواز حلقه‌های نامزدی تک نگین، چشمک می‌زنند. این باکس‌ها نه تنها یک هدیه بلکه تجسمی از عشق و آرزوهای یک زوج جوان هستند.
اما قلب تپنده این موسسه، کارگاه خیاطی و بافتنی است. صدای چرخ‌های خیاطی همچون نوای دلنشین موسیقی، در فضا می‌پیچد، و میل‌های بافتنی با ریتمی منظم، کاموا‌ها را به رقص در می‌آوردند، زیرا هر کوک و گره داستانی از تلاش، پشتکار و خلاقیت را بازگو می‌کنند.
دلیل راه اندازی این مرکز، حمایت از بانوانی می‌باشد که هنر خود را در هر زمینه‌ای به مکان‌های بزرگ‌تری همچون موسسه‌ها ببرند. در این مکان ۴ نفر مشغول به کار هستند. غیبی گفت: «اوایل تعداد بانوان بیشتر بود. ما پخت نان هم داشتیم. اما به دلیل شیوع بیماری کرونا و مدتی هم کمبود آرد و زیاد شدن هزینه آن، این کار دیگر برای ما سودی نداشت. و از آن جا که بیشتر بانوان نان پخت می‌کردند، به همین دلیل تعداد اعضای این خیریه کاهش پیدا کرد.»
وی همچنین از ساعت کاری این موسسه توضیح داد: «اگر کار ما زیاد باشد از صبح مشغول به کار می‌شویم تا شب. اما اکثرا یکی از خانم‌ها به صورت مداوم در خیریه حضور دارد، برای رسیدگی به کارها و… که بخشی از حقوق ما به نیازمندان تعلق می‌گیرد و خرج امور خیریه می‌شود.»
او در مورد دغدغه و چالش‌هایش گفت: «خدا را شکر، الحمدلله چالش و دغدغه خاصی نداریم و به تمامی کارها رسیدگی می‌کنیم. بیشترین دغدغه ما این است که مشتری‌ها از ما راضی باشند و سفارشات را به موقع تحویل دهیم.» خانم غیبی اهمیت در کارش را چنین توصیف کرد: «من رشته‌ام بافتنی است و توجه ویژه من به این هنر است. اما خب در کنار بافتنی به کار‌های دیگری هم که در این موسسه صورت می‌گیرد توجه می‌کنم. ما آموزش بافتنی و خیاطی هم داریم. اگر بانوان به این کار علاقه دارند می‌توانند به ما مراجعه کنند و آموزش ببینند.»
شرکت تعاونی تن‌آرای بنفشه
ایده راه‌اندازی این موسسه را راضیه فیروزی طرح کرده است و در آذر ماه ۱۳۹۸ افتتاح شد. این موسسه خانوادگی است و چهار خواهر آن را اداره می‌کنند. خانم فیروزی می‌گوید: «مدتی بعد، به دلایلی ما این کار را به منزل آوردیم، به خاطر اینکه اتاق کار ما کوچک است تصمیم داریم اگر خدا بخواهد کارمان را به بیرون از خانه منتقل کنیم. فعلا که مکان مناسبی را پیدا نکرده‌ایم که هم فضای کافی داشته باشد و هم بتوانیم نیروی مناسب استخدام کنیم.»
شرکت تعاونی تن‌آرای بنفشه واقع در خیابان امام، محله‌ی مصلی، کوچه شهید عبدالهی، منزل حاج غلامعلی فیروزی، همه‌ی روزهای هفته حتی جمعه‌ها به ثبت سفارشات شما می‌پردازد. جهت سفارش می‌توانید با شماره‌ی ۰۹۱۷۹۰۷۸۳۳۰ تماس بگیرید.
فیروزی از محصولاتی که تهیه می‌کنند گفت: «ما سیسمونی نوزاد میدوزیم و حتی یک کانال هم در برنامه ایتا در رابطه با همین محصولات داریم. راه‌های ارتباطی با ما و دیدن محصول آیدی: kaeaeta @، و لینک پیوستن به کانال ما https://eitaa.com/kaeaeta است.
خلاقیتی خواهرانه برای کودکان آینده
نور ملایمی از لابه‌لای درب به اتاق می‌تابد و بر چهره‌های غرق در کار، سایه‌ای لطیف می‌اندازد. فضای اتاق، رنگین کمانی از ذوق است، رنگ‌هایی که با دست‌های مهربان خواهرانه در هم تنیده می‌شوند. چهار قلب با یک آهنگ می‌تپند و دستان خواهرانه با عشقی مشترک، بر روی پارچه‌های سفید، نقش زندگی می‌آفرینند. این مکان فقط یک کارگاه خیاطی نیست بلکه معبدی از عشق خواهرانه است، جایی که هر کوک دعایی است مستجاب و هر نقش بوسه‌ای است بر آینده‌ی نوزاد معصوم. سوزن‌ها رقصان بر روی پارچه‌های لطیف، سمفونی ظریفی را می‌نوازند. چهار جفت دست با هماهنگی بی‌نظیر، تکه‌های پارچه را به هم پیوند می‌زنند و نقش‌هایی کودکانه را بر آنها می‌آفرینند. در این کارگاه کوچک خانگی، عشق، نخ اتصال هر کوک است و مهربانی، نقشه‌ی راه این آفرینش.
خواهر بزرگتر با تجربه‌ای مادرانه، راهنمای اصلی این جمع است او با ظرافت، الگو‌ها را رسم می‌کند و با دقت مراحل دوخت را توضیح می‌دهد. خواهر ِ میانی، با ذوق و سلیقه‌ای خاص، رنگ‌ها و طرح‌ها را انتخاب می‌کند و به هر تکه پارچه، روحی تازه می‌بخشد. و خواهر کوچکتر با اشتیاقی وصف ناپذیر، جزییات کار را با عشق و دقت به انجام می‌رساند. گویی تمام خواهران بخشی از وجود خود را در این وسایل کوچک جای می‌دهند. هر کوک دعایی است برای سلامتی نوزاد و هر نقش آرزویی است برای خوشبختی او. در این میان بوی خوش چای دارچین و عطر گل‌های محمدی فضا را پر کرده و آرامشی دلنشین به ارمغان می‌آورد. صدای خنده‌های خواهرانه در میان صدای چرخ‌های خیاطی و ضرباهنگ سوزن‌ها می‌پیچد و فضایی صمیمی را ایجاد می‌کند. این سیسمونی تنها مجموعه‌ای از وسایل نیست، بلکه تابلویی است از هنر دستانی مهربان، و سرودی است برای استقبال از فرشته‌ای که به زودی دنیای این خانواده را روشن روشن خواهد کرد. این وسایل نه تنها نوزاد را در آغوش خواهند گرفت بلکه قصه عشقی بی‌پایان از این خواهران را برایش روایت خواهند کرد.
هدف راه اندازی این مجموعه و ساعات کاری آن به گفته فیروزی این است: «ما می‌خواستیم کاری را راه‌اندازی کنیم که مستمر و مداوم باشد، و بتوانیم بانوانی که بی‌سرپرست هستند را به کار بگیریم. ما مایل بودیم که نیروی بیشتری استخدام کنیم، اما چون بازاریابی ما کم است و زیاد فروش محصول نداریم، تصمیم گرفتیم که فعلا نیرویی استخدام نکنیم و خودمان کار را انجام بدهیم. ساعت کاری ما از ۸ صبح تا ۲ بعد از ظهر می‌باشد.»
دغدغه او برای دوخت سیسمونی نوزاد، کیفیت است: «کیفیت محصولات و تمیز بودن کار برای ما مهم است، چون باعث می‌شود که سفارشات ما افزایش یابد.»
توصیه خانم فیروزی به بانوانی که بی‌سرپرست و یا مایل هستند استقلال مالی داشته باشند این است: «ابتدا باید یک کار را خوب یاد بگیرید، چون وقتی که یک کار را خوب آموزش دیدید می‌توانید آن کار را خوب هم ارائه دهید. حتی اگر درآمد شما هم کم باشد، بالاخره روزی افزایش درآمد خواهید داشت. مهم این است که روی پای خودتان بایستید.»
کارگاه قالی‌بافی شرکت تعاونی ترمه قشقایی
کارگاه قالی‌بافی شرکت تعاونی ترمه قشقایی یکی از محیط‌های خلاق و فرهنگی است که بافندگان در آن فرش‌های دستباف و زیبا تولید می‌کنند. این کارگاه نه تنها مکانی برای تولید فرش‌ها و گلیم‌ها، بلکه فضایی برای آموزش و حفظ فرهنگ و هنر بافت قالی به شمار می‌آید.
ایده راه‌اندازی این موسسه را خانم سنمبر چراغی داد و در سال ۱۴۰۰ افتتاح شد. با خانم چراغی در مورد فعالیت و خدماتشان برای بانوان این موسسه صحبت کردم. شرکت تعاونی ترمه قشقایی در خیابان گلزار شهدا، جنب فروشگاه فرهنگ واقع شده است و تمامی روزهای هفته آماده ثبت سفارشات شماست. جهت سفارشات خود می‌توانید با شماره ۰۹۱۷۸۸۳۳۷۵۷ تماس بگیرید.
چراغی محصولاتی را که در این موسسه تهیه می‌شود معرفی کرد: «ما در این کارگاه، صنایع دستی مثل گلیم، قالی و چنته‌های تزیینی تهیه می‌کنیم. چنته آویز‌هایی است که در زمان قدیم به عنوان جای قرآن، سوزن نخ، و…استفاده می‌کردند، که جنس آن از نخ و کاموا است.»
خلق زیبایی‌ها با تار و پود جان
سالن بزرگ، با سقفی بلند قد برافراشته است. هوای سالن آمیخته با رایحه پشم است. بوی پشم تازه شسته شده حس تازگی را به مشام می‌رساند. صدای آرام و یکنواخت ضربه‌های شانه به تار و پود، همچون موسیقی‌ای ملایم، در فضا می‌پیچد و هارمونی‌ای دلنشین را به وجود می‌آورد. در گوشه‌ای از سالن زنان ماهر با چهره‌ای آرام و تمرکز عمیق، مشغول بافتن قالی هستند. انگشتان چابکشان بر روی تار و پود قالی می‌رقصند و با هر ضربه، گره‌ای از هنر و مهارت را به روی قالی اضافه می‌کنند. بر روی دار‌های چوبی بلند، قالی‌های در حال بافت، همچون تابلویی از رنگ و نقش، جاری هستند. رنگ‌های شاداب و درخشان، با دقت و ظرافتی خاص در کنار هم قرار گرفته‌اند و طرح‌هایی پیچیده و با شکوه را به تصویر می‌کشند.
کنار دار‌های قالی مجموعه‌ای از ابزار‌های سنتی قالی‌بافی به چشم می‌خورد: قیچی‌های تیز و کوچک برای برش نخ‌ها، شانه‌های چوبی با دندانه‌های ریز و مرتب، برای بافتن قالی و گره‌زن‌های کوچک و دقیق برای ایجاد گره‌های ظریف. هر ابزار با گذشت زمان، نشانه‌هایی از سایش و استفاده طولانی مدت را به دوش می‌کشند، و حکایت از سال‌ها تجربه و مهارت را روایت می‌کنند. کلاف‌های رنگارنگ پشم با دقت در کنار هم قرار گرفته‌اند و گویی در انتظار نوبت خود برای تبدیل شدن به بخشی از این شاهکار هنری هستند. فضای سالن آمیخته با صدای صحبت‌های آرام بافندگان، صدای شانه بر روی دار قالی است. این سالن نه تنها مکانی برای بافتن قالی بلکه زنده نگه داری سنتی کهن و فرهنگی غنی است، فرهنگی که نسل به نسل به ارث رسیده و هنر دست‌های توانمند نسل‌های گذشته و حال را در خود جای داده است.
خانم چراغی از تعداد افراد این موسسه گفت: «اکثر نیرو‌های ما در خانه فعالیت دارند، اما در کل ۱۵ نفر مشغول به کارند.» او از ساعت کاری‌شان هم گفت: «ما از ساعت ۴ بعد از ظهر مشغول به کار می‌شویم تا ۸ شب.» چراغی می‌گوید هدفش از تاسیس موسسه‌ی شرکت تعاونی ترمه قشقایی این بود که خانم‌هایی که بی‌سرپرست هستند یا دستشان تنگ است، کسب درآمدی داشته باشند. او به بانوانی که در شرایط مشابه با این بانوان قرار دارند توصیه می‌کند: «سعی کنید به بازار کار بیایید و در کنار ما یک کار جدید آموزش ببینید.»
او در مورد چالش‌های کار هم می‌گوید: «چالش ما جذب مشتری بود، اما اینجا شهری است که از این وسایل زیاد استقبال نمی‌شود البته شاید سطح تبلیغات ما هم پایین بوده باشد. برای من مهم است که کارم را به موقع تحویل بدهم، همچنین مشتری‌ها از من و کارم راضی باشند.»
شرکت تعاونی همیاری زنان سرپرست خانوار
شرکت تعاونی همیاری زنان سرپرست خانوار که یکی از شعبه‌های آن فروشگاه نوش جانان می‌باشد، یک مکان ایده‌آل برای افرادی است که به دنبال تجربه‌ای لذت‌بخش از خرید محصولات خوراکی و زیبایی هستند. ایده اصلی راه اندازی این فروشگاه را توران کرباسی ارائه داده است. این فروشگاه در ۱۵ بهمن ۱۴۰۳ افتتاح شد. هفت نفر در این مکان کار می‌کنند و ساعت کاری آن از ۸ صبح تا ۱۲ بعد از ظهر است، حتی روزهای جمعه. با کرباسی در مورد محصولات و فعالیت‌های فروشگاهش صحبت کردیم.
فروشگاه نوش جانان در بلوار الله‌قلی‌خان، کوچه حضرت خدیجه کبری، روبه‌روی مسجد، آماده ارائه خدمات به شماست، جهت سفارشات خود می‌توانید با شماره ۰۹۰۱۷۲۸۰۵۳۶ تماس بگیرید.
کرباسی از محصولاتی که در این فروشگاه به فروش می‌رسد گفت: «باقلوا، سوهان، کوکی، شیرینی‌های محلی، کیک، دسر، ترشیجات، رب انار، و محصولات پوستی مانند: بوتاکس مو، بوتاکس بهبود جای جوش صورت و… اینجا به فروش می‌رسد.»
دنیایی از عطر و طعم
با عبور از درگاه، عطر شیرین باقلوا، چون خوش آمد گویی گرم به استقبال می‌آید،.در این فروشگاه، رنگ‌ها و طعم‌ها در رقابتی دلنشین برای جلب توجه صف کشیده‌اند. ردیفی از شیرینی‌های رنگارنگ، در ویترین خودنمایی می‌کنند. باقلوا‌های خوش عطر و طعم، سوهان‌های دلنشین با عطر زعفران و پودر پسته، شیرینی‌های خامه‌ای لطیف که با خلال پسته تزیین شده‌اند.
نور ملایم آفتاب از درب رو به کوچه به داخل می‌تابد و بر روی قفسه‌های چوبی، رقص نور و سایه را به نمایش می‌گذارد. قفسه‌های چوبی با ظرافت چیده شده‌اند و شیشه‌های ترشی در کنار هم قرار گرفته‌اند، ترشی لیته‌ی بادمجان، ترشی سیر با حبه‌های سفید و براق و رب انار غلیظ با رنگی همچون یاقوت سرخ. هر شیشه دریچه‌ای است به دنیایی از طعم‌های فراموش شده، طعم‌هایی که یاد آور سفره‌های مادربزرگ و خاطرات کودکی‌اند. در گوشه‌ای دیگر، در یخچال‌های شیشه‌ای، انواع دسر‌ها، انتظار مشتری را می‌کشند.
اما این فروشگاه تنها به کام شیرین بسنده نمی‌کند. در بخشی مجزا، محصولات دست‌ساز ِ مراقبت از پوست و مو به چشم می‌خورند. قوطی‌های بزرگ و کوچک با برچسب‌های استاندارد، حس اعتماد را القا می‌کنند، کرم‌های گیاهی برای رفع جوش‌های صورت، روغن‌های تقویت کننده‌ی مو با عصاره‌های طبیعی. این فروشگاه سفری است به دنیایی از طعم‌ها، عطر‌ها و خاطرات شیرین، جایی که می‌توانید با دستانتان لمس و با قلبتان احساس کنید.
کرباسی از هدفش جهت برپایی این فروشگاه گفت: «هدف این است که من به خانم‌های بی‌سرپرست یا بدسرپرست به صورت رایگان پخت شیرینی آموزش بدهم. خانم‌ها در خانه محصولات خود را تهیه می‌کنند و به فروشگاه نوش جانان می‌آورند و ما آنجا محصولات را به فروش می‌رسانیم. یعنی ما برای خانم‌ها در منزل خودشان کار آفرینی کرده‌ایم.»
دغدغه وی در کارش رشد بانوان است: «من چون هدفم مشخص بود، به دغدغه خاصی برخورد نکرده‌ام. من می‌خواستم بانوان را رشد بدهم. ما اعضای هفت نفره با نفری بیست میلیون تومان جمعا ۱۴۰ میلیون تومان توانستیم این فروشگاه را راه‌اندازی کنیم. کیفیت محصولات برای من بسیار قابل اهمیت است.»
توصیه کرباسی به بانوان بی‌سرپرست یا بد سرپرست این است: «انسان باید به خودش متکی باشد. زیاد جالب نیست که از دیگران حمایت بگیرید. سعی کنید در زمینه‌ای که استعداد دارید رشد کنید.»
