هفت‌برکه – سمیه کشوری: معرفی فیلم «صدای آزادی» Sound of Freedom (۲۰۲۳) و موسیقی آرمان گرشاسبی
خطر کردن برای نجات کودکان
فیلم «صدای آزادی» Sound of Freedom محصول کشور آمریکا در ۲۰۲۳ و در ژانر اکشن و جنایی است. این فیلم به کارگردانی و نویسندگی مشترکِ آلخاندرو مونته‌برده کارگردانی مکزیکی است. بازیگران آن جیمز کاویزل، میرا سوروینو و بیل کمپ هستند.
تیم بالارد مأمور دولتی سابق است که در پی ماجرایی متوجه یک باند خطرناک قاچاقچیان جنسی کودکان می‌شود. او حرفه و شغلش را به خطر می‌اندازد و سفری برای نجات کودکان از دست قاچاقچیان جنسی در کلمبیا در پیش می‌گیرد.
«صدای آزادی» به عبارتی فیلمی بیوگرافی برای شخصیتی به نام تیم بالارد است. بالارد بنیانگذار سازمان عملیات زیرزمینی راه‌آهن (O.U.R) و نویسنده چندین کتاب است. او اقداماتی در سطح ملی و بین‌المللی برای جلوگیری از قاچاق کودکان را سازمان داده است. صدها نفر که قربانی قاچاق انسان بودند که توسط خود او یا سازمان عملیات زیرزمینی راه‌آهن نجات یافته‌اند. این سازمان به بازداشت بیش از ۳۰۰ نفر قاچاقچی انسان کمک کرده‌است. بالارد به بسیاری از افسران مجری قانون در زمینه جلوگیری از قاچاق انسان کمک کرده‌است.
فیلم «صدای آزادی» به یکی از موفق‌ترین فیلم‌های مستقل تبدیل شد و به‌تدریج موفقیت تجاری بیشتری هم کسب کرد. نقدهای این فیلم از طرف منتقدان ضد و نقیض، ولی از طرف مخاطبان بسیار مثبت بود.
فیلم «صدای آزادی» گویی اول با خودش یک پیام می‌آورد و بعد داستانش را شروع می‌کند. بله، فیلم پیام‌آور است و این پیامبر، یک پیام ترسناک با خود دارد. این داستان وقتی بیشتر وحشتناک و تلخ می‌شود که به شما می‌گوید واقعی است.
هشدار به خانواده‌ها در مورد پدوفیل‌ها
اگرچه آمار پدوفیل‌ها (کسانی که میل جنسی به کودکان دارند) در جهان به مرز هشدار و خطرناکی رسیده است ولی آن چنان که باید و شاید برای آن اطلاع‌رسانی نشده است. از پشتِ گوش اندازی سیاست‌های حاکم که بگذریم، بهتر است خودِ والدین دست به کار شوند و در این زمینه اطلاعات بیشتری کسب کنند. اگر می‌خواهند دنیای شیرین کودکانشان، توسط بزرگسالان نفرت‌انگیز و منزجرکننده به تاراج نرود و ناگهان زشتیِ دنیا پیش چشمِ دلبندشان نمایش داده نشود.
فیلم «صدای آزادی» ما را به زیر پوست جهان می‌برد تا به ما نشان دهد آنجا چه خبر است. ولی خبرهایش، که ریشه در واقعیت‌های برخواسته از همین روزگار دارد، تلخ و گزنده است. ولی فیلم علاوه بر نمایش وجهه‌ی کثیف و دهشتناکِ اتفاقی که در حال رخ دادن است، در پسِ آن انسانی قرار می‌دهد تا بگوید دنیا هنوز هم قابل تحمل است و بیشتر از آن، با خودت بگویی زنده باد انسانیت؛ جدا از هر مذهب و ملیتی.
اگرچه فیلم برای درگیر کردن بیننده، زیادی روحیه و احساسات را درگیر می‌کند یا در قسمت‌های فیلم کمی حالت کسل‌کننده به خودش می‌گیرد (مثل نشان دادن سکانس‌های گیج‌کننده از بچه‌هایی که در خطرند و بزرگسالان منحرف و لزجی که اطرافشان را می‌چرخند) ولی چون فیلم‌هایی با مضامین قاچاق کودکان و پدوفیلیا خیلی کم هستند، فیلم «آوای آزادی» با همه‌ی ایراداتش، فیلم مهم و قابل تأملی محسوب می‌شود. شاهد آن گزارش‌هایی است که نشان می‌دهد توجه مخاطبان زیادی به خود جلب کرده است.
تکان‌هنده‌ترین بخش فیلم زمانی به تیتراژ پایانی می‌رسد که کاویزل (بازیگر نقش تیم بالارد) مستقیماً در یک ویدیوی خاص بینده را مخاطب قرار می‌دهد. او اشاره می‌کند که این فیلم طولانی‌مدت با هر مانعی که می‌توانید تصور کنید روبهرو شده است، اما وارد جزئیات نمی‌شود. کاویزل می‌گوید که قهرمانان واقعی فیلم دخترِ کوچک و برادرش هستند و این بچه‌ها می‌توانند قدرتمندتر از شاهان، رئیس‌جمهور، نمایندگان کنگره یا حتی میلیاردرهای فناوری باشند.
موسیقی: گرشاسبی، از «باران تویی» تا «از تو گفتم»
در این قسمت به معرفی خواننده‌ی بااستعداد و جوان دیگری به نام آرمان گرشاسبی می‌پردازیم. آرمان گرشاسبی متولد سال ۱۳۶۷ در شهر دزفول است. او خوانندگی را در سال ۱۳۹۰ با گروه موسیقی «چارتار» که در سبک تلفیقی با فضا و حال و هوای موسیقی سنتی ایرانی فعالیت دارد با آلبوم «باران تویی» شروع کرد. آرمان گرشاسبی در سال ۱۴۰۲ از این گروه جدا شد و به فعالیت خود به صورت فردی ادامه داد.
آلبوم «از تو گفتم» آرمان گرشاسبی مورد توجه زیادی قرار گرفت. این آلبوم شامل آهنگ‌های بوسه، بنشین تماشایت کنم، از تو گفتم، شب، به تو سوگند، غزل غزل، بی‌قرار، زیبا، در هوای سحر، بی‌پروا، مستم از، کابوس، برمی‌گردم، زمستان، بگو به باران و ای نوای من است.
در اینجا آهنگ بی‌قرار را که شاعر آن زنده‌یاد افشین یداللهی است بشنوید.
