هفت‌برکه: نشست سه‌ساعته‌ی ورزشی‌ها با اعضای شورای شهر و شهردار در ظهر همان روزی که دیوار استادیوم تخریب شد، همانند آب‌وهوای گراش طوفانی و کاملا تحت‌الشعاع این تخریب بود.
به گزارش هفت‌برکه، دیوار ورزشگاه شهدا پس از سال‌ها کشمکش و مخالفت بخشی از ورزشکاران، در نهایت در صبح روز یکشنبه ۲۹ مردادماه ۱۴۰۲ با توافق بین شورای شهر و شهرداری گراش و اداره اوقاف و امور خیریه تخریب شد (خبر در هفت‌برکه). ظهر همان روز، البته با برنامه‌ریزی از روز قبل، جمعی از رییسان و نایب رییسان هیات‌های ورزشی به همراه رییس اداره ورزش و جوانان برای نشستی با اعضای شورا و شهردار در ساختمان شورای شهر جمع شدند. روز قبل، یعنی شنبه ۲۸ مرداد، جلسه‌ای بین تعدادی از هیات‌های ورزشی و مدیران شهر از جمله فرماندار، امام جمعه و اعضای شورای شهر در اداره ورزش و جوانان برگزار شده بود که آن جلسه هم بدون تنش نبوده است، اما جزییات خاصی از آن جلسه منتشر نشد. همانجا ورزشی‌ها از دانشور، رییس شورا، قول گرفته بودند که یک جلسه ویژه در شورای شهر هم برگزار شود، هرچند احتمالا خیلی‌هایشان خبر نداشتند که این جلسه با چنان طوفانی همزمان شود.
شاید بتوان بحث‌های مطرح‌شده در این جلسه‌ی سه‌ساعته را در سه محور دسته‌بندی کرد: درخواست‌های چند هیات ورزشی از شورای شهر در مورد امکانات از جمله زمین و پیست؛ اعلام حمایت اکثر هیات‌های حاضر از ریاست و اقدامات محسن افشار، رییس اداره ورزش و جوانان؛ و تخریب دیوار استادیوم و ضررها و امتیازاتی که از این بابت به جامعه‌ی ورزش می‌رسد.
طوفان در بیرون و داخل ساختمان شورا
در میانه‌ی جلسه و پس از قطع برق به خاطر طوفان و پِریش بود که احسان جوکار، رییس هیات فوتبال گراش، با حرارتی که از او سراغ داریم، با تسلیت به جامعه‌ی ورزش به خاطر تخریب دیوار استادیوم شروع به صحبت کرد. همین کافی بود که تا اواخر نشست، جدال کلامی او با علیرضا دانشور، رییس شورای شهر، و ناصر دلخوش، عضو شورا، ادامه داشته باشد. جاهایی هم حلیمی، شهردار گراش، به کمک شوراییان آمد تا شفاف‌سازی کند.
جوکار گفت: «من از طرف جامعه‌ی ورزشی تسلیت می‌گویم به خاطر تخریب دیوار. نمی‌دانم در آینده چه می‌شود ولی در حال حاضر که ضرری به جامعه ورزش وارد شده، خیلی از ورزشکارها ناراحتند و خیلی به من زنگ زده‌اند. من نمی‌دانم این زمین متعلق به کیست. اگر این استادیوم متعلق به اداره ورزش است، چرا کارهای زمین‌مانده را به اتمام نمی‌رساند و اگر متعلق به اداره اوقاف است، تا من بروم یقه آنجا را بگیرم. بعد از دو سال، این اولین جلسه است که من دعوت شده‌ام. قبل از تخریب باید یک جلسه با هیات‌ها می‌گذاشتید. من هیات فوتبال مسئولم که دفاع کنم. شما می‌گویید به صورت قانونی تخریب کردید، من هم می‌گویم درست. الآن به هیات فوتبال چه می‌رسد؟ الان کدام خیر می‌آید در زمین اوقافی برای ما خرج کند؟»
دانشور، رییس شورا، در جواب این بخش از صحبت‌های جوکار گفت: «چرا فقط به هیات فوتبال فکر می‌کنید؟ دیدتان را بالاتر بگیرید. قطعا برکاتش و خروجی‌اش به همه هیات‌ها می‌رسد. وقتی از این منیت دست کشیدیم، می‌توانیم راحت بنشنیم و صحبت کنیم. باید ببینیم که آیا حقی از ورزش گراش ضایع شده است یا نه؟ این امتیازات می‌توانست با همراهی بعضی از ورزشکاران و با عدم جلسات شبانه بهتر هم بشود.»
سوال‌ها و دغدغه‌های مخالفان تخریب دیوار
این جدال لفظی در دقایق بعد آنقدر بالا گرفت که خبرنگار هفت‌برکه مجبور شد موضع و دغدغه‌های احسان جوکار را روشن کند. بخش مهمی از گلایه‌ی جوکار و دیگر مخالفان تخریب دیوار استادیوم به بی‌اعتمادی نسبت به توافق‌های گذشته ورزشی‌ها با شورای شهر در مورد این دیوار برمی‌گردد. در سال‌های گذشته، در دوره‌ی شورای چهارم، قرار شد به ازای ۶۵۰ متر مربع از زمین استادیوم که در ابتدای خیابان شهیدان محقق تبدیل به پیاده‌رو شد، شهرداری و شورا همکاری کنند و بخشی از زمین استادیوم، برِ بلوار معلم را به کاربری تجاری تغییر بدهند، تا چند واحد تجاری ساخته شود و درآمد ثابتی برای اداره ورزش و جوانان به دست بیاید. اما این توافق به جایی نرسید. البته طبق توافق، قرار بود خودِ اداره‌ی ورزش و جوانان پیگیر این تغییر کاربری باشد و شورا حمایت کند، اما به خاطر اختلافات بین رییس و هیات امنای وقت اداره ورزش و تغییراتی که در ریاست اداره پیش آمد، این مساله پیگیری نشد و به فراموشی سپرده شد. اما در این جلسه، شهردار و شورا علنا اعلام کردند که این توافق از اساس غیر قانونی بوده است. چه تضمینی هست که با از دست دادن حدود ۱۴۰۰ مترمربع فضای ورزشی، علاوه بر آن ۶۵۰ متر مربع قبلی، سرانه‌ی ورزشی گراش از این هم کمتر شود و جبران نشود؟
دیگر مخالفان تخریب استادیوم هم اینگونه استدلال می‌کنند که به خاطر تغییر شکل میدان شهید برزگران، خیابان شهیدان محقق عملا به یک خیابان کم‌رفت‌وآمد تبدیل شده و لزوم تعریض آن حتی از قبل هم کمتر شده است. از طرفی، چرا دیوار ورزشی‌ها کوتاه‌تر است و خانه‌های آن سمت خیابان هیچ عقب‌نشینی نداشته‌اند؟ و در نهایت، آیا دو خانه‌ی مسکونی در انتهای این خیابان در امتداد دیوار استادیوم هم تخریب خواهد شد، یا این خیابان به شکل یک قیف در خواهد آمد که انتهایش همچنان باریک می‌ماند؟
در نهایت، جوکار از این مساله گلایه داشت که دو ماه دیگر قرار است بازی‌های ملی در این استادیوم برگزار شود، و حالا که استادیوم دیوار ندارد، فدراسیون حاضر به برگزاری بازی نمی‌شود و او را جوابگو می‌داند.
توضیحات شهردار: به زودی به تعهدم در مورد تغییر کاربری عمل می‌کنم
حلیمی، شهردار گراش، تلاش کرد از موضعی بی‌طرف‌تر، اختلافات بین جوکار و اعضای شورا را شفاف‌سازی کند. او با تشکر از رییس اداره ورزش و جوانان شروع کرد: «من از مدیریت آقای افشار که تعامل خوبی با همه ادارات داشته است و مشکلات کمتر از همه ادوار بوده است تشکر می‌کنم. من به آقای جوکار عزیز حق می‌دهم و شما هم حق دارید که از من مسائل را سوال کنید. من شفاف‌سازی می‌کنم خدمت شما.»
شهردار گراش تعریض خیابان شهیدان محقق را جزو طرح مصوب شهری و لازم‌الاجرا دانست. او گفت: «ما هم تصمیم گرفتیم که این طرح را اجرایی‌کنیم، در صورتی که طرف حساب ما فقط اداره اوقاف باشد. ورزش و جوانان آنجا مستاجر است. تفاهم‌نامه‌ای تنظیم کردیم و اداره اوقاف را ملزم کردیم که اگر ما خدماتی به شما می‌دهیم، یعنی حدود ۱۰۰۰ متر تغییر کاربری تجاری، جانب ورزشی‌ها را هم نگه دارید. ۱۳ میلیارد تومن هزینه این تغییر کاربری است. برای ما مقرون‌به‌صرفه‌تر بود که پول می‌ریختم به حساب دادگاه.»
حلیمی در مورد توافق قبلی اداره ورزش و جوانان و شورای سوم گفت: «۶۰۰ متر تغییر کاربری ادوار گذشته به ثمر نرسیده است. چرا؟ چون هر چیزی را قانونی باید نگاه کنید. هیچ شهرداری نمی‌تواند تغییر کاربری بدهد. درست است که این کار با امضای شهردار صورت می‌گیرد، ولی باید در کمیسیون زیربنایی استان مصوب شود.»
شهردار در مورد دغدغه‌ی ورزشی‌ها نسبت به تکرار این اتفاق نیز گفت: «ما اینجا تفاهم‌نامه نوشته‌ایم و من وظیفه دارم و تعهد داده‌ام و قطعا به زودی به شما اعلام می‌کنم که به این تعهد عمل کرده‌ام و ۹۰۰ مترمربع بر خیابان را به تجاری تغییر کاربری داده‌ام. این کار سختی است و باید از کمیسیون‌های مختلفی بگذرد تا تصویب شود. منتی نیست. ما فقط می‌خواهیم خدمت کنیم به مردم و به جامعه ورزش.»
شهردار گراش پس از توضیح امتیازات این پروژه برای شهروندان، بخصوص دانش‌آموزان مدارسی که در این خیابان وجود دارد، گفت: چهره‌ی شهر و استادیوم ورزشی تغییر می‌کند. این دیوار درخور این مردم و این شهر و این مجموعه ورزشی نیست. آن فضای پشت سکوها هم متروکه شده بود. امروز طرحی که ما دادیم اجرا بشود چندین برابر هزینه این دیوار موجود است. این را هم به زودی شروع می‌کنیم.»
حلیمی در نهایت به تاثیر مخالفت‌ها در این پروژه نیز اشاره کرد و گفت: «آن عزیزانی که حاشیه‌هایی به وجود آوردند و باعث شدند رییس اداره ورزش امضا نکند، باعث ضرر جامعه ورزش شدند. مانع ارتقای بیشتر شدند. فکر نکنید که خدمت کردند.»
رییس شورا: انشالله که کسانی که سنگ‌اندازی کردند، از روی بی‌اطلاعی بوده است
دانشور، رییس شورا، نیز به کشمکش‌های چندساله در مورد تخریب دیوار استادیوم و تعریض خیابان شهیدان محقق اشاره کرد و گفت: «ما یک سال وقت گذاشتیم که برخی منتقدین و افراد مخالف را همراه و اقناع کنیم، برای این که سنبه‌ی ما پرزورتر شود و امتیازاتی که می‌شود گرفت بیشتر شود. ولی نخواستند. در نهایت هم گفتیم ما بر اساس قانون جلو می‌رویم. انشالله که کسانی که مخالفت و سنگ‌اندازی می‌کردند، از روی بی‌اطلاعی این کار را می‌کردند.»
رییس شورا به امتیازاتی که این پر.ژه برای جامعه‌ی ورزش در پی دارد اشاره کرد: «برای تغییر کاربری به تجاری نیز برِ بلوار معلم در نظر گرفته‌ایم با اولویت اداره ورزش و جوانان. البته این قانون اوقاف است، ولی ما برای تاکید در تفاهم‌نامه هم آورده‌ایم که از لحاظ مالی به جامعه ورزش هم کمک بزرگی شود. علاوه بر این، دیوار نیز با بودجه‌ی شهرداری به شکل زیبایی بازسازی خواهد شد. از طرف دیگر، آقای مهندس حلیمی در اصلاح طرح تفصیلی نهایت همکاری با ما داشته‌اند تا سرانه‌ی کاربری ورزشی بیش از ۲۰ برابر کاربری موجود در ۴۰ سال گذشته در این طرح اضافه شود و در محله‌های مختلف به صورت متوازن تعریف شود.»
دانشور در ادامه گفت: «ما تصمیم گرفته‌ایم که هر محله باید یک فضای ورزشی تخصصی داشته باشد. در استان متهم شده‌ایم به شورای ورزشی گراش! ما جنگیدیم. در جلسه با مدیر سازمان اوقاف کشور، گفتیم ما از جنس ورزشکاران هستیم. نمی‌خواهیم بعدا بگویند خیانت کردیم و باج داده‌ایم. ما نمی‌خواهیم خودمان را درگیر حواشی کنیم. وقتی رفتیم پیش آقای خاموشی، مدیر سازمان اوقاف کشور، گفت: آیا می‌خواهید این زمین را از اداره ورزش برداریم و بدهیم به شهرداری که آنجا مرکز خرید بسازید؟ ولی ما گفتیم نه! ما آمده‌ایم در دفاع از جامعه ورزش.»
دانشور در نهایت لازم دید تاکید کند: «تهاتر ما با اداره اوقاف در مورد دیوار استادیوم همین تغییر کاربری ۹۰۰ متر مربع به تجاری بوده است. در کنارش ما کاربری‌های ورزشی را هم در طرح تفصیلی خیلی افزایش داده‌ایم و واقف هم هستیم که این کار بزرگی است، شاید خیلی بزرگ‌تر از این تغییر کاربری تجاری با برآورد ۱۳ میلیارد. به هیات‌های ورزشی هم کمک‌های زیادی کرده‌ایم، از جمله در بحث خرید وسایل و جایزه و هدیه.»
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش نیز گفت: «ما بی‌سابقه‌ترین حمایت‌ها از ورزش را نسبت به دوره‌های قبل داشته‌ایم. اما خواهشی که دارم این است که روسای هیات‌ها واقف باشند که شورا می‌تواند خیرین را ترغیب و راه‌ها را هموار کند، اما توقع بالاتری از آن نداشته باشید. شورا وظیفه‌اش نیست. این توقع را از روی ما بردارید تا بتوانیم صحبت کنیم.»
رییس اداره ورزش: یک ماه پیش به خاطر فشارها استعفا دادم
محسن افشار، رییس اداره ورزش و جوانان، در ابتدای جلسه بر این ادعای دانشور صحه گذاشته بود. او به جلسه روز قبل در اداره ورزش نیز اشاره کرد و گفت: «آن جلسه تقریبا خروجی نداشت و خودم به شخصه به نتیجه‌ای نرسیدم. وقتی جلسه اسمش مطالبه‌گری است، نقل و نبات پخش نمی‌کنند.»
او با تشکر بابت حمایت‌های شورا، ادامه داد: «من یک ماه پیش استعفا دادم چون مسئولان بالادستی من از قانون چیزی نمی‌دانند و در سه مورد از من خواسته‌اند که شکایت کنم تا پیگیری کنند. تمام فشارهای ۴۰ هیات روی من است. اگر یک مورد اخلاقی پیش بیاید، خودخوری‌اش مال من است. با تمام اینها، آن حمایتی که می‌خواستم نیست. من حمایت کلامی نمی‌خواهم. حقوق می‌گیرم و کارم را می‌کنم. ولی ظرفیت آدم تا حدی است. در اوج مشکلات و بحران می‌آیند و آب اداره را قطع می‌کنند. کدام اداره آبش قطع می‌شود؟»
او رو به دانشور ادامه داد: «فکر خودتان نکنید که حرفتان با عملتان یکی است. بیش از سه میلیارد تومان از طرف شورا خرج هیات‌ها شده است، اما از طرف بقیه جاها هیچ حمایتی نشده است. فقط شورا و شهردار و نماینده پای کار هستند. ورزش را چیزی حساب نمی‌کنند. مثل مداد سفید در جعبه مدادرنگی هستیم. تا یک بی‌حجاب می‌بینند، همه بسیج می‌شوند. آیا اینها فقط در ورزش است؟ چندین بار پایش ایستاده‌ام و شاید شما خبر هم نداشته باشید. خودمان هم حاضر نیستیم که پا روی منیت خودمان بگذاریم. من و شما باید پشت هم باشیم. چون کس دیگری پشت ما نیست. خواهش می‌کنم به خاطر ورزش، بحث‌های الکی و ریز و اختلاف‌انگیز را انجام ندهید.»
افشار در مورد تخریب دیوار استادیوم هم کوتاه توضیح داد: «از صبح تا الان صد بار به خاطر تخریب دیوار استادیوم زنگ زده‌اند از استان. شما دیوار را خراب می‌کنید و فشارش روی من است. از شش و نیم صبح بکوب زنگ می‌زنند. نه من خبر داشته‌ام و نه موافقت کرده‌ام. نامه عدم موافقت هم زده‌ام.»
اعلام حمایت هیات‌های ورزشی از افشار
پس از مناقشه‌ی طولانی در مورد دیوار استادیوم بود که چند تن از نمایندگان هیات‌های ورزشی اعلام کردند موضوع این جلسه، اعلام حمایت هیات‌ها از افشار، رییس اداره، است. از میان این هیات، نیکخو، رییس جدید هیات نجات عریق، گفت: «۱۲ سال است که در زمینه‌های ورزشی فعالیت می‌کنم و برای اولین بار هیچ انتقادی نسبت به رییس اداره ورزش و جوانان ندارم. از شورا و شهردار هم بابت حمایت‌ها قدردانی می‌کنم.» نظافت از طرف هیات هندبال هم گفت: «من از روزی که متوجه استعفای افشار شدم، تاسف خوردم که چرا همین که یک انسجامی ایجاد می‌شود، بحث استعفا و تنش پیش می‌آید.» حیدر شیخی، رییس هیات سوارکاری، هم گفت: «ما هر حمایتی بتوانیم از افشار می‌کنیم.» سلمانی، نایب رییس هیات ورزش‌های رزمی نیز گفت: «بحث اصلی جلسه امروز حمایت از آقای افشار است.»
دانشور، رییس شورا، نیز در انتهای جلسه به هیات‌ها این وعده را داد که «محسن هیچ جایی نمی‌رود. ما هم کنار ایشان و همه‌ی جمع هستیم.» او سعی کرد به درخواست‌ها و دغدغه‌های مطرح‌شده از طرف هیات‌های ورزشی نیز جواب بدهد.
بعنوان یک شهروند
شورای شهر یا بهتر بنویسم شورای شر و بن بست و دست انداز موضع خصمانه خود را در مقابل جامعه ورزش نشان داد شرم بر شما
درود و سلام بر ورزش کاران و همشهریان گراشی، جناب لغزیان بر این گمان و باور است که همگی باید شکر گزار و ممنون شورا اسلامی گراش، شهرداری و اداره اوقاف باشیم که دیوار استادیوم را روی سرمان و روی سر ورزشکاران گراش خراب نکردن و تلفاتی به گراش تحمیل نشد جای شگرش است و این نشانی از بزرگی و دانم کاری این حضرات است و الا مثل شهردار و شورا ام القراء اسلامی تهران که قرار بود یک ساختمان مسئله دار را خراب کنند و انهم به حکم قانون آمدند دومنه وار سه برج ساختمان ردیف همسایه آن را هم به زمین زدند و یا بقول گویش زبان آچُمی شهر لار شو رُمبِنا با کلی تلفات انسانی که شامل چندین افسر و درجه دار نیروی انتطامی هم بود. شهردار هم یک چیزی طلب کار شد و اضافه کرده به ..مَم که جناب لغزیان این نقل قولها را به گردن نمی گیرد و شما هم نشنیده بگیرید. آنچه مهم بوده این است که آب هم از آب تکان نخورد.گفتن بابا کی به کیه. به حکم قانون است و ما مجری قانون . کشته های نیروی انتطامی که شهید حساب می شوند دیگران هم که ایتمی نیستند.
فوتبالیها گراش و هواداران فوتبال بهتر خبر دارند که استادیوم یک صد هزار نفری آریامهر سابق و آزادی لاحق همین چند روز قبل از شروع فصل فوتبال خرابش کردن مثلا برای تعمیرات ( پارسال کلی جاهایش نونو کرده بودند) و به تیمهای معروف پرسپولیس و استقلال هم که همواره در آنجا بازی می کردند گفتن خفه
یا بی تماشاجی و یا فلان زمینک بازی. جیک کسی هم در نیومد. حال شما گله دارید که دیوار خراب کرده اند و سازمان فوتبال اجازه نمی دهد در استادیوم بی دیوار بازی کنیم. جانم کرم از خوذ درخت است و الا همه می دانند شهردار و شورا دوست دارند یعنی وطیفه خودمی دانند دیوار ها که در دید چشمان باشد را خراب کنند این باره قرعه به فوتبال خورد تا فردا به کی بخورد.
در مورد اوقاف که ریئس شورا اشاره کرده ان که رفته تهران پیش ایت الله خاموشی و برای فوتبالیها گراش کمک بگیرد
اهالی گراش باید حواسشان جمع باشد که فردا آگر اوقاف گراش آمد و ادعای مالکیت تمامی کوه سیاه در جنوب و کوه های سرخ و چخِ در شمال گراش کرد ناراحت نشویم به احتمال زیاد این آیت الله می داند که این کوها بیزاب برکه های خیر بوده که اجدادمان در سر تا سرا سزمینهای گراش بیاذگار گداشته اند و شورا هم ناخواسته در باره حق بیزاب برکه های گراش حرفی زده . حالا اولش است اگر اوقاف بزودی کل گراش بنام بیزاب برکه های خیر صاحب نشد به جناب لغزیان کامنت بس دهید.