بستن

کمد ۲۶: رکوردشکنی در وسط‌بازی

هفت‌برکه – سمیه کشوری: معرفی فیلم «ساکن طبقه وسط» به کارگردانی شهاب حسینی؛ و موسیقی تلفیقی سینا بطحایی

فیلم: ساکن طبقه وسط

فیلم «ساکن طبقه وسط» نخستین اثر سینمایی شهاب حسینی در مقام کارگردانی است. او سی ‌و هشت نقش مجزا و متفاوت را در این فیلم بازی کرده و با این کار رکوردی را به نام خود به جای گذاشته که تاکنون کسی موفق به انجام آن نشده است. شهاب حسینی قصد دارد این رکورد را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کند. داستان فیلم که یک طنز فلسفی است، در مورد نویسنده‌ی جوانی (شهاب حسینی) است که وارد یک خانه سه‌طبقه شده و در آن خانه با اتفاقات جالب و عجیبی روبرو می‌شود.

محمدهادی کریمی، فیلم‌نامه‌نویس این کار، برای اولین بار به عنوان بازیگر در فیلم «ساکن طبقه وسط» حضور یافت و نقش واقعی زندگی خویش یعنی یک روانکاو را در این فیلم بازی کرده است. کریمی فیلم‌نامه‌های «رخساره» به کارگردانی مرحوم امیر قویدل، «شمعی در باد» به کارگردانی پوران درخشنده و «رستگاری در هشت و بیست دقیقه» به کارگردانی سیروس الوند را نوشته است که شهاب حسینی هم در آن به ایفای نقش پرداخته است.

فیلم اول شهاب حسینی مورد حمایت هیچ ارگانی قرار نگرفت و در بخش خصوصی ساخته شد. شهاب حسینی خود به هنگام آغاز تولید فیلم «ساکن طبقه وسط» در یادداشتی درباره آن نوشته بود: «پیشانی شکر بر خاک آستانش می‌گذارم که پس از نه سال، نیاز این دل خسته را در بهترین زمان و مکان برآورد. «ساکن طبقه وسط» شرح حیات و پریشانی است، گم‌گشتگی این روح سرگشته در یافتن ماوایی امن و آرام. شاید بزرگترین جستجوی هر انسان، امید که بیانمان قاصر نباشد به مدد الطاف پیدا و پنهان خود او و امید که ناب‌ترین تلالو اندیشه در راستای خشنودی‌اش نزدیک شویم و اثری برجا گذاریم به یادگار در شأن انسان، که او اشرف مخلوقاتش نامید و جام وجودش را لبریز کرد و امانت‌دار از روح خویش. پروردگارا راهنمایی‌مان کن به حذر از گمراهی. رسیدن به روشنایی خشنودی است، ای بدل‌کننده بدی‌ها به خوبی‌ها. آمین.»

شهاب حسینی در یکی از مصاحبه‌های خود می‌گوید: «بهترین نقش زندگی‌ام را در این فیلم بازی کرده‌ام. در مرحله اول، دکوپاژ را روی فیلمنامه به صورت کامل انجام دادم. برای اینکه فیلمنامه کاملاً برای من روشن بود و بارها و بارها با فیلمنامه خلوت داشتم. برای برخی از دوستان صمیمی‌ام که احساس می‌کردم نگاهشان به من نزدیک است به قصد لذت روحی دور هم می‌نشستیم و من می‌خواندم و آنها گوش می‌کردند اینقدر فرصت ساخت فیلم فراهم نشده بود که به این قدر هم راضی بودم برای افرادی بخوانم و آنها گوش کنند. احساس می‌کنم یک نیاز بود که اگر امکان ساخت فراهم نمی‌شد مثل یک بغض بزرگ در گلویم باقی می‌ماند و آزارم می‌داد.»

موسیقی: سینا بطحایی

سینا بطحایی (Sina Bathaie) آهنگساز و نوازنده‌ی ساز سنتور، عود و پیانو است که اکنون در تورنتو، کانادا سکونت دارد. او متولد ۱۳۶۵ است و فراگیری موسیقی را از کودکی با ساز سنتور نزد پدرش جواد بطحایی آغاز نمود ساز تار را مدت محدودی نزد کیوان ساکت و آموختن تنبک را نزد کامبیز گنجه‌ای فرا گرفت. در سال۸۵ گروه سبکبال را تأسیس نمود که توانست در چهارمین جشنواره دانشجویی مقام نخست را کسب کند. در سال۸۶ نخستین فستیوال گروه‌نوازی دانشجویان کشور را به میزبانی دانشگاه امیرکبیر برگزار نمود و در همان سال در جشنواره تکنوازان شهر تهران در رشته سنتور به مقام برتر دست یافت. او ساز عود را نزد محمد فیروزی آموخت و با گروه نوای دل همکاری دارد.

در سال ۲۰۱۲ میلادی اولین آلبوم موسیقی خود را با نام «صدای سکوت» در شهر مونترال منتشر نمود. این مجموعه شامل هشت قطعه موسیقی با ساز سنتور است که ویلیام کینارد در قطعه اول این آلبوم به عنوان نوازنده میهمان گیتار، سنتور را همراهی می‌کند.

دومین آلبوم او با نام «پرتو امید» Ray of Hope در سال ۲۰۱۷ منتشر شد. این آلبوم موسیقی شامل ۹ قطعه موسیقی با محوریت ساز سنتور است. تلفیقی از موسیقی ایرانی با سبک جهانی و استفاده از سازهای گیتار، گیتار باس، الکتریک، سنتور، ویولنسل و درام قطعات بسیار شنیدنی را خلق کرده است. آلبوم «پرتو امید» نامزد بهترین آلبوم موسیقی ملل سال در شانزدهمین جشنواره‌ی بین‌المللی موسیقی مستقل در نیویورک شده و متن‌های روی جلد هر کدام بخشی از شعری درباره امید و صلح به زبان‌های روسی فارسی چینی‌کره‌ای و ایتالیایی است.

سینا بطحایی همچنین ساخت موسیقی فیلم‌های «پادشاهی متحرک»، «آقای مهاجر» و «موقعیت اسب» را در کارنامه‌ی خود دارد.

آثار سینا بطحایی تلفیقی از موسیقی ایرانی و موسیقی بین‌الملل با استفاده از سازهای سنتور، پیانو، ویولنسل، گیتار و عود است. موسیقی تلفیقی (فیوژن) گونه‌ای از موسیقی که نتیجه تلفیق دو یا چند فرهنگ موسیقایی است. در موسیقی تلفیقی همواره تلاش در به هم رساندن موسیقی در دهکده جهانی موسیقی است. موسیقی تلفیقی یا فیوژن در دهه ۱۹۶۰ و با ترکیب دو سبک موسیقی راک و جاز متولد شد. این نوع موسیقی جاز فیوژن نام گرفت. در موسیقی فیوژن، عناصر چند سبک مختلف موسیقی چنان با هم ترکیب می‌شوند که تفکیک و تجزیه این عناصر به گوش و هوش موسیقیایی پرورش‌یافته نیاز دارد. تلفیق عناصر موسیقی‌های مختلف محدودیتی ندارد. می‌توان سبک‌های موسیقی غربی و شرقی یا موسیقی مدرن و سنتی را در یک قاب گنجاند. البته هر ترکیبی را نمی‌توان موسیقی تلفیقی نامید چراکه قواعد و اصول مشخصی مثل همخوانی سازها بر خلق موسیقی تلفیقی حاکم است و زمانی می‌توان اثری را تلفیقی نامید که این اصول در خلق آن رعایت شده باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

0 نظر
scroll to top