هفت‌برکه: اولین شماره‌ی «گراشنامه»، محصول جدید موسسه فرهنگی هنری هفت‌برکه در ۲۴ صفحه رنگی منتشر شد. ماهنامه‌ی فرهنگی اجتماعی «گراشنامه» اول هر ماه به صورت چاپی و سپس به صورت الکترونیکی (پی‌دی‌اف) در اختیار خوانندگان قرار خواهد گرفت.
موسسه هفت‌برکه صاحب امتیاز این نشریه و محمد خواجه‌پور مدیر مسئول آن است. سردبیری نشریه را شورایی متشکل از محمد صادق رحمانیان، مسعود غفوری، محمدعلی شامحمدی و محمد خواجه‌پور به عهده دارند.
رحمانیان در ستون سرآغاز اولین شماره‌ی گراشنامه به تجربه‌های متعدد موسسۀ فرهنگی هفت‌برکه در حوزۀ تهیه و تولید نشریه از جمله نشریات صحبت نو، صدف، حمایت، افسانه، هیمه، هفت‌سانه و گراش اشاره کرده، و درباره‌ی هدف و رویکرد گراشنامه نوشته است: «هدف اصلی این نشریه بازتاب خبرها و تحلیل رویدادهای مهمی است که باید در جایی به صورت آرشیو در تاریخ رویدادهای گراش ثبت و ضبط شود تا نسل‌های پس از ما از آن‌چه در گراش گذشته است باخبر شوند. قصد داریم در کنار سایت هفت‌برکه و کانال‌های خبری آن، این بار مهمترین خبرها و مباحث فرهنگی را که معمولاً در فضای مجازی از دسترس و چشم‌رس ما خارج می‌شوند، عرضه کنیم.»
رحمانی در مورد قالب‌های مطالب عرضه‌شده در گراشنامه نیز نوشته است: «آموزش مسائل اجتماعی و فرهنگی، برای زندگی بهتر در کنار هم، نقد و بررسی آسیب‌های اجتماعی همانند اعتیاد، طلاق، کودکان کار و … با قالب‌های مختلف گزارش، عکس، مصاحبه و تحلیل از جمله مطالبی خواهد بود که به یاری خدا برای شما همشهری‌های عزیز تهیه و تدارک خواهیم دید.»
در بخش خبرها و گزارش‌های اولین شماره گراشنامه، محمد خواجه‌پور از قطار کند تغییرات در فرمانداری گراش نوشته؛ و شیدا شرقی هم خاموش ماندن چراغ‌های نیروگاه خورشیدی را پیگیری کرده است. «یک داستان هالیوودی: حسین‌زاده، مرد سوم» عنوان گزارش مروری خواجه‌پور درباره‌ی چگونگی پیروزی حسین حسین‌زاده در انتخابات مجلس است که به مناسبت دومین سالگرد انتخابات دوم اسفند منتشر می‌شود.
در بخش پرونده‌ی ویژه نیز گراشنامه به سراغ موضوع مهاجرت رفته است. گزارش مطالعه‌ای از مقاله‌ی علمی دکتر علم صالح، استاد علوم سیاسی دانشگاه ملی استرالیا، با عنوان «ایرانیان در امارات، حرکت روی لبه‌ی تیغ حفظ هویت و محاسبه‌ی سود»، بسیاری از سوالات ما را درباره‌ی نحوه‌ی تعامل و زیست ایرانیان در کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس جواب می‌دهد. مسعود غفوری در صفحه‌ی «جوم»، خلاف قاعده در مورد یک موضوع شخصی نوشته است که برای همگان آشناست: احساس عدم امنیت کارگران گراشی در امارات. راحله بهادر نیز در بخش اول گزارش «مهاجرت، فرازها و فرودها» مستقیم‌تر به سراغ مهاجرت به عنوان یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های جامعه‌ی امروز ما رفته است.
گراشنامه از صفحه ثابتی برای مثل‌های گراشی خواهد داشت. «هفت خواهر و هفتاد روایت» به قلم حوریه رحمانیان، مقدمه‌ای است بر روایت‌هایی که او درباره‌ی مثل‌های گراشی نوشته است و در هر شماره‌ی نشریه منتشر خواهد شد. یک مطلب انگلیسی در مورد برکه حاج اسدالله با ترجمه‌ی عبدالله سراجی نیز تکمیل‌کننده‌ی این بخش است.
چند صفحه از گراشنامه نیز به خانواده‌ها و کودکان اختصاص دارد. عاطفه‌سادات معصومی در صفحه‌ی خانه در مورد این نوشته است که چطور می‌شود زباله را از خانه‌ها به صورت تدریجی حذف کرد. محمدامین نوبهار هم ضمن معرفی یک قصه از مجموعه‌ی «آی‌قصه»، یک نقاشی برای رنگ‌آمیزی کودکان تهیه کرده است. در صفحه‌ی آخر گراشنامه نیز عکس‌های برگزیده‌ی دومین جشنواره‌ی عکاسی روز گراش در بهمن ۱۴۰۰ بازنشر شده است.
اولین شماره گراشنامه از اولین روز اسفند ۱۴۰۰ در ۲۴ صفحه به صورت تمام رنگی برای علاقه‌مندان به جمع‌آوری نسخه‌ی چاپی منتشر می‌شود. نسخه‌ی الکترونیکی (پی‌دی‌اف) نشریه نیز در روزهای آینده در سایت و دیگر رسانه‌های هفت‌برکه منتشر خواهد شد.
