هفت‌برکه زهرا خواجه‌زاده*: به عنوان فردی که با الفبای روان‌شناسی آشناست، می‌خواهم گپی در زمینه تاثیر و پیامد شیوع بیماری کوید ۱۹ با همشهریان خوبم داشته باشم. جای بسی نگرانی است که بیشترین پیامد روان‌شناختی این ویروس دامنگیر کودکان ماست. از جمله نتایج منفی ناشی از گسترش شیوع این ویروس، افزایش مشکلات رفتاری، مشکلات مربوط به خودتنظیمی، اضطراب و ترس، مشکلات مربوط به سازگاری و راهبردهای مقابله‌ای، تجربه بدرفتاری و آزار هیجانی، افزایش شدت اختلال‌های روانی و افسردگی و استرس پس از آسیب می‌باشد و از همه مهم‌تر، الگو گرفتن از ما در نافرمانی و عصیان. ناگفته نماند که این مشکلات نه تنها دامنگیر کودکان، بلکه به مراتب بر تمام اقشار جامعه اثرگذار خواهد بود.

مهم‌ترین راهکار، سازگاری با شرایط کرونایی البته با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی، جدی گرفتن بیماری، همکاری و همسویی با مسئولین بهداشت می‌باشد. اگر به این امر مهم توجه نشود، بدون شک با سونامی ناشی از اختلالات روانی روبه‌رو و به دنبال آن با بروز آسیب‌های اجتماعی روانی در جامعه مواجه خواهیم شد. چون هر تحریک و فشار، عوارض روانی دارد و این جراحت روانی روزی سر باز خواهد کرد، آن وقت ما به خود می‌آییم و می‌بینیم که چه چیزهایی را در زندگی از دست داده‌ایم. بنابراین همه‌ی ما باید این موضوع را جدی گرفته و برای مدیریت آن راهکارهای لازم را با امکاناتی که موجود است، در نظر بگیریم، تا از خطر کرونا و سونامی پس از آن مصون بمانیم.

همشهریان عزیز! ما همه شاهدیم که کوید کم‌شناخته، شهر ما را قبضه کرده و همچنان دارد می‌تازد و خانواده‌هایی را به عزا می‌نشاند. پس چه حال و حس خوبی خواهد بود اگر همه دست در دست هم دهیم به مهر، میهن خویش را کنیم آباد.

عزیزان ، فرزندان ما چه گناهی کرده‌اند که مجبور باشند با لجاجت‌بازی و نافرمانی ما مادران و پدران در برابر توصیه‌های بهداشتی صاحبان امر، تاوان پس دهند؟ بیایید آینده آنان را خراب نکنیم و تیشه بر حیات آنان نزنیم. ما می‌توانیم برای مدتی دندان بر جگر نهیم، دست از بسیاری از تجمعاتی تحت عناوین عروسی‌ها، عزاداری‌ها، جشن‌ها و… برداریم. همه همسو و همساز با هم در جهت رعایت پروتکل بهداشتی عرصه را بر ایثارگران سلامت تنگ نکنیم تا هر چه زودتر به زندگی سبزتر از قبل برگردیم و امنیت جسمی، روانی، اجتماعی را برای همه اقشار به ارمغان آوریم.

اگر همچنان با عصیان و نافرمانی خود، روال پیش از حمله کرونا را ادامه دهیم و تمام رسوم تجمعی را به جا آوریم خیانتی بر حق الناس کرده‌ایم که یک گناه نابخشودنی است، چرا که کرونا همچنان خواهد تاخت و به دنبال آن بیماری‌های روان‌تنی از جمله بیماری‌های گوارشی، قلبی، ریوی، کلیوی، ناراحتی‌های تنفسی و همچنین اختلالات روانی مانند فوبیا،  وسواسی جبری،  اضطراب فراگیر، حمله پانیک، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه، عود و یا تشدید اختلالات روانی بیشتر خواهد شد. بنابراین باید به صورت جدی به جنبه‌های روان‌شناختی موضوع توجه کنیم تا امنیت و سلامت جامعه محقق گردد.

توصیه‌های کلی در این زمینه این است که با حفظ آرامش و خونسردی، و داشتن نگاه خوش‌بینانه، نگاه امیدوارانه، نگاه خوداتکایی و خودمراقبتی و رفتار تاب‌آورانه بتوانیم این بلا را از سر راه خود و دیگران برداریم و این ممکن نیست مگر با همت نوع‌دوستانه شما عزیزان. برای مدیریت بحران و بلا، لازم است همه دستگاه‌های حکومتی و سازمان‌های غیردولتی وظایف خود را به درستی انجام دهند، ما باید مشارکتی آگاهانه داشته باشیم، نیروهای انتظامی در تأمین امنیت جامعه، رسانه‌ها در اطلاع‌رسانی درست و هماهنگ با ستاد مدیریت بحران، نهادهای فرهنگی، مذهبی و روانی اجتماعی برای پشت سرگذاشتن این بحران کمک کنند و عادی انگاری را کنار نهیم و کرونا را جدی بگیریم. از تجمعات دوری کنیم، دید و بازدیدها را به صورت مجازی انجام دهیم تا با اقدام خداپسندانه خود، حیاتی دلپذیرتر از قبل بسازیم و از آسیب‌های روانی و اجتماعی نسل آینده جلوگیری کنیم و با گذشت خود خستگی را از تن ایثارگران جبهه سلامت بزداییم.

توصیه‌ها عبارتند از: داشتن برنامه روزمره، تقسیم اوقات روز، مراقبت از سلامت جسمی، کمک به دیگران، استفاده از فناوری‌های نوین و تماس مجازی با دوستان و خانواده، محدودکردن خبرهای ناگوار از رسانه‌ها، مقابله با یکنواختی زندگی با سرگرمی‌هایی همچون تماشای فیلم و سریال، کتاب خواندن و موسیقی آرام‌بخش و مجاز، تمرکز بر زمان حال نه آینده.

 

زهرا خواجه‌زاده، کارشناسی ارشد روان‌شناسی تربیتی

 

14000427 Corona Lajbazi