کائت خودمونی ۲: با ابوالحسن حسینی از موسیقی و گراش

7 نظر

1. اگه میشه با کیوان محسنی که کارگردان موفق بوده و فیلم زیبا کاشوخین ساخته نیز مصاحبه کنید

   پاسخ

2. خیلی لذت بردم
   به خصوص اونجا که مهرابی از ابوالحسن سوال کرد: گراش برای تو چیکار کرده.
   هم سوال هوشمندانه ای بود و هم جواب قشنگی داده شد.

   پاسخ

3. خداوند به ایشان فرصت بدهند انشاءالله. خلا حضور ایشان که پیشکسوت و پدر موسیقی گراش است در این مدت به خوبی حس می شد. کار جدیدشان هم بسیار دلنشین بود.

   پاسخ

4. مگه ایشون الان به کجا مهاجرت کردن؟ یه چیزی که فکر کنم مجری متوجهش نشد این بود که وقتی اسم گراش رو در آخر مصاحبه آوردن، اشک در چشمان آقای حسینی حلقه زد

   پاسخ

5. من بارها با سرود «امام زمان» (عج) آقای حسینی گریسته ام. واقعا هم شعرش جالب و تاثیر گذار است(سروده حاج حمزه مهرابی به زبان گراشی) و هم خوانش آقای حسینی و هم موسیقی و تنظیم آن .

   پاسخ

6. محسن! چرا اینقدر خشک و مصنوعی نشستی ؟

   پاسخ

7. به نظرم محسن هنوز خیلی زود بود برای اجرای این برنامه که اگه کسی دیگه ای بود خیلی برنامه بهتر و جذاب تر می شد.
   شما دقت کنید به زبان بدن و میمیک صورت محسن خیلی خشک و عبوس نشون میده و حالت بدنش حالت مغرورانه است که این سبک اجرا بیشتر به درد مصاحبه های خبری صدا و سیما می خوره نه یک برنامه که اسمش هم روی اون هست تحت عنوان “کائت خودمانی!” اما محسن اصلا خودمونی نیست حداقل توی این دو اجرایی که ازش دیدیم
   من مخاطب دوست داشتم صحبت های ابوالحسن رو بیشتر بشنوم و دوربین زووم بشه روی چهره اش چون خیلی خندان و با نشاط تر و با احساس تر صحبت می کرد و اصول مصاحبه رو رعایت کرده بود و هم اینکه انرژی خوبی ازش می گرفتیم اما وقتی بر می گشت به سوالات محسن مهرابی انگار یه حس بد همراه با غروری که محسن توی چهره‌اش و کلامش عیان بود به مخاطب القا میشه که دوست نداره حتی صداش رو بشنوه
   محسن بیشتر از اینکه بخواد رو اجرای خوب و اصولی و با کیفیت و خودمونی تمرکز کنه بیشتر دوست داشت دایره کلماتش رو به رخ بکشه هر چند هم این کلمات از پیش نوشته شده بود و فی البداهه نبود.

   پاسخ