هفت‌برکه – سمیه کشوری: معرفی فیلم «هرگز رها نکن» ساخته الکساندر آجا (۲۰۲۴) و موسیقی گروه غنایی-اتریشی درخشش شکوفه‌ها Glimmer Of Blooms
ریشه‌های ترس
«هرگز رها نکن» Never Let Go یک فیلم ترسناک آمریکایی محصول سال ۲۰۲۴ به کارگردانی الکساندر آجا و نویسندگی کی سی کوفلین و رایان گراسبی است. هالی بری در نقش مامان، پرسی داگز در نقش نولان و آنتونی بی جنکینز در نقش ساموئل از بازیگران آن هستند.
یک مادر و دوقلوهایش نولان و ساموئل در یک کلبه‌ی دورافتاده در جنگلی بزرگ زندگی می‌کنند. به گفته‌ی مامان، یک نیروی ماوراء طبیعی به نام «شیطان» در سراسر جهان گسترش یافته است و آن‌ها تنها بازماندگان آن هستند. این خانواده برای بقا، مجموعه‌ای از قوانین سختگیرانه را وضع کرده است که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، اتصال همیشگی به یک طناب است.
ترس واقعی یا غیرواقعی
«هرگز رها نکن»، وحشت روانشناختی یا به عبارتی ترسِ روانی جذابی دارد که خیلی سریع شما را با یک سوال اصلی درگیر می‌کند: آیا ترس شخصیت مامان حقیقی است؟ آیا مامان ترسش را می‌تواند کنترل کند؟ یا نه، چیزی شوم‌تر در جنگل وجود دارد؟ آیا دوقلوها می‌توانند وحشت مامان را در فراسوی دیدشان باور کنند یا نه؟
این فیلم از همان ابتدا فضایی خزنده و وهم‌انگیز ایجاد می‌کند که شما را به درون خود می‌کشاند. حتی لحظاتی در آن وجود دارد که مخاطب مطمئن نیست چه چیزی واقعی است و چه چیزی واقعی نیست. در ادامه‌ی تماشای فیلم سوالات دیگری به ذهن مخاطب هجوم می‌آورد. اینکه آیا اصلاً خطری به نام شیطان در جنگل وجود دارد؟ یا فقط زاییده‌ی تخیل شخصیت مامان است؟ آیا واقعاً چیزهای ترسناکی در جنگل وجود دارد؟ آیا طناب‌ها واقعاً از آن‌ها محافظت می‌کند؟ در نقاط مختلف فیلم، گاهی تصمیم‌گیری غیرممکن می‌شود و شما را تا پایان با حدس زدن نگه می‌دارد.
طرح داستانِ فیلم جالب و درگیرکننده است و برخلاف اکثر فیلم‌های ترسناک امروزی، خیلی به ایجاد اتفاقات ترسناکِ پشتِ هم چنگ نمی‌زند. به عبارتی برای ترساندن مخاطب هر بار به تنش‌های مختلف تکیه نمی‌کند. بازیگری خوب بازیگرها کمک می‌کند همه چیز واقعی‌تر به نظر برسد و به حال و هوای وحشت‌انگیزش اضافه کند.
بازیِ هالی بری مثل همیشه شایسته‌ی تحسین است. دو بازیگر کودک یعنی دوقلوها هم بازیِ برجسته‌ای از خود نشان می‌دهند. در واقع می‌توان گفت این دو بازیگر برای چنین نقش بزرگی، لحظه‌های خلاقانه‌ای ساخته‌اند و کارشان خوب است، و تقریباً از اواسط فیلم، آن‌ها هستند که اساساً بارِ داستانی فیلم را به دوش می‌کشند.
تمثیل‌ها
این فیلم می‌تواند تمثیلی از چیزهای متعدد باشد. شخصیت مامان نشان‌دهنده‌ی کسی است که برای محافظت از فرزندانش هر کاری انجام می‌دهد، حتی اگر به قیمت رفاه خود برای نیازهای اولیه مانند غذا باشد. او فرزندانش را با داستان‌ها، تمرین‌ها، آماده‌سازی‌ها (طناب) و نظم و انضباط با انگیزه‌ی ترس از ورود شیطان پر می‌کند. به آن‌ها آموزش می‌دهد که «هرگز رهایشان نکن» زیرا هنگامی که شرارت را انجام دادی، همان شر انسان را از بین می‌برد. این طناب، نه تنها نمادی از پیوند خانوادگی است، بلکه به عنوان سدی در برابر یک نیروی شیطانی ناشناخته عمل می‌کند. ولی این سوال پیش می‌آید که اگر روزی این طناب را رها کنی، واقعاً چه اتفاقی برای این پیوند خانوادگیِ استوار شده بر پایه‌ی وحشت می‌افتد؟
شخصیت نولان نمایانگر جنبه‌ی امیدوار و کنجکاو چیزهاست. حرفی که برخی ممکن است بگویند شخصیتی یاغی را تداعی می‌کند. ولی نولان نشان‌دهنده‌ی شفا و تاب‌آوری است. این شخصیت در مقابل شخصیتِ کمتر پرسشگرِ برادرش ساموئل قرار می‌گیرد. ساموئل هرچه مادرش می‌گوید را باور می‌کند و آن را زیر سوال نمی‌برد. به عبارتی او نشان‌دهنده‌ی انکار و نگه داشتن عادت‌های قدیمی است.
سخن آخر
این فیلم با پایانی غافلگیرکننده تمام می‌شود ولی همچنان در ذهن مخاطب این سوال پیش می‌آید که آیا آن ترس تمام می‌شود؟ فیلم «هرگز رها نکن» برای آن‌هایی که به فیلم‌های ترسناک با مضمونی روانشناختی علاقه دارند، گزینه‌ی خوبی است.
موسیقی غنایی-اتریشی
Glimmer Of Blooms (درخشش شکوفه‌ها) یک هنرمند و گروه محبوب اتریشی است که بیشتر برای این آهنگ‌ها شناخته می‌شود: «نمی‌توانم از سرم بیرونت کنم» و «بدو فرزندم».
این هنرمند ترانه‌سرایی است که در وین اتریش با نام امیر سعیدی بزرگ شده است. او در دهه ۱۹۹۰ از یک پدر غنائی و یک مادر اتریشی به دنیا آمده است. سبک‌های این هنرمند ایندی پاپ (Indie Pop) و پاپ است. ایندی پاپ Indie Pop یکی از شاخه‌های محبوب و پرطرفدار موسیقی پاپ است. همان‌طور که از نام آن مشخص است، این شاخه تلاش می‌کند تا فضایی مستقل نسبت به جریان اصلی سبک مادر داشته باشد.
آهنگ «نمی‌توانم از سرم بیرونت کنم» I Can’t Get You Out Of My Head، برای اولین بار در سال ۲۰۰۱ توسط کایلی مینوگ Kylie Minogue منتشر شد؛ و بعد از ۱۳ سال Glimmer of Blooms با تنظیمی متفاوت آن را اجرا و به صورت تک‌آهنگ منتشر کرد که مورد استقبال قرار گرفت.
