هفتبرکه: جانباز نابینا حاج مرتضی واحدی بعد از سی سال خدمت در بیمارستان گراش، بازنشسته شد.
چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۰ آخرین روز کاری «حاج مرتضی واحدی» در بیمارستان بود. مراسم بازنشستگی این جانباز روشندل، با حضور دکتر عبدالهی و اعضای هیات رییسه دانشکده علوم پزشکی، خانواده حاج مرتضی واحدی و همکاران و تعدادی از دوستانش، در سالن مرکز پیشگیری از سرطان بیمارستان گراش برگزار شد.
از لحظههای جذاب این مراسم نمایشگاه عکسی از حاج مرتضی واحدی، دکتر سیدجواد محقق و دکتر مهدی محسنزاده در زمان اعزام به جبهه بود که بعد از ۳۵ سال دوباره در بیمارستان گراش تکرار شد.
«حاج مرتضی» مرد پرتلاش بیمارستان
مرتضی یکی از برترینهای تنیس روی میز در استان و کشور بود تا وقتی که به جبهه رفت. سال ۶۶ در عملیات کربلای هشت از هر دو چشم نابینا شد.
اما نقص عضو برای او محدودیت ایجاد نکرد. سال ۶۹، به مدت یک ماه در بیمارستان شهید بهشتی شیراز آموزش دید و از همان سال در بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) گراش مشغول به کار شد. واحدی ۲۵ سال در بخش رادیولوژی و ۵ سال در بخش ماموگرافی بیمارستان کار کرد. در سالهای اولی که در بیمارستان کار میکرد، فعالیت او برای مردم عجیب بود تا جایی که عموما واکنش نشان میدادند و با پرسیدن سوال از او که چگونه با وجود نابینا بودن شاغل است، کنجکاوی خود را نشان میدادند.
فعالیت او تنها مختص به شغلش نمیشود او یک فعال اجتماعی و ورزشی هم است. حضور او در مسابقهی شنای معلولان و جانبازان کشوری و کسب دو مدال طلا و نقره در این رقابتها حضور در ماسبقات قرآن و همچنین یادگیری خط بریل و کار با موبایل اندروید، مطالعه و اهل شعر و ادبیات بودن او گواه این موضوع است.
مرتضی سال ۶۸ با خانم لیلا محسنزاده ازدواج کرد. ثمرهی ازدواج این زوج، دو دختر و یک پسر است. محمد که حالا در بخش آزمایشگاه بیمارستان مشغول به کار است کارشناس علوم آزمایشگاهی است. راضیه رشتهی پزشکی عمومی خوانده است و نرگس دانشجوی علوم آزمایشگاهی است.
واحدی میگوید: «در طول این مدت در کنار همکارانم خاطرات خوبی داشتم و کسب تجربه کردم و حالا دارم برای دوران بازنشستگیام برنامهریزی میکنم اما هنوز ایدهی خاصی برای گذراندن این دوران ندارم.»
امین نوبهار
۲۷ آذر ۱۴۰۰
امیدوارم هرجا هستند سلامت باشند. ایشون یکی از افتخارات گراش هستند.
حجت عابدی
۲۷ آذر ۱۴۰۰
آری ، چه غرور آفرینند آن عزیزانی که در کمال صداقت و درستکاری بیش از سی سال از بهترین سالهای عمر خود را در سنگر خدمت گذراندند و در جهت تحقق اهداف کارشان خالصانه از هیچ کوششی دریغ نورزیدند
و با پذیرش غم و شادی ، عتاب و عقاب ، صبر و شکیبائی و با توکل به ایزد منان در کنار سایر همسنگران از جان و مال خود گذشتند و اینک با کوله باری از تجربه سنگر را به دیگران سپردند.
روز بازنشستگان مبارک باد
پرسنل
۲۷ آذر ۱۴۰۰
واقعا مرد خدایی و زحمتکشی بودند، خدا نگهدارشون باشه و هرجا هستن سالم و شاد باشند.