هفت‌برکه (گریشنا): جمعی از اعضای انجمن ایکوموس شهرستان گراش برای بازدید از آثار تاریخی، عصر روز پنجشنبه به لار رفتند و از چهار بنای تاریخی این منطقه بازدید کردند.
به گزارش هفت‌برکه، عصر روز پنجشنبه بیست و یکم شهریورماه ۹۶، ساعت ۱۶:۳۰، جمعی از اعضای انجمن ایکوموس گراش طبق برنامه‌ای ازپیش‌تعیین‌شده برای بازدید از بناهای تاریخی لار راهی این شهر شدند. برکه دهن‌شیر قنبربیگی، خانه محمودی، باغ نشاط و مسجد چهاربرکه از بناهای تاریخی بازدیده شده بود و به دلیل شروع بارندگی شدید، بازدید از چند آثار باستانی دیگر مثل بازار قصیریه، کاروانسرای گلشن و قلعه اژدهاپیکر و برج ننه‌نادر به روز دیگری موکول شد. آقای سوری، فعال حوزه گردشگری لار، و محمدابراهیم کیان، کارمند اداره میراث فرهنگی لار، مسئولیت هدایت بازدیدکنندگان و ارائه توضیحات آثار را بر عهده داشتند.
این نهمین بازدید انجمن ایکوموس گراش از میراث فرهنگی خارج از شهر گراش است.
آرمان‌مهر: یکی از رسالت‌های اصلی انجمن ایکوموس، معرفی آثار باستانی است
غلامرضا آرمان‌مهر، دبیر انجمن ایکوموس گراش، درباره این بازدید گفت: «حفاظت و صیانت از ارزش‌های تاریخی- فرهنگی، علاوه بر فراهم آوردن امکان شناخت ارزش‌های مورد توجه گذشتگان برای نسل امروز، زمینه حفظ و اعتلای فرهنگ آیندگان را نیز مهیا می‌سازد. در این میان، معرفی و شناخت آثار تاریخی یکی از نخستین و تاثیرگذارترین گام‌ها در راه حفاظت و صیانت از این ارزش‌ها است.»
مهندس آرمان‌مهر در مورد ضرورت این بازدیدها گفت: «همانطور که از نام انجمن معرفی و حفظ آثار و بناهای تاریخی گراش پیداست، یکی از رسالت‌ها و دغدغه‌های اصلی ما در انجمن، معرفی آثار تاریخی- فرهنگی ارزشمند شهر، منطقه و کشور عزیزمان ایران است. این بار تصمیم گرفتیم تا ظرفیت‌های تاریخی-فرهنگی لار را که از دوره‌های مختلف تاریخی شکل گرفته است بیشتر بشناسیم. معتقدیم فرهنگ، عرصه‌ی دوستی و تعامل هر چه بیشتر انسان‌هاست. از همکاری اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری لار هم کمال تشکر را دارم.»
دهن شیر قنبربیگی
اولین مکانی که اعضای انجمن ایکوموس به آن سر زدند، دهن‌شیر قنبربیگی واقع در محله قنبربیگی در جنوب شهر قدیم لار بود.
دهن‌شیر به جایی اطلاق می‌شود که در زمان‌های گذشته در کنار بعضی از برکه‌های بزرگ به صورت زیرزمینی با پله‌های زیاد به ته برکه نزدیک می‌شد و معمولا آب قسمت پایین برکه خنک‌تر بود و مردم در تابستان از این آب استفاده می‌کردند.
لار چهار دهن‌شیر داشته است که فقط دو مورد از آن باقی مانده است، این بنا در سال ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. آب انبار قنبربیگی از جمله بناهایی است که در دوران آبادانی لار در عصر صفویه ساخته شده است. بنای آب انبار به صورت اتاقکی است که پله‌هایی با شیب تند با عرض ۳.۲۰ متر آن را به سمت پایین هدایت می‌کند. طول راه پله ۱۲.۸۰ متر است. این بنا در سال ۱۳۹۴ به همت شورای شهر و شهرداری لار مرمت و احیا و کاربری موزه آب برای آن در نظر گرفته شد.
خانه محمودی
خانه محمودی در محله قنبربیگی و در جنوب شهر قدیم لار واقع شده است. سایت محل پروژه در مرکز محله قنبربیگی و در مجاورت برکه (آب انبار) این محله قرار گرفته است.
این بنا شامل یک حیاط اصلی و دو حیاط دیگر به صورت فرعی است. منزل محمودی به صورت چهارضلعی است که ضلع جنوبی آن جدید و سه ضلع دیگر آن به صورت پنج‌دری است. بدنه داخلی اطاق به صورت گچبری شده و دارای رنگ بنفش است و سقف آن نیز مسطح و با تیرهای چوبی توفال کاری شده پوشش داده شده است. بر روی توفال‌ها نقاشی گل و بوته کار شده است. اطاق‌های هر ضلع با درهای چوبی به یکدیگر ارتباط دارند. راه ارتباط حیاط به اطاق‌ها بوسیله سه پله به عرض ۳۳ و ارتفاع ۳۸ با سنگ‌های مشبک کاری شده تزیین شده است.
باغ نشاط
باغ نشاط در داخل شهر قدیم لار در کنار رودخانه خشک و در ضلع شمالی پل عباسی قرار گرفته است. این عمارت در وسط باغی به نام نشاط قرار دارد و هم باغ و هم عمارت هر دو به نام نشاط مشهور هستند. عمارت از ساختمان‌های مختلفی تشکیل شده است. مساحت این باغ حدود یک هکتار و پوشیده از درختان کنار و نخل است.
عمارت اصلی باغ نشاط در سه طبقه بنا شده و ارتفاع ایوان آن به دو و نیم متر می‌رسد. در حال حاضر اداره میراث فرهنگی لار در طبقه همکف این عمارت قرار دارد و در طبقه زیرزمین هم موزه مردم شناسی لار جای گرفته است. حمام تاریخی باغ نشاط در بخش شمالی باغ قرار دارد و ستون‌های سنگی مارپیچ و آهک‌بری‌های زیبا معماری جالب توجهی دارد.
فضای داخلی حمام شامل بخش‌های مختلف از جمله گرمخانه و خزینه است و نیز بر دیوارهای آن نقوش تزیینی و خطوط نستعلیق بسیاری ترسیم شده است. نقاشی‌های دیواری این حمام با ظرافت خاصی کشیده شده است
مسجد چهار برکه
مسجد چهار برکه در شهر قدیم لار، ضلع شرقی بازار قیصریه و روبه‌روی بازار قصاب‌ها واقع شده و در سال ۱۳۸۴ به ثبت آثار ملی ایران رسیده است. این مسجد روی یک آب انبار و در مرکز آب انبار صلیبی شکل ساخته شده است.
در ادامه گزارش تصویری این بازدید را با هم می‌بینیم.
