من معتکف بیت تو بودم

هفت برکه (گریشنا): بعد از سه روز راز و نیاز و معتکف شدن وخلوت کردن در خانه‌ی خدا، برنامه‌ی اعتکاف، امروز، چهارم اردیبهشت ماه به پایان رسید.

هاجر کهندلی، حال و هوای اعتکاف را این‌گونه به قلم آورده است: دست‌های خدایی سبز شده‌اند به سوی آسمان‌ها،رجب ماه خلوت‌های عاشقانه نردبانی از بال فرشتگان قدم قدم تو را به پادشاهی‌ات نزدیک می‌کند بندگی یعنی سروری آسمان‌ها،هر کس به اندازه‌ی ظرفیت دست‌هایش باران را گرفته، چه زیبا رشد می‌کند این گیاه خشکیده در دل باران، باران می‌بارد وقت اجابت است بنده‌ها را خبر کنید به قول سهراب زیر باران باید رفت رحمتی فراخ از جانب خدا، اما ما انسان‌ها گاهی به زیر چتر می‌رویم گاهی به پناهگاه، ولی دریغ از اینکه پناهگاه ما آسمان است.میقات ما رجب فرا رسیده است دل و دلداده بهم رسیده‌‌اند.اعتکاف یعنی به خدا رسیدن، اعتکاف یعنی اوج معرفت، اعتکاف یعنی پاک شدن از ناپاکی،اعتکاف یعنی عاشق شدن، عاشق خداشدن، عاشق کسی شدن که انسان گنه کار را نابود نمی‌کند، عاشق خدایی که از انسان ناامید نشده و نمی‌شود.