هفت‌برکه: پس از اعلام نتایج کنکور سراسری ۱۴۰۱، خبر قبولی یکی دیگر از امیدهای امسال که در گروه ریاضی و فیزیک موفق به کسب رتبه‌ی ۹۰۱ منطقه‌ی دو شده بود منتشر شد: فاطمه کارگر در رشته مهندسی معماری در دانشگاه شهید بهشتی تهران پذیرفته شد.
فاطمه کارگر فرزند علی‌اکبر و متولد شهریور ۸۳ است. او به دلیل نبودِ رشته‌ی ریاضی و فیزیک برای دختران در گراش، مقطع متوسطه‌ی دوم را در لار گذرانده است: سال‌های دهم و یازدهم در مدرسه‌ی راه برتر بوده است و سال دوازدهم بنا به دلایلی تغییر مدرسه داده و در مدرسه سما ادامه داده است.
کارگر در مورد انگیزه‌اش برای تحمل این سختی‌ها می‌گوید: «با توجه به معیارهای خودم از قبیل آینده‌ی کاری و مناسب بودن شرایط کار به ویژه برای یک دختر گراشی، به سمت رشته‌ای رفتم که ساعت کاری آن شغل در آینده دست خودم باشد و تا حد امکان زیر دست کسی کار نکنم. خب، با توجه به تحقیقاتم، معماری را مناسب خودم و شرایطم دانستم. رشته اولویتم بود که خدا را شکر همین رشته را هم آوردم. به مهندسی کامپیوتر هم علاقه داشتم و اولویت دوم من بود.»
کارگر انتخاب شهر محل تحصیل را هم مهم می‌داند: «در خصوص دانشگاه، حقیقتا در یک دوراهی بزرگ بودم که کدام شهر را اولویت قرار بدهم چون معمولا دخترهای گراشی تا حدودی به خانواده وابسته‌اند و زیاد مستقل بار نیامده‌اند و این موضوع باعث شده بود من خیلی دچار تردید شوم برای انتخاب شهر. البته این را هم بگویم، من از اول انتخاب دانشگاه را بین شهر تهران، اصفهان و شیراز گذاشته بودم. دانشگاه اصفهان به دلیل نبود خوابگاه کلا برایم حذف شد و بین شیراز و تهران باید انتخاب می‌کردم و خب، با صحبت‌هایی که با مشاوران داشتم و این که به خصوص در رشته معماری دانشگاه‌های تهران خیلی قوی‌تر کار می‌کنند، تصمیم گرفتم شهر تهران را در اولویت قرار بدهم و خدا را شکر می‌کنم که اولویت‌های اولم را آوردم.»
از او می‌پرسیم چه عواملی را در موفقیت خود تاثیرگذار می‌داند؟ می‌گوید: «اولین چیزی که در موفقیت آدم موثر است خود آدم است؛ یعنی اینکه خود آدم خواهان درس خواندن باشد. بدون هیچ زور و اجباری. چون آدم‌هایی اطراف من وجود داشتند که با زور خانواده درس می خواندند و نتیجه دلخواه را به دست نیاوردند.
«در مرحله‌ی بعد، مدرسه نقش مثبتی دارد. معلم‌های مدرسه از این جهت تاثیرگذارند که وقتی دانش‌آموز آموزش اولیه را خوب می‌بیند راه برای خواندن مطالب کنکوری هموار می‌شود. من شخصا خودخوانی خوبی نداشتم یعنی نمی‌توانستم مطلب جدیدی را خودم یاد بگیرم. معلم از عوامل مهمی برای من شمرده می‌شد. جو حاکم بر مدرسه هم تا حدودی می‌تواند کمک‌کننده باشد برای دانش‌آموزی که حس رقابت دارد و با مقایسه‌ی خود با دیگران تلاشش را بیشتر می‌کند. اما موضوع در من تاثیر زیادی نداشت و راه خودم را می‌رفتم.
«خانواده هم نقش بسزایی در موفقت دارد. فراهم کردن شرایط مالی، روحی و فراهم کردن جای مناسب برای درس خواندن از وظایف خانواده است که هر خانواده‌ای نمی‌تواند از پسش بر بیاید.
«مشاور هم می‌تواند کمک‌کننده باشد اما من زیاد موافق نیستم. مشاور تا جایی می‌تواند کمک کننده باشد که به شما طریقه برنامه‌ریزی را یاد بدهد، چون هیچکس به اندازه خود آدم از خصوصیات خود خبر ندارد (ساعت خواب و قوی بودن در فلان درس و …)
«آزمون هم تاثیر خودش را دارد تا جایی که باعث نشود دانش‌آموز از برنامه عقب بماند و تاثیر منفی روی روح آدم بگذارد. من با توجه به استرس منفی که از آزمون می‌گرفتم با مشورت اساتید تصمیم گرفتم آزمون ندهم. فقط در دوره جمع‌بندی حدود یک ماه مانده به کنکور چهار آزمون دادم از جهت اینکه با جو حاکم بر جلسه آشنا شوم. البته می‌گویم این‌ها نظرات شخصی من است و قطعا نظرات مختلفی از دید هر کس وجود دارد.»
کارگر در مورد تاثیر ادامه تحصیل در لار نیز می‌گوید: «اگر بخواهم خیلی روراست باشم، تحصیل در گراش احتمال موفقیت در کنکور را پایین می‌آورد چون آن طور که باید به درس اهمیت داده نمی‌شود. جدا از این، جو حاکم بر مدرسه اصلا مناسب نیست. ولی حقیقت این است که دانش‌آموزان گراشی اینقدر استعداد دارند که اگر شرایط فراهم شود قطعا توانایی رتبه برتر آوردن را دارند.»
او نبودن رشته‌ی ریاضی و فیزیک در مقطع متوسطه در گراش را نیز عجیب می‌شمرد: «همان‌طور که در ابتدا هم گفتم، به دلیل نبود رشته ریاضی در گراش من به لار رفتم و بعد از این همه سال هنوز هم اقدام به وجود رشته ریاضی در گراش برای دختران نشده است! با وجود اینکه امسال در لار چهار نفر در رشته ریاضی رتبه زیر هزار داشتند و دو نفر از آنها گراشی بودند.»
کارگر معتقد است کنکور در ایران عادلانه نیست: «حقیقت این است که در ایران در کنکور آنقدر عادلانه رفتار نمی‌شود. متاسفانه کنکور یک بازی کثیف است که آدم‌ها به درستی سنجیده نمی‌شوند و چه آدم‌های بااستعدادی که از پس این مرحله برنیامدند و پا پس کشیدند. ولی حقیقت این است برای موفق شدن باید خودتان بخواهید که موفق شوید. به پایان مسیر فکر کنید. روزی که اسم‌های شما در سراسر شهر پخش شده و از شما به عنوان یک فرد موفق یاد می‌کنند این کارها شاید مسخره به نظر برسند ولی تاثیر زیادی دارند. من خودم اواخر کنکور وقتی که کم آورده بودم، فقط با این تصورات می‌توانستم به مسیر کنکور ادامه بدهم.»
او به به پشت کنکوری‌ها پیشنهاد می‌دهد: «هرگز ناامید نشوید. برای خواسته‌های خود بجنگید. تا آن را به دست نیاورده‌اید رها نکنید. اما این را بدانید که کنکور همه زندگی آدم نیست و چه بسا موفقیت شما در مرحله‌ی دیگری از زندگی باشد. دست از تلاش برندارید که اگر به خواسته خود نرسیدید خود را مقصر بدانید به خاطر کوتاهی‌های خود. اگر نتیجه مطلوب را نگرفتید بگویید من تلاش خودم را کردم. باقی‌اش دیگر با من نیست. به نظر من از شرایط خود با هیچکس حرف نزنید. اینکه چند ساعت می‌خوانید یا چه رشته ای مد نظر دارید و ساعت خواب و تفریح و….»
