گریشنا:این گفتار از حجت الاسلام والمسلمین علیرضا علم الهدی ۲۵ شوال المکرم ۱۴۲۹ نوشته شده و دی‌ماه ۱۳۸۷ در شماره ۲۸ صحبت‌نو ویژه گراش منتشر شد. علم‌الهدی خطیب اصلی حسینیه اعظم در محرم سال‌های اخیر است.
روزگار مدرسه ای است که هر ساعت و روز و شب و ماه و سال او به ما درس‌ها می دهد و هر حادثه‌اش کلاسی است پر از مطالب مفید و سرنوشت ساز. اگر بشر بیدار و هوشیار و چشم عبرت گیر و فهمی متحرک و فعال داشته باشد از ماوقع زمانه اندوخته های با ارزش و اندرزهای بیدار کننده ای تحصیل خواهد کرد. البته حوادث و رخدادهای روزگار، کوچک و بزرگ و مهم و مهم‌تر دارد یکی از مهمترین وقایع مسلم تاریخ، حادثه عاشورا سال شصت و یکم هجری قمری است که هیچ گاه فراموش نمی شود و دیده ایم در این ماجرا و برای بزرگداشت آن همه اقشار، مرد و زن، کوچک و بزرگ، فقیر و غنی، عالم و جاهل، جوان و پیر تشریک مساعی می نمایند. چقدر تا به حال برای آن روز مردم مال خود را هزینه کرده اند؟ چه اندازه عمر خود را صرف نموده اند؟ چقدر اشک ریخته اند؟
عاشورا دو روی برگ دارد یک روی آن ذرین و درخشان‌تر از خورشید و همه اش ایمان مجاهده، فداکاری در راه اعتلای دین، ایثار و محبت، غیرت و حمیت، عزت تسلیم زور نشدن، نصح و خیرخواهی و شرف و شجاعت و هر چه تصور کنیم از کمالات و مکارم اخلاقی و نتیجه سلام و صلوات و رحمت و روی دیگرش دنیا پرستی جاه، پستی و دنائت، چپاول و غارت، رذالت و قساوت و عاقبت هم نفرین و لعنت.
آنچه در این میان مهم است سه مطلب است:
اول:خوب بیاندیشیم و جای خود را از این دو صف بشناسیم. نکند صورتا و ظاهرا خود را در گروه اول ببینیم ولی عملا در گروه دوم باشیم که یکی از شگردهای خطرناک شیطان همیشه همین بوده، انسان را سرگرم ظواهری کرده و روح و باطن را از او می ستاند.
دوم: ما تا به حال چه نقشی در اعتلای عاشورا داشته ایم و برای در اهتزاز بودن پرچم محرم و توجه خود و دیگران به محتوای شهادت سیدالشهدا علیه اسلام و عزیزانش چه قدمی برداشته ایم؟ چقدر توانسته ایم؟ حداقل فرزندان خود را به عمق عاشورا و هدف آن آشنا سازیم؟ آیا به همین حرکات و اعمال ظاهری که عادت شده (که گرچه تقدس و محترم است و موجب اجر) بسنده کرده ایم و یا درسی را که باید از آن بگیریم، گرفته ایم؟
سوم: متاسفانه حوادث بزرگ تاریخ غالبا به مرور زمان دستخوش تحریف و دخل و تصرفاتی می گردد که گاهی به کلی از شکل اصلی آن را خارج می سازد و عاشورا هم از این بلا مصمون نمانده. مطالبی که گاه حتی به صورت عزاداری و مصیبت خوانده می شود، اشعاری که برای تبیین ابعاد آن فاجعه و یا برای تجلیل از الگوهای درخشان آن سروده و خوانده می شود و یا اعمال و حرکاتی که به عنوان عزا از بعضی سر می زند، اعمال و کارها و گفتارهای است که ابدا با روح عاشورا سازگار نبوده بلکه آن را از محتوای بزرگ خود خارج می کند. امید می رود که با هوشیار کامل و مشورت با بزرگان و اندیشمندان دینی در این مسیر گام برداریم تا مبادا سوژه ای به دست دشمن داده و به جای خدمت به عاشورا ندانسته به آن ضربه بزنیم. ما برای عاشورا منابع بسیار اصیل و پاک و سالم داریم که شاید هیچ حادثه ای در تاریخ مانند عاشورا از این غنا با ارزش بر خوردار نباشد. یکی از آن منابع همین زیارتها و دعاهای ماثوره از ائمه علیهم السلام است.
