دکتر ابراهیم مهرابی: خونه کدیم (قدیم) ۴ همانند سه برادر بزرگتر خود، در خانه محسنزاده پا به عرصه وجود گذاشت. عدهای جوانِ عاشق دور هم جمع شدند و با تمام قوا، شبانهروز در آمادهسازی آن کوشیدند. عده زیادی آمده و بازدید کردند و با خاطرهای خوش آنجا را ترک کردند. ایدههای جدیدی عرضه شده بود و با کمی هوشمندی، خلاقیت طراحان را متوجه میشدی. اصل و افزودهها، حس نوستالژیک شدیدی را در بازدیدکنندگان ایجاد میکرد. شبنگارههای خونه کدیم ۴ در جای خود، شایان تحسین و تقدیر است. همه چیز آن مثل برادران پیشین، خوب و جذاب و پیامآورِ غیرت، شوق، خلاقیت، عزم، تلاش، دلسوزی، افاده، همگرایی، همافزایی و... بود.
اما یک وجه خونه کدیم ۴ برای من بیشتر جلوه کرد و بارقه امیدی برای آیندهای بهتر در گراش را رقم زد؛ آن هم میل به همگرایی داخلی و خارجی بود. وقتی مسئولین، با تقاضاهای مکرر افراد نافذ، در همگرایی طیفهای مختلف، حتی یک جلسه برگزار نکرده و یک گام عملی برنداشتهاند، آنگاه بیشتر متوجه کار سترگ این جوانان میشویم.
همگرایی داخلی: مجموعه دستاندرکاران خونه کدیم ۴، از طیفهای مختلف فکری و سیاسی بودند که بدون توجه به اختلافات خود، دور هم جمع شده بودند و خالصانه تلاش میکردند.
همگرایی خارجی: اختصاص بعضی از شبها به (شبهای شهرهای همجوار) و دعوت از برخی مشهورین و محبوبین منطقهای، نشانه خوبی بود برای تقویت دوستی و همخواهی آینده منطقهای.
باید به این هوشمندی جوانان خود ببالیم، بر کارشان مهر تایید بزنیم و در همراهی آنان درنگ و تردید روا نداریم. بیاغراق جوانان شهر ما فوقالعاده هستند. این توانایی، افقهای روشنی را برای شهر ترسیم میکند. بیایید قدر بدانیم و سپاسگزار باشیم!
جدای از ظواهر و کلیشهها، متافیزیک خونه کدیم، امری معنوی و مینوی است که در صدد است تا گذشته را نردبان آینده قرار دهد و گسست بین نسلی را به حداقل برساند. خانههای کدیم، تمام هویتِ گذشته است و جوانانِ دستاندرکار، تمام هویت نسل مفید کنونی است. اجتماع هویتِ این دو نسل، موجب ماناییِ هویت تاریخی شهر است و این سرمایهی کوچکی نیست!
کاش میتوانستیم همدوش جوانان شهر به مردم و هویت تاریخی گراش کمک کنیم! باشد که مدیون مردانِ هویتسازِ گذشتهی خود نباشیم.
۱۳ فروردین ۹۸
پینوشت گریشنا: دیگر نوشتههای دکتر مهرابی را میتوانید از کانال تلگرامش به این آدرس t.me/EbrahimMehrabi (اینجا) بخوانید.