هفت‌برکه (گریشنا): روضه‌های قدیم گراش، به ویژه مجالس روضه زنانه و خانگی، با طمع و خاطره نان ام‌البنین(س) همراه بود.
عبدالعلی صلاحی، پژوهشگر فرهنگ عامه، در مورد نان ام‌البنین می‌گوید: «نان ام‌البنین نوعی نذری بود که در گذشته به جای انواع و اقسام مواد خوراکی، شربت‌ها، اسباب‌بازی و… که امروزه در روضه‌ها به عزاداران می‌دهند، توزیع می‌شد. این نان در حقیقت تقاضای نذرکننده از مادر گرامی حضرت ابالفضل العباس (ع) بود.»
نویسنده کتاب جامعه‌شناسی گراش در مورد نوع این نان می‌گوید: «این نان در گذشته عمدتا نان تنوری (گپک) بود که به مئوه و روغن آغشته می‌شد و لای آن را سبزی گراشی می‌گذاشتند، و دور آن را رشته ای سبز رنگ می‌پیچیدند. امروزه، از نان تپ‌تپی، لیتک و … نیز برای «نان ام البنین» استفاده می‌شود.»
به جز خود نان ام‌البنین، رشته سبزرنگی که دور نان پیچیده می‌شود نیز مورد توجه مردم بود. صلاحی می‌گوید: «بعد از صرف نان و سبزی، رشته را نگه می‌داشتند و برای تبرک به دور دست می‌پیچیدند. برخی از زنان تعدادی از این رشته‌ها را نگه می‌داشتند، تا بعدها به عنوان رشته‌ی بستن ناف نوزاد از آن استفاده کنند و اعتقاد داشتند حضرت عباس (ع) نگهدارنده‌ی نوزاد آنها خواهد بود.»
