هفتبرکه – گریشنا: کارگروه آسیبهای اجتماعی گراش برای بررسی دو موضوع فضای مجازی و آسیبهای آن و ممانعت از توزیع و مصرف مشروبات الکلی تشکیل شد.
هر کدام از اعضای کارگروه، تعریف متفاوتی از آسیب اجتماعی داشتند. سرگرد دهقان، فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سپاه گراش، برگزاری کنسرت مختلط، تغییر نام خیابان فلسطین به حافظ و فعالیت انجمن دوچرخهسواری بانوان را در حال حاضر مهمترین آسیبهای اجتماعی سطح شهر دانست که میبایست به آن توجه و مانع از آن شد.
آسیبهای اجتماعی از نظر فضلی، بخشدار مرکزی، دستهبندی گستردهتری داشت. او با اشاره به این که در گراش آمار دقیقی از آسیبهای اجتماعی نداریم، گفت: «آسیبهای اجتماعی زیادی وجود دارد که آسیبزا هستند. آسیبهایی مانند همسرآزاری، کودکآزاری، طلاق جنسی، تکدیگری، ضرب و شتم، انحرافات جنسی که بیشتر اوقات از دید ما پنهان میماند اما در جامعه وجود دارد.»
دیدگاه اعضای کارگروه در مورد مقابله با مشروبات الکلی پیش از این در گریشنا منتشر شد. در بخش دوم، موضوعات دیگر مطرح شده در جلسه دوم دیماه ۱۳۹۷ را مرور میکنیم. جلسهای که نشان داد هنوز در گام اول یعنی تعریف «آسیبهای اجتماعی» هم توافقی وجود ندارد.
امام جمعه: اگر فساد زیاد شود همه مقصر هستیم
حجتالاسلام محمدباقر بخشایشپور، امام جمعهی گراش، بعد از سخنان مقدماتی قاسم فرسوده، معاون فرماندار و مدیر این جلسه، گفت: «جسم و روح هر کدام بیماریهایی دارد. شبکههای اجتماعی میتواند در بروز امراض کشنده روح موثر باشد. ما باید از خودمان و خانوادهمان شروع کنیم. آسیبها همیشه وجود دارد و ما دشمن زیاد داریم اما کوتاهی از ما مسئولین است. البته همه وظایف بر گردن نیروی انتظامی و اطلاعات هم نیست. اگر فساد در جامعه بیشتر شود، همه ما در آن مقصر هستیم. جامعه هدف این دو بیماری که برای آن تشکیل جلسه دادهایم دانشگاه و آموزش و پرورش است که نقش پررنگی در انسانسازی و جامعهسازی دارد. جامعه اگر آگاه شد سعی میکند خودش را از آسیب دور کند.»
امام جمعه گراش با اشاره به این موضوع که در تمام جلسات صرفا حرف از انجام کار مطالعاتی است، گفت: «حالا دیگر دشمن وارد خانه شده و ما حالا گرفتار این غده سرطانی شدهایم اما چند راه وجود دارد. اول این جمع پرمغز و تصمیمساز در برخورد با این مساله بسیج شود و به آن اهمیت دهد و بیتفاوت از آن نگذرد و به روشهای مختلف اقدام به آگاهیسازی کند. قانون باید اصلاح شود و گاهی اوقات نقد به دستگاه قضایی نیز وارد است. ما آگاه به تکلیف هستیم، مقید به انجام وظیفه نیز بیش از گذشته باشیم.»
رییس دادگاه: شناسایی مجرمین اینترنتی سخت است
رحیم روانبین، رئیس دادگاه گراش، با طرح این موضوع که با پیشرفت جوامع و کشورها ارتکاب جرایم راحتتر شده است، گفت: «در گذشته اگر شخصی اراده میکرد که سرقت کند، نیازمند به یک برنامهریزی دقیق بود. اما امروزه با وجود فضای مجازی و اینترنت شیوه جرم تغییر کرده است و محدود به زمان و مکان خاص نیست. به واسطه دسترسی به اینترنت و فضای مجازی، سرقتها به شکل و راه و روش آسانتری ممکن شده است. کلاهبرداری و سرقت رایانهای از جمله جرایمی است که مجازات آن از جرایمی که در فضای حقیقی رخ میدهد کمتر نیست که برخی موارد مجازات آن شدیدتر از فضای حقیقی است. درصد ارتکاب جرایم فضای مجازی زیاد شده است. به طور متوسط شاید حتی روزی یک نفر به عنوان کلاهبرداری رایانهای شکایت میکند.»
پیچیده بودن پروندههای اینترنتی و سخت بودن روند شناسایی مجرمین فضای مجازی، موضوع دیگری بود که روانبین از آن صحبت کرد: «از آنجایی که افراد باهوش و باسواد که بیشتر آنها در رده سنی جوان و نوجوان قرار دارند به جرایم اینترنتی دست میزنند، با وجود پیگیری و کمکهای پلیس فتا، به سختی میتوان آنها را شناسایی و دستگیر کرد. پروندههای اینترنتی برداشت از حساب و سرقت رایانهای و اعمال منافی عفت قابل توجه است و کاهش این گونه جرایم نیازمند ورود افراد متخصص است.»
فرمانده سپاه: آسیبهای فضای واقعی خوراک فضای مجازی است
سرگرد مجتبی دهقان، فرمانده سپاه، صحبتهایش را با این جمله آغاز کرد: «یک ساعت از جلسه گذشته و هیچ کسی نه آسیبی از جامعه را گفت و نه راه حلی مطرح کرد.»
او گفت بهتر است از آسیبهایی که در سطح جامعه داریم و هیچ کسی حرفش را نمیزند در این جلسه حرف بزنیم و ادامه داد: «نمیدانم بعضیها چه فکری میکنیم. ۱۴۴۰ سال از اسلام دارد میگذرد و ۴۰ سال از انقلاب اسلامی ما میگذرد ولی هنوز بعضی از ما دنبال خاموش کردن نور خدا هستیم. همین جمعی که هستیم کاری به دیگران هم نداشته باشیم. نگوییم جوانها و نوجوانها همچین کاری میکنند. ما خودمان هم گاهی دنبال خاموش کردن نور اسلام هستیم. آسیب فضای حقیقی که خودش خوراک فضای مجازی قرار میگیرد. اگر در فضای حقیقی این اتفاقات رخ ندهد در فضای مجازی نمیتواند این مسائل رخ دهد. و متاسفانه از طرف کسانی دارد این امر محقق میشود که جیرهخور نظام و انقلاب هستند و صدقه سر شهدا و پای سفره شهدا نشستیم. حقوقبگیر این نظام هستیم. وقتی خودمان در فضای حقیقی جامعه. ما خودمان مروج و مشوق و تشویق زمینه فساد و گناه را داریم فراهم میکنیم، در سطح جامعه چه انتظاری داریم جوان در سطح فضای مجازی چنین اشتباهی انجام ندهد؟»
او در ادامه با محکوم دانستن برگزاری جشنواره موسیقی گفت: «دنبال راهکار میگردیم در فضای مجازی وقتی ما میآییم به اسم برگزاری جشنواره موسیقی در شهرستان به نوعی تحریم عدم برگزاری کنسرت مختلط را دور میزنیم و میرویم جشنواره موسیقی در شهرستانی راه میاندازیم که همهاش بیفرهنگی و بیحجابی و برهنگی و عریانی اختلاط خوانندگی زن و مرد در یک جشنواره با یک جمعیت انبوهی برگزار میکنیم و بعد افتخارمان این است جمعیتی سالن را پر کرده است. بعد توقع داریم در سطح جامعه ما یک همچنین مشکلاتی در فضای مجازی رخ ندهد؟»
فرمانده سپاه: به چه حقی هشتگ راه میاندازند؟
فرمانده سپاه خواهان برخورد با برخی هشتگها در فضای مجازی شد: «دختر فلان شخص و یا زن فلان کارمند بیاید در فضای مجازی هشتگ راه بیاندازد برای بیحجابی و بیبندوباری و باز بودن جلو مانتو. بگوید افتخار من این است که موهایم بیرون باشد؛ افتخار من این است مانتوم جلو بازه؛ و افتخار من این است که من چادر در گراش به سرم نمیذارم. این را در فضای مجازی نشر کردن چه برخوردی با این آدم صورت میگیرد؟ اصلا به چه حقی همچین کسی میآید همچین پیامی را در فضای مجازی منتشر میکند که چقدر همین شخص در فضای مجازی به خاطر این کارش باید مجازات شود. اصلا خبر دارید؟ چه حقی دارد این فرد در فضای مجازی هشتگ راه بیاندازد و افرادی را هم با خودش همراه کند؟ اینها درد جامعه است. آیا ما داریم فکری به حال این دردها در سطح جامعه میکنیم؟»
دهقان پیگیری راهاندازی انجمن دوچرخهسواری زنان و دختران را نیز از جمله آسیبهای این شهر عنوان کرد و افزود: «وقتی خواهری در فضای مجازی همچین هشتگهایی راه بیاندازد، پشت سرش هم دوچرخهسورای زنان و دختران در پارک و ورزشگاه را بیایند دنبال کنند یا شکایت مصلح را به غیر مصلح ببرند و بگویند ما جا نداریم، میرویم در اوز دوچرخهسواری دختران را راهاندازی میکنیم. اینها آسیب سطح جامعه است.»
فرمانده سپاه: تغییر نام بلوار فلسطین و رسالت بیتقوایی است
او تغییر نام خیابان فلسطین به حافظ و تغییر نام بلوار رسالت را از دیگر آسیبهای مهم شهر دانست و گفت: «متاسفانه به اسم این که فلان محله متعلق به فرهنگیان است، اسم خیابانی که نماد مقاومت، نماد ایستادگی، و نماد محور مقاومت است که به اسم فلسطین است، بیاییم برداریم، اسم گل و بلبل روش بگذاریم و اسم حافظ بگذاریم. آقا مگر ما کم فرهنگی شهید دادیم؟ در هشت سال دفاع مقدس ۴۶۰۰ شهید فرهنگی ما داریم. سی و شش هزار شهید دانشآموز ما دادیم. این یعنی چی؟ تغییر نام خیابان از فلسطین به نام حافظ چه چیزی را عوض میکند؟ جز این که بخواهد نماد مقاومت نماد ایستادگی و نماد پیروزی و سربلندی دنیای اسلام را حذف کند؟ اگر این آسیب نیست شما میخواهید اسم آن را چه بگذارید؟ با این کار میخواهید چه چیزی را ثابت کنید؟ یا جلوتر برویم و بیایم اسم بلواری که نماد ماموریت پیامبر عظیم الشان اسلام است، بلوار رسالت را تغییر نام دهیم. هر چی دنیا از روز اول از آدم تا خاتمش مدیون رحمت پیامبر عظیم و شان اسلام است و این ماموریتی که خداوند به پیامبر اسلام داده به اسم رسالت عوض کنیم یک اسم دیگر بگذاریم. خوب بابا جان، ما هم قبول داریم، بله خیرین بزرگوار هستند و احترام دارند؛ باید هم از آنها تکریم شود. ولی به چه قیمتی تکریم شدن؟ برداشتن چه اسمی؟ بعد اسمش را بگذاریم نوگرایی نوین. میخواهیم چی را ثابت کنیم با این قضیه؟»
دهقان تغییر نام خیابانها را نوعی بیتقوایی دانست: «بعضی وقتها آدم حس میکند بیتقوایی میخواهد آدم این کارها را انجام دهد. اگر بیتقوایی نبود آدم اینجور کارها را انجام نمیداد. چرا ما اصلا فکر اینها نیستیم و گلهمندی مردم را اصلا ما نمیشنویم؟ اینها آسیبهای جامعه است. اگر آسیبهای اجتماعی اینها نیست، شما یک اسمی برای آن پیدا کنید. هر کسی میتواند غیر اسم آسیب اجتماعی برای آن پیدا کند بگوید تا ما هم بلد شویم. چه اقدامی صورت میگیرد با اینها؟ فکری به حال این قضیه باید شود. یا اصلا نیتشان این است که امثال نماد اسلام و قران و مقاومت از صحنه روزگار حذف شود که برای نسل آینده ما چیزی باقی نماند. داستان فتح اندلس را بخوانید و ببنید چگونه اندلس اسپانیا فعلی چطور شد که اسلام از آن خارج شد. مشروب و مواد را در آن رواج دادند و اسلام از آنجا برچیده شد. این اتفاق آرام ارام در سطح فضای ما انجام میدهند. یک روز موسیقی، یک روز مشروب، یک روز به مقدسات توهین کردن. همین طور آرام آرام جلو میرود.»
آموزش و پرورش: داریم تلاش خودمان را میکنیم
«ساختار فضای مجازی به گونهای است که مدیریت آن سخت است و این طبیعت ساختار این فضا است.» این حرف را رضایی، مدیر آموزش و پرورش شهرستان گراش، میزند و ادامه میدهد: «آسیب که زیاد است، اما اصل قضیه این است که ما چکار باید انجام دهیم. این درست است و قطعا آقای دهقان در کنار دیگر دوستان زحماتی دارند میکشند؛ ولی طبیعت ساختار فضای مجازی به گونهای است که مدیریت آن هم سخت است. این که ما فکر کنیم با یک نسخه بتوانیم در این جلسه این اوضاع را جمع کنیم و مدیریت و اشراف کافی بر فضای مجازی داشته باشیم، قطعا این گونه نیست. در چارچوب کاری آموزش و پرورش بحث فرهنگسازی و بالا بردن نگرش دانشآموزان و بالتبع آن اولیا در حیطه وظایف ما است.»
او در ادامه با نگاهی به برنامههای آموزش و پرورش در جهت مبارزه با آسیبهای اجتماعی، اشاره میکند: «آموزش و پرورش و به ویژه جوانان و نوجوانان هستند که جامعه هدف آسیبها هستند. شاید ما نتوانیم از پس آن بربیایم. منتهی با کمک دیگر دستگاهها تلاش خود را داریم میکنیم. خیلی جاها ما حتی عدول از قانون داریم برای خدماترسانی به دانشآموزان در بحث آگاهیبخشی و باز کردن فضای ذهنی دانشآموزان تا با آسیبهای که بیخ گوششان است، آشنا شوند. از جمله کارهایی که ما انجام میدهیم بحث قاضی در مدرسه است که با کمک آقای روانبین چند جلسه در مدارس اجرا شد.»
رضایی با تایید وجود آسیبها در مدارس معتقد است اوضاع به نسبت شهرهای دیگر نگرانکننده نیست: «علت بیشتر جرمها عدم آگاهی است. کاری که یک نفر در فضای مجازی دارد انجام میدهد یک جرم است؛ من فکر میکنم جرم نیست، ولی وقتی به یک دانشآموز آگاهی دادند، در مدیریت فضای مجازی که در اختیارش است بهتر عمل میکند. به طور کلی به نسبت ۲، ۳ سالی که در خدمت شهرستان هستم اوضاع گراش به نسبت شهرهایی مثل شیراز خیلی اوضاع نگرانکنندهای ندارد. و این جا یک موضوع کوچک هم به هر حال موضوع مهمی قلمداد میشود. به نظر میرسد گرایش بچهها در بحث فضای مجازی و مشروبات الکلی مواد مخدر به نسبت دارد بیشتر میشود. این بازخوردی است که ما داریم میبینیم در سطح مدارس و جامعه و این باز به علت شایع شدن آن در سطح جامعه است.»
زارعی سرپرست و کارشناس فضای مجازی از لار نیز در این جلسه صحبت و راهکارهایی را ارائه داد.
بخشدار مرکزی: اول باید آمار گرفته شود
فضلی، بخشدار مرکزی گراش، موضوع را از دو جهت اهمیت و ضرورت مساله و ارائه راهحل مورد توجه قرار داد و گفت بهتر است تعریف بهتر و مصداقیتری از آسیبهای اجتماعی داشته باشیم و ادامه داد: «بنده هم چند راهحل دارم. ضرورتهایی که باید انجام شود اول این است که به نظر من بهتر است تعریف بهتر و مصداقیتری از آسیبهای اجتماعی شود. تا گفتیم آسیب اجتماعی، سریع یاد مواد مخدر میافتیم و مشروبات الکلی. در حالی که خیلی از آسیبهای اجتماعی که آسیبزا هستند از این موارد بیشتر است و از دید ما پنهان است که باید به آن توجه کنیم.»
بخشدار مرکزی گراش از جمعآوری آمار در بخش روستایی خبر داد: «ما آمار درستی از آسیبهای شهرستان گراش نداریم. در بخش مرکزی با همکاری اداره بهزیستی اطلاعاتی را در این زمینه جمع کردیم و در حال جمعآوری هم هستیم. ما ۱۲ روستا داریم. ۱۲ فرم در ده سرفصل تهیه کردیم و پرسیدیم آقای دهیار شما در این روستا فرار از منزل چند تا داشتید؟ انحرافات جنسی چند تا است؟ اگر ما این آمار را در بخش مرکزی یا بالتبع در شهرستان بتوانیم جمع کنیم، برای آینده میتوانیم به راهکارهای بهتری برسیم. برای جمعآوری آمار، سه ادارهی بهزیستی، شورایاران آینده و دادگاه میتوانند در این زمینه به ما کمک کنند. فرمهایی را در این زمینه به آنها بدهیم در حدی اطلاعات را جمعآوری کنند و دادگاه هم میتوانند در این زمینه اطلاعاتی به ما بدهند.»
به نظر فضلی بودجه مقابله با آسیبهای اجتماعی بسیار کم است: «کار مهمی میخواهیم شروع کنیم باید بودجهای به خاطرش در نظر بگیریم. با دست خالی که نمیشود به مصاف تهاجم فرهنگی رفت. ادارات توانمند در این زمینه داریم. شورای محترم زحمت بکشند ۱۰ میلیارد گذاشتین برای زیرگذر، الان ۱۰۰ میلیون بگذارید برای روگذری که به این شکل خطر آفرین است. هیچ اشکالی ندارد. مطمئن باشید ما هزینه میکنیم و نفع آن چند برابر است. شهرداری محترم و حوزه علمیه در حد توان خودشان، بخشداریها و خیرین در این زمینه کمک کنند. از طرف دیگر جلسات مشاوره نیز خیلی مهم است. من همین الان اعلام آمادگی میکنم پلیس فتا تشریف بیاورند روستاها هزینه رفت و آمد را هم پرداخت میکنیم. اما زحمت بکشند و اطلاعرسانی بکنند.»
بخشدار مرکزی در جواب به صحبتهای رئیس سپاه گراش گفت: «ما قبول داریم دغدغههای شما از سر دلسوزی است، اما بحث این است که این رفتارها و آسیبها معلول هستند. ما دنبال علت این آسیبها هستیم. دنبال راه حل آن هستیم. علت خیلی از آن خودمان هستیم. بالاخره ما این جا در شهرستان تاثیرگذاریم. شورای فرهنگ عمومی داریم. اگر موسیقی ما به انحراف رفته، امام جمعه تازه تشریف آوردند. نمیتوانیم توقع داشته باشیم که همه راهها اصلاح شود. ولی در شورای فرهنگی بنشینیم و برای موسیقی که مورد تایید اسلام است و مطلوب ما است تعریف درستی داشته باشیم و فرهنگ موسیقی سنتی را بیاوریم در جامعه. به جوان نشان دهیم و بگوییم موسیقی مورد تایید ما این است.»
اداره بهزیستی: شرح وظایف من را تعیین کنید تا جوابگو باشم
بیست دقیقهی پایانی این جلسه به رئیس ادارهی بهزیستی، نمایندهای از دانشگاه علوم پزشکی، دکتر فتحی و باقرزاده از شورای شهر، مجال صحبت داده شد.
غلامی از ادارهی بهزیستی با تایید صحبتهای فضلی، گفت: «در بحث آسیبهای اجتماعی، فرمهایی را برای آقای فضلی تهیه کردیم. این اطلاعات مبنای تصمیمگیری در شهرستان خواهد بود. قرار نیست این اطلاعات به جایی ارائه شود. امیدوارم این آمار به دست بیاید و مبنای برنامهریزی کوتاه مدت، بلند مدت برای شهرستان باشد.»
رییس اداره بهزیستی خواهان فعالیت ادارات بر اساس شرح وظایف خود شد: «دو سال است که من خدمت مردم گراش هستم من همیشه این نکته را گفتم اگر بنشینیم دور هم و یک شکایت و گلهای بکنیم، دردی از ما دوا نمیشود. من مسئول هستم و باید جوابگو باشم. الان بیایم عینی و عملیاتی بگویم چیکار کنم. در حوزه آسیبهای اجتماعی هیچ کدام نیستیم که شرح وظایف نداشته باشیم. همه ما شرح وظایفمان مشخص است و این که هر کسی از کسی دیگر شکایت کند راه به جایی نمیبرد. در جلسات بعدی شرح وظایف من غلامی را تعیین کنید. اگر دفعه بعد به این شکل باشد من دلیلی برای حضور در جلسه نمیبینم. از من بپرسید شما در فلان حوزه چکار کردید؟ چون من الان دغدغه دارم. من دارم در محلات مختلف با یک نیرو بحث آگاهیسازی را انجام میدهم. در بحث عمل و اجرا قطعا به تنهایی دچار مشکل میشویم. شرح وظایف من نوعی را مشخص کنید، سری بعدی که آمدم مشخص شود من این کار را انجام دادم یا ندادم.»
مسئول ادارهی اطلاعات در بخشی از صحبتهای خود گفت: «همه دوستان سیاست ابلاغی خودشان را میدانند و برنامههایی در حوزه آسیبهای اجتماعی دارند. ولی هر کدام ظرفیتهایی دارند. هر مجموعهای بر اساس سیاستهای خودش و بر اساس ظرفیتهایی که دارد یک اتاف فکر برای خودش باید تشکیل دهد. مثلا اگر به آموزش و پرورش نگاه میکنیم، همه وظایف روی دوش مدیر و معلم خلاصه نمیشود. باید به صورت کارگروه اجتماعی یک سری وظایف را برای خودش تدوین کند. پیشنهاد من این است که ظرفیتسنجی کنید. از ظرفیتها در قالب کارگاههای آموزشی مناسب با سیاستهای خودتان یک کار عملی انجام دهید. مطمئن باشید همزمان با همدیگه به نتیجه میرسید.»
دلخوش به نمایندگی از دانشگاه علوم پزشکی در این کارگروه حضور داشت. او در این جلسه گفت: «در دانشگاه موضوعات مختلفی برای آسیب اجتماعی وجود دارد در بخش آموزش، درمان، بهداشت، کارمندان مسائل متفاوتی وجود دارد. برخی آسیبهای اجتماعی پیوست فرهنگی دارد. اگر قرار باشد جلسهای باشد که ما به نتیجه برسیم باید به تمام بخشها توجه شود. مشکلاتی که من با آن درگیر هستم در بحث دانشجویی یک موضوع است در درمان چیز دیگری است و… اما ریشهی تمام بدبختیهای ما عدم نظارت است.»
دکتر فتحی، عضو شورای شهر، مطالعه پیرامون موضوع و ارائه راهکار و پیشنهاد برای مسئولینی که در جلسه حضور داشتند را الزامی دانست و ادامه داد: «بهتر است ما از قبل در مورد موضوع مطالعه داشته باشیم و پیشنهاد و راهکاری هم داشته باشیم. بهزیستی در رابطه با مواد مخدر مهارت خاصی دارد. در بحث کنسرت نیز پیشنهاد من این است وقتی قرار است کنسرت برگزار شود یک نفر به عنوان سخنران در مورد مضرات موسیقی هم صحبت کند. در موضوع مصرف مشروبات الکلی چیز که برای بدن آسیب میرساند نوع شدید شراب است. ما در مجالس دینی به دلیل قبحی که دارد به این معضلات نمیپردازیم. از لحاظ پزشکی مصرف این قبیل مشروبات بیشترین ضربه را به بدن میزند و بهتر است مباحث پزشکی آن را بیشتر باز کنیم.»
باقرزاده، عضو دیگر شورای شهر، که از صحبتهای فضلی پیرامون بودجهی زیرگذر ناراضی به نظر میرسید، در دفاع از بودجهی زیرگذر گفت: «پول زیرگذر از بخش عمران برداشت میشود. یعنی اگر آن پول را خرج نکنیم به نیروی انتظامی یا دادگستری تحویل داده نمیشود که کاری را انجام دهند. در بحث مشروبات الکلی مشخص است. باید یک کارگروه تخصصی و آمار دقیق در مورد آن داشته باشیم. ما برای زیر گذر دو سه زیرگروه داریم ولی هیچ کارگروه خاصی برای آسیبهای اجتماعی نیست که مشخص شود این کارگروه مشخصا به چه ارگانهای مرتبط میشود.»
مشکلات زیاد و فرصت کم
افشار، کارشناس اجتماعی آموزش و پرورش، که او نیز از روند برگزاری این جلسه ناراضی بود، گفت: «سالها است که جلسات به همین شکل اجرا میشود. مسئولین با یک گفتوگوی کلیشهای جلسات را اداره و به پایان میرسانند و به تبع این گونه جلسات خروجی مناسبی نخواهد داشت. من دیشب آسیبهای اجتماعی جدی که آموزش و پرورش و قشر نوجوانان و جوان در حال حاضر با آن روبهرو است را آماده کرده بودم که در جلسه مطرح کنم و راهکارهایی هم داشتم اما دیدید که هیچ فرصتی برای صحبت ما نبود و تریبون به مسئولین دیگر که شاید زیاد به موضوع مرتبط نبودند اختصاص داده شد.»
زینب کوزلی، مربی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دیگر فردی بود که در این جلسه حضور داشت، او در پایان این جلسه به خبرنگار هفت برکه گفت: «به عنوان مربی کانون برای گرفتن ایده و راهکار در این جلسه حاضر شدم، اما متاسفانه دست خالی از جلسه بیرون میروم.»