نماد سایت هفت‌برکه – گریشنا

طرح کمربندی: اولویت شهر، تبلیغاتی، یا آینده‌فروشی؟

هفت‌برکه گریشنا: کلنگ‌زنی فاز اول کمربندی شمالی-شرقی گراش (خبر در گریشنا) سوالاتی را در مورد کم‌وکیف پروژه به وجود آورد. سردبیر گریشنا سوالاتی در مورد عرض و تامین بودجه کمربندی مطرح کرد (در گریشنا) و مهندس سلمان مهرابی، مدیر شهرسازی اداره کل راه و شهرسازی، در مصاحبه‌ای به برخی از این سوالات جواب داد (در گریشنا). این در حالی است که سخنگوی شورای پنجم همچنان پاسخ این سوالات را به آینده موکول می‌کند.

حبیب‌الله مهرابی، رییس شورای چهارم، نیز در یادداشتی که برای گریشنا فرستاده است، به چند نکته‌ی مهم در این طرح اشاره کرده است. او دلایل شورای چهارم برای ممانعت از اجرای کمربندی را توضیح داده است، و نسبت به عملکرد شورای پنجم نیز دیدگاهی منتقدانه دارد. مهرابی کلنگ‌زنی کمربندی را «تبلیغاتی» می‌داند، و آن را «در شان مردم گراش» نمی‌داند. هشدار او نسبت به آینده‌ی طرح نیز قابل تامل است.

 

متن کامل یادداشت مهرابی را بخوانید.

بسمه تعالی

با سلام

با توجه به برگزاری مراسم کلنگ‌زنی احداث کمربندی شمالی-شرقی گراش در تاریخ پنج‌شنبه ۱۵/۰۹/۱۳۹۷ که بیشتر جنبه تبلیغاتی داشت، اینجانب در حال حاضر به عنوان یک شهروند نکاتی خدمت تصمیم‌گیرندگان و مردم عزیز عرض می‌کنم و قصد دخالت یا مخالفت ندارم.

چرا شورای چهارم کمربندی را اولویت ندانست؟

در شورای چهارم، و در زمان تصدی شهردار گرانقدر و فهیم گراش آقای زارع، مبلغ صد و شش میلیون تومان به منظور مطالعه و نقشه‌برداری کمربندی گراش با مشارکت اداره کل راه و شهرسازی لارستان به پیمانکار پرداخت گردید. پیمانکار نیز اطلاعات برداشت‌شده را برای پروژه‌ای به عرض ۱۱۰ متر به شهرداری و اداره کل ارائه کرد، ولی شورای چهارم بنا به دلایل ذیل از اجرای کمربندی ممانعت به عمل آورد:

الف) در حال حاضر در مسیر بلوار خلیج فارس، بلوار سرداران و بلوار رسالت به طرف اوز، خودروهای سنگین به جز محموله‌های ترافیکی کمتر تردد می‌کنند. مخصوصا در اثر سهل‌انگاری نماینده وقت مجلس، در زمان اخذ مجوز جاده چک‌چک خیانتی نسبت به این شهر صورت گرفته است: جاده چک‌چک متاسفانه ترانزیتی نیست، بلکه یک جاده روستایی است؛ و بودجه‌ی آن دارای کد ملی نیست بلکه از محل بودجه استانی تامین می‌شود. در نتیجه در افق درازمدت نیز خودروهای سنگین از مسیر جاده چک‌چک به طرف شهر گراش تردد نخواهند کرد. به این دو دلیل، نیاز مبرم به کمربندی جدید احساس نمی‌شود.

ب) در مسیر بلوار خلیج فارس، بلوار سرداران و بلوار رسالت، صدها بنگاه اقتصاد و مغازه‌های بزرگ و کوچک در حال فعالیت و کسب‌وکار هستند. انتقال تردد خودروها از این مسیر به مسیر کمربندی از لحاظ اقتصادی اشتباهی راهبردی محسوب می‌شود، چون موجب انزوای این مسیر و هدایت خودروهای ورودی و خروجی جهت معامله به جاهای دیگر خواهد شد. تجربه تلخ بعضی از شهرهای همجوار گویای این مساله است.

ج) پروژه‌های اولویت‌دار زیادی در سطح شهر وجود داشت و وجود دارد، مانند احداث پارکینگ که باعث رونق کسب‌وکار مردم می‌شود؛ اتصال خیابان ساحلی از یک سمت به خیابان بسیج و از سمت دیگر به شهرک عظیمی و اتصال آن به میدان ولایت که رینگ دور شهر را تکمیل و از ایجاد ترافیک در خیابان امام جلوگیری می‌کند و موجب رفاه بیشتر شهروندان در محلات مختلف خواهد شد؛ تکمیل خیابان دروازه و اتصال آن به خیابان امام در بافت قدیم؛ خیابان معروف به کریمیان؛ خیابان شهدای بیدله و اتصال آن به شهرک عظیمی؛ و خیابان هفت‌برکه و اتصال آن به شهرک رزمندگان؛ و ده‌ها پروژه مهم دیگر.

این پروژه در شان مردم گراش نیست

در صورت اصرار بر اجرای کمربندی، فرموده‌ی استاد مدیریت‌مان را بازگو می‌کنم که همیشه یادآوری می‌کردند: «شما به عنوان مدیر هر کاری که می‌خواهید انجام دهید، یک علامت سوال در مقابل آن قرار دهید که آیا بهتر از این نمی‌شود انجام داد؟» دلیل دوم ممانعت شورای چهارم از اجرای کمربندی، عدم مطالعه دقیق و نبود پیوست‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، فنی و شهرسازی و معماری در طرح بود که با عرض ۱۱۰ متر در نظر گرفته شده بود.

اما اکنون در حرکتی احساسی و روانی، در نگاه نخست نقشه‌برداری می‌شود و در وسط یک رفوژ با تک‌لبه و در دو طرف چند باند عبور و مرور در نظر گرفته می‌شود. بعد هم با برگزاری مراسم و با حضور مسئولان و گزارش‌های آنچنانی، افتتاح می‌شود. ولی این زیبنده این پروژه‌ی عظیم و در تراز مردم فهیم و جوانان خردمند گراش نیست.

اگر از تجربه‌ی کشورهای پیشرفته دنیا استفاده نمی‌کنیم، دست کم در طراحی از تجربه‌ی طرح‌های اجراشده در بعضی شهرهای ایران، مانند بلوار کشاورز تهران، بهره‌مند شویم. از هم‌اکنون باید تمام جوانب، همچون تقاطع‌های مهم همسطح و غیر همسطح، حواشی سبز، کانال سرپوشیده، انتقال تاسیسات شهری، پیست پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، و هرآنچه که یک پروژه‌ی مدرن با افق شهری با جمعیت بالغ بر سیصد هزار نفر نیاز دارد، پیش‌بینی شود و با دقت مورد مطالعه و طراحی قرار گیرد.

این شاید در نگاه اول رویایی و بلندپروازانه باشد، ولی بنده اعتقاد دارم مطالعه و طراحی عالی انجام گیرد و کل دیده شود و بعد جزء به جزء و در فازهای متعدد اجرا شود، تا انشالله موجب ارتقاع سطح فنی و مهندسی منطقه شود و با کاربردهای فراوان و خیره‌کننده و در تراز مردم خردمند گراش و منطقه باشد. باید بیشترین زمان ممکن برای طراحی و مطالعه دقیق، و کمترین زمان ممکن برای اجرا پیش‌بینی شود تا از دوباره‌کاری‌های مرسوم و متداول جلوگیری به عمل آید. امیدوارم غرض از اجرای کمربندی ۲۸ متری، آینده‌فروشی و به قصد تغییر کاربری حریم کمربندی و فروش آن نباشد.

با سپاس فراوان

حبیب‌الله مهرابی

۱۸/۰۹/۱۳۹۷

 

خروج از نسخه موبایل