هفت‌برکه – کلاک: خلیل مهیایی، معلم بازنشسته شیمی در دبیرستان‌های گراش، چهارمین مهمان فصل دوم کلاک است. جز خاطرات معلمی، این یکی از انگشت‌شمار دفعاتی است که او راضی می‌شود که از خاطرات جبهه و مجروج شدن خودش سخن بگوید.
حاج خلیل مهیایی متولد فروردین ۱۳۴۳ است و دوره ابتدایی در مدارس ابدی و برق‌روز درس گراش خواند. می‌گوید در خانواده‌ای شلوغ متولد شده است و در درس بچه کوشایی بوده است. خلیل مهیایی به همراه ۲۰ نفر از دانش‌آموزان در راه‌اندازی دبیرستان در گراش نقش داشته‌اند. او به همراه دوستان خود در اولین دوره رشته تجربی در دبیرستان حاجی‌پور گراش تحصیل کردند.
وقتی نوبت به خاطرات جبهه می‌رسد. حاج خلیل می‌گوید: «خاطرات جبهه را حتی برای خانواده‌ام هم نقل نکرده‌ام. چون آن را نمک روی زخم خودم پاشیدن می‌دانم.»
این مصاحبه یکی از محدود مواردی است که او از این موضوع سخن می‌گوید و بخشی از خاطرات خود را از جمله شهادت غلامحسین عظیمی و حبیب غلامی و همچنین چگونگی مجروح شدن خودش و حاج رضا یحیی‌پور روایت می‌کند.
بعد از مجروحیت خلیل مهیایی، برادرش علی مهیایی سال ۱۳۶۶ به جبهه رفت و در همان منطقه‌ای که خلیل مجروح شده بود، به شهادت رسید.
مهیایی از سال ۱۳۶۲ استخدام آموزش و پرورش بود ولی در سال ۱۳۷۱ برای ادامه تحصیل به اراک رفت. او در مورد انتخاب شیمی می‌گوید: «یکی از دوستان برای ما انتخاب رشته کرده بود و شانسی سال ۱۳۷۱ تحصیل در رشته شیمی در اراک را آغاز کردم.»
خلیل مهیایی سه دختر دارد که دو دختر او در رشته‌های پزشکی دانشگاه تهران و حقوق دانشگاه شهید بهشتی تحصیل می‌کنند. از مهیایی در مورد تاثیر سهمیه‌ها در این انتخاب‌ها هم پرسیده‌ایم.
خلیل مهیایی در این گفتگو از روش تدریس خود می‌گوید و ابوالحسن محمودی، تهیه‌کننده کلاک، که شاگرد مهیایی بوده، خاطرات خودش را از کلاس‌های او مرور می‌کند. مهیایی سال ۱۳۹۲ بازنشسته شد، ولی بعد از بازنشستگی هم به صورت پراکنده در مدارس تدریس می‌کند.
کلاک را می‌توانید با کیفیت مناسب در آپارات ببینید:
این شماره کلاک در یوتیوب نیز منتشر شده است:
