هفت‌برکه – افسانه گراش: دموکراسی تنها به انتخابات خلاصه نمی‌شود بلکه ایجاد ساختارهایی است تا از طریق آن نه تنها صدای مردم به گوش حاکمان برسد بلکه خواست و نظر مردم مهمترین عامل در تصمیمات حکومتی باشد. به همین دلیل است که رابطه رای‌دهندگان و نمایندگان منتخب باید پس از انتخابات گسترش یابد.
پس از انتخاب دکتر جمشید جعفرپور برای دومین بار به نمایندگی مجلس نه تنها ارتباط مردم گراش با او تقویت نشد بلکه نقطه اتصال ناچیزی که به عنوان دفتر نماینده در گراش وجود داشت نیز از بین رفت. دفتری که جزو ملزومات قانونی برای نمایندگانی است که از حوزه‌های شامل چند شهرستان به مجلس راه پیدا می‌کنند.
احساس می‌شود مردم و حتی مسئولان شهرستان گراش به شکلی بی‌خیال نماینده شده‌اند در حالی که نماینده مجلس تنها کسی است که در مرکز کشور توانایی ارتباط مدوام با وزرا و تصمیم‌سازان کلان را دارد و گذشتن از این امکان جفا در حق خودمان است.
درخواست از نماینده بیشتر در بخش تکمیل ساختار اداری شهرستان انجام شده و ایشان تا حد امکان پیگیری و نامه‌نگاری کرده است، ولی در بسیاری از موضوعات حتی به عمد نماینده از جریان پیگیری‌ها حذف شده است تا اگر خیری نمی‌رساند مشکلی نیز ایجاد نشود. این گونه ماشین تصمیم‌گیری در شهرستان ما همیشه با یک چرخ کمتر حرکت کرده است.
اما برخی از مسائل منافع مشترک کل شهرستان‌های حوزه انتخابیه است. مساله عوارض خروج از کشور که تصمیم نهایی آن بر عهده مجلس شورای اسلامی است از جمله مسائلی است که جمعیت زیادی از مردم شهرستان‌های لارستان، خنج و گراش را در بر می‌گیرد اما نماینده در این مورد موضعی در جهت خواسته عمومی نداشته است.
شاید اقدام جعفرپور در این موضوعِ نه چندان استراتژیک، بتواند بخشی از شکاف بین مردم، به ویژه مردم گراش و نماینده مجلس را ترمیم کند. زیرا بیشتر سفرهای مردم ما به خارج از کشور نه برای تفریح و خروج ارز بلکه برای فعالیت اقتصادی و ارزآوری است.
اگر حضور این افراد زحمتکش نبود شهرها و روستاهای ما با کمک‌های ناچیز دولتی نمی‌توانست دوام بیاورد. به همین دلیل حمایت از خیرین و سرمایه‌گذاران نباید در سطح شعارهای توخالی بماند، بلکه در بزنگاه‌هایی همانند همین موضوع عوارض خروج از کشور است که می‌توان نشان داد مسئولین ما چقدر جلب رضایت کسانی که بی‌دریغ برای سرزمین‌شان هزینه کرده‌اند، تلاش کنند.
سرمقاله شماره ۷۲ نشریه افسانه گراش – بهمن ۱۳۹۶