هفت‌برکه (گریشنا): آیا می‌دانید موزاییک‌های زردرنگی که شیارهای مستقیمی دارند و در پیاده‌روها نصب می‌شوند، چه کارکردی دارند؟ زیبایی یا تمایز ایجاد می‌کند؟ یا موزاییک اصلی تمام شده و این یک ردیف را مجبور شده‌اند اینطوری بگذارند؟ اگر جواب را نمی‌دانید، نگران نباشید، ظاهرا دوستان ما در شهرداری هم نمی‌دانند، وگرنه اینطور صحنه‌ای پیش نمی‌آمد:
این موزاییک‌ها با برجستگی‌های مستقیم‌شان، در واقع برای کمک به افراد نابینا برای مسیریابی استفاده می‌شوند. نابینایان با استفاده از عصای سفیدشان، مسیرشان را در بین برجستگی‌های این موزاییک‌ها پیدا می‌کنند. در کشورهای پیشرفته، مسیر این موزاییک‌ها همیشه باز و هموار است تا مانعی در سر راه افراد نابینا نباشد. ولی در ایران، ظاهرا اگر نابینایان به تیر چراغ برق برخورد کنند، اشکالی ندارد.
البته باید این را هم اضافه کنیم که خوشبختانه (یا در واقع بدبختانه!) این مشکل مختص گراش هم نیست، و حتی در کلانشهرها هم چنین مشکلاتی به وفور دیده می‌شود. مثلا این گزارش جالب خبرآنلاین را درباره همین معضل در تهران بخوانید (اینجا).