محمد خواجه‌پور: هم‌زمان با سراسر ایران در سال‌های انقلاب، نشریات فراوانی به صورت بولتن و نشریه داخلی منتشر می‌شد. قدیمی‌ترین نسخه نشریه موجود از گراش به نام «فجر» مربوط به سال‌های ۵۸ و ۵۹ است که دو شماره از آن منتشر شده است.
بعد از سال‌های دفاع مقدس، نشریات دیگری سر برآوردند. صادق رحمانی که تجربه روزنامه‌نگاری در نشریات ملی را داشت، با کمک کسانی همانند کریم خواجه و مهدی آیینه‌افروز نشریه «همساده» را از بهار ۱۳۷۱ منتشر کرد. این نشریه به صورت تخصصی به بومی‌پژوهی اختصاص داشت و در نهایت ۱۴ شماره از آن منتشر شد.
در دهه هفتاد، به جز همساده نشریاتی که گرایش اجتماعی داشتند نیز دیده می‌شد. این نشریات تدوام زیادی نداشتند. از «آوای نخلستان» دو پیش‌شماره منتشر شد. «باران» با سردبیری جواد راهپیما بیشتر گرایش ادبی داشت و چهار شماره از آن در آمد. «فسیل و برکه» دیگر نشریه‌ی اواخر دهه هفتاد بود که دو شماره از آن منتشر شد.
در میان خیل نشریات دانش‌آموزی، نشریه «دانش‌آموز» شاخص‌تر از دیگر نشریات بود. این نشریه را محمد فرهمندفر و حسین همایون‌فر منتشر می‌کردند. این اولین شماره‌ی رنگی دانش‌آموز است. دانش‌آموزان ۵ شماره منتشر شد.
نیمه نخست دهه هشتاد نشریات گراش بیشتر با نام «عصر گراش» شناخته می‌شود. اولین شماره عصر گراش مهرماه ۱۳۸۱ منتشر شد و تا سال ۱۳۸۵ با سردبیری کسانی همانند مهدی آتشی، علی سپهر، مصطفی کارگر، مصطفی خورشید و حسین فقیهی، ۲۶ شماره از عصر گراش منتشر شد.
دوره دوم فعالیت عصر گراش از مرداد ۱۳۹۱ با سردبیری حسین فقیهی شروع شد. دوره جدید عصر مردم ویژه گراش تاکنون به شماره ۵۶ رسیده است.
«خبرجنوب» ویژه گراش و «میلاد لارستان» ویژه گراش دو نشریه هم‌زاد هستند که در در دهه هشتاد منتشر می‌شدند. میرزا اکبری ابتدا ۱۶ شماره ویژه‌نامه خبر جنوب را منتشر کرد و سپس این نشریه به صورت ویژه‌نامه میلاد لارستان منتشر شد.
در میان نشریات داخلی منتشر شده از سوی ادارات و انجمن‌ها، دو نشریه بیش از دیگران تدوام داشته‌اند. انتشار «الف» از شهریور ۱۳۷۹ آغاز شد و تنها نشریه‌ای است که بیش از ۱۵ سال تدوام داشته است. تاکنون ۷۶۰ شماره از الف منتشر شده است. هر شش ماه سردبیر الف متفاوت است و کسانی همانند محمد خواجه‌پور، اسماعیل فقیهی، مصطفی کارگر، مسعود غفوری، رضا شیروان و … مسئولیت الف را بر عهده داشته‌اند. این نخستین شماره الف است که با شماره ۱۳+۱ منتشر شد.
دیگر نشریه داخلی مطرح، «شهرما، گراش» نشریه داخلی روابط عمومی شهرداری است. نخستین شماره نشریه در سال ۱۳۸۳ با مسئولیت علی سپهر منتشر شد. مهرداد رستم‌پور و ابوالحسن حسینی دیگر سردبیران شهر ما گراش بودند. در این ده سال، ۲۹ شماره از این نشریه منتشر شده است و همچنان انتشار آن ادامه دارد.
انتشار «صحبت‌نو ویژه گراش» از دی‌ماه ۱۳۸۵ آغاز شد و تا شهرستان شدن گراش در بهمن ۱۳۸۸، ۴۷ شماره از این نشریه منتشر شد. صادق رحمانی، محمد خواجه‌پور، محمدعلی شامحمدی و مسعود غفوری مدیران صحبت‌نو گراش بودند. این نشریه بیشتر به صورت ماهنامه و در مقطعی به صورت دو شماره در ماه منتشر شد.
ده ماه پس از توقف انتشار «صحبت‌نو»، از دی‌ماه ۱۳۹۰ انتشار «صدف گراش» با همان تیم قبلی آغاز شد. به دلیل این که مجوز نشریه صدف در محدوده استان هرمزگان بود، در شماره پنج از انتشار بازماند.
«حمایت گراش» جانشین صدف گراش شد و شش شماره از آن منتشر شد. این نشریه نیز به دلیل مخالفت صاحب‌امتیاز از انتشار باز ماند.
بهمن ۱۳۹۰ آغاز انتشار «افسانه گراش» بود. تا تیرماه ۱۳۹۴ از این نشریه ۳۷ شماره منتشر شده است. افسانه گراش با سردبیری محمد خواجه‌پور منتشر می‌شود و صادق رحمانی، محمدعلی شامحمدی و مسعود غفوری شورای سیاست‌گذاری این نشریه هستند.
بعد از صدور مجوز نشریه «نخل فارس» در بهمن ۱۳۹۲، نخستین شماره نخل فارس در آبان ۱۳۹۳ منتشر شد. تاکنون شماره جدیدی از این نشریه منتشر نشده است. امیرحمزه مهرابی مدیر مسئول نخل فارس است و در شماره نخست، عبدالمهدی وفایی‌فرد و محمدحسن جعفری کارهای اصلی نشریه را انجام دادند.
مجوز نشریه «هیمه گراش» در بهمن ۱۳۹۳ صادر شد. تاکنون شماره‌ای از این نشریه منتشر نشده است. محمد خواجه‌پور مدیر مسئول و مسعود غفوری سردبیر هیمه هستند.
«عاشقان ولایت گراش» نیز دیگر نشریه‌ای است که مجوز آن با مدیر مسئولی علی‌اصغر حسنی در سال ۱۳۸۸ صادر شد. چندین بار خبر انتشار شماره نخست عاشقان ولایت منتشر شد، اما تاکنون نسخه‌ای از این نشریه منتشر نشده است.
در تنظیم این مطلب از پژوهش عبدالعلی صلاحی در مورد مطبوعات گراش کمک گرفته‌ایم.