جلال ایزدی: یکی از علت‌های مرگ و میر در فصل تابستان، غرق شدگی در آب دریا، استخر و یا حتی وان حمام است. ورود یا آسپیراسیون آب یا هر مایع دیگر به داخل ریه‌ها را غرق‌شدگی می‌نامند.
دو گروه سنی که بیشتر دچار غرق‌شدگی می‌شوند کودکان کمتر از ۴ سال و نوجوان ۱۵ تا ۲۴ ساله هستند. (در سنین ۱ ماهگی تا ۱۴ سالگی، غرق شدن دومین علت منجر به مرگ است.) در کودکان کمتر از یک سال، وان حمام شایع‌ترین محل غرق شدن است. اغلب مواقع، وقتی غرق می‌شوند که والدین یا مراقب کودک او را به مدت کمتر از ۵ دقیقه تنها می‌گذارند. پنجاه درصد غرق‌شدگی‌ها در استخرهای شنای خصوصی، ۳ درصد در استخرهای عمومی، ۱۵ درصد در وان حمام، و ۲۰ درصد در دریاچه‌ها و رودخانه‌ها اتفاق می‌افتد.
غرق شدن زمانی اتفاق می‌افتد که مجاری تنفسی به وسیله هر نوع مایعی مسدود شود و یا مایع به داخل ریه‌ی شخص راه پیدا کند. قطع تنفس و کمبود اکسیژن اصلی‌ترین علت مرگ در اثر غرق شدگی است، اما عوامل دیگری به غیر از هیپوکسی می‌توانند موجب مرگ شوند. در موقع شنا کردن و یا بازی در آب، عواملی مانند خستگی و ضعف، آشنا نبودن به محیط و آب‌های عمیق، بلد نبودن شنا، تشنج، مصرف داروهای خاص و یا استفاده از الکل، شیرجه زدن و حوادث ناشی از آن، گرفتگی عضلات، شوک و استرس، حمله قلبی، و زیر آبی رفتن‌های طولانی ممکن است موجب این حادثه شود.
از جمله علائم غرق‌شدگی می‌توان به کبودی لب‌ها و گوش‌ها، پوست رنگ‌پریده و بدن سرد، توقف تنفس و ضربان، تغییر سطح هوشیاری، بی‌قراری درد شکم به دلیل خوردن مقادیر زیاد آب، سرفه همراه با خلط صورتی و کف‌آلود اشاره کرد.
اقدامات مهم اولیه
اقدامات اولیه در زمان وقوع این اتفاق، حفظ خونسردی و بلافاصله تماس با اورژانس ۱۱۵ و در خواست کمک است. همچنین در این مواقع می‌بایست لباس‌های سرد و خیس را خارج کنید، قربانی را با پتو بپوشانید و گرم نگه دارید. سعی نکنید آب را از داخل قفسه سینه یا شکم قربانی خارج کنید. در صورت وجود تنفس خود به خودی، بیمار را به پهلوی چپ بخوابانید.
استفاده از وسایل ایمنی شنا مثل جلیقه و کمربند در حین ورزش‌های آبی مثل شنا و قایق‌رانی نیز نقش مثبتی خواهد داشت. به هیچ وجه تنها و یا در محیط‌هایی که نجات غریق وجود ندارد، شنا نکنید. در آب‌های عمیق شیرجه نزنید و زیاد به عمق استخر نروید. در آب و موقع شنا شوخی‌های خطرناک نکنید. پس از مصرف داروهایی که موجب خواب‌آلودگی یا شل شدن عضلات می‌شوند، شنا نکنید. اطراف استخر و کانال‌های آب و یا منابع آب نرده‌هایی به ارتفاع یک و نیم متر تعبیه کنید. به هیچ وجه تشت‌های آب و لگن و یا حوضچه‌های کوچک را در جایی که کودک خردسال وجود دارد، بدون توجه رها نکنید. در استفاده از حمام و وان مراقب کودکان و سالمندان باشید. بازی کودکان با تیوپ یا قایق بادی در آب خطرناک است، چرا که واژگونی آن سبب غرق‌شدگی می‌شود.
منتشر شده در شماره ۳۵ افسانه گراش