از پدرم حاج محمدکریم دو کتاب به من رسیده است. کتاب‌هایی که او دعاهایش را بر اساس آن‌ها می‌نوشت. کتاب اول کلیات مجمع الدعوات کبیر نام دارد. کتاب دوم بدون جلد است و بیشتر بخش‌های آن درباره استخاره و خوبی و بدی ایام است.
وقتی کتاب را می‌خواندم بخش احکام نوروز آن توجه‌ام را جلب کرد.
شنبه : هر گاه نوروز شنبه باشد؛ مرحمت پادشاه بر رعیت، گندم و جو بسیار خوب شود. باران و سیل بسیار آید و هندوستان را آفت رسد. زکام و سرفه بسیار، نرخ‌ها ارزان و عسل کم و موش بسیار، کرم پیله و ابریشم میانه و خوب سالی است.
یک‌شنبه: هر گاه نوروز یک‌شنبه در آید؛ حال بندگان ملوک خوب، نکاح بسیار و گندم و زراعت اول سال خوب و در فصل بهار باران بسیار و کرم ابریشم میانه و مرحمت پادشاه بر رعیت. و الله اعلم.
دوشنبه : هر گاه نوروز دوشنبه باشد؛ تابستان بسیار گرم و زمستان میانه و کرم ابریشم خوب و حال پادشاه خوب. گندم و جو بسیار و زراعت خوب و گاو و گوسفند میانه.
سه‌شنبه : هر گاه نوروز سه‌شنبه باشد؛ زمستان بسیار سرد و تابستان بسیار گرم. گرانی نرخ‌ها، زیادتی فتنه و حرب. خوبی حال بزرگان و زیادتی گزندگان. در زمین شام آفت رسد. زیادتی بیماری و زراعت و افت رسیدن در آخر، و ارزانی و قحطی و تنگی در اول سال. والله اعلم.
چهارشنبه : زیادتی آشوب و گرانی نرخ‌ها. برف و یخ و کرم پیله میانه، زیادتی ناخوشی در حدود گیلان و طبرستان و جرجان و آشفتگی و تنگی و قحطی ظاهر شود و بستگی در کار مردم و تغییر احوال و باران بی‌هنگام و الله اعلم.
پنج‌شنبه : نیکوئی حال علما و سادات و کنجد و پنبه میانه و آمدن بسیار باران در بهار و تابستان میانه و بیماری کم و کرم ابریشم میانه و زیادتی چهارپا و خوبی کار عطار و گوهر فروش و الله اعلم.
جمعه: نیکوئی حال علما و قرآن‌خوانان و خوبی حال سلاطین و زراعت پنبه فاسد می‌شود. فالیز و زراعت خوب و زیادتی برف و سرما در زمستان و گرمی تابستان و الله اعلم.
