گریشنا:هفته‌ی جهانی مبارزه با مواد مخدر بهانه‌ای شد تا تحقیقی در رابطه با شکل و شمایل تازه‌ی اعتیاد داشته باشیم، این اطلاعات از طریق بروشور‌هایی از اداره‌ی بهزیستی گراش برای گریشنا ارسال شده است.
یکی از خطراتی که جامعه ما را تهدید می‌کند ناآگاهی جوانان، مسولان و خانواده‌ها از اشکال جدید مواد مخدر است. شکل، ماده، شیوه مصرف، نوع تاثیر و عوارض ماده‌ی جدید به طور کلی با مواد پیشین تفاوت اساسی دارد.
شیشه (آمفتامین):مواد محرک در کشور ما زیاد شناخته شده نیست و در طی چند سال گذشته، شیشه به عنوان یک ماده مخدر، شمار 
تصور بسیاری از مردم ما در مورد اعتیاد هنوز تصوری قدیمی است و فکر می‌کنند چون شکل و آثار این مواد با مواد پیشین تفاوت دارد و به قول عوام خماری ندارد، پس این‌ها ماده مخدر نیستند. غافل از آنکه زیان‌های این مواد بسیار بیشتر و پایدارتر از مواد قدیمی و درمان آنها نیز بسیار مشکل است. آمفتامین‌ها گروهی از مواد محرک مغزی هستند که از نظر ساختمانی با ناقل‌های عصبی مربوطند.
آمفتامین‌ها آزادسازی دوپامین را افزایش می‌دهند. افزایش ترشح این مواد باعث افزایش انرژی و ایجاد علایم بیماری روانی می‌شود. این مواد معمولا به شکل پودر سفید و گاه متمایل به قهوه‌ای روشن و بلورهای کریستالی شفاف، یا مایع زرد – قهوه‌ای دیده می‌شوند.
عوارض جسمی آمفتامین: افزایش فشار خون، بیماری عروق مغزی، تشنج، اغماء، رفتار پر خطر جنسی
مهمترین و خطرناکترین عارضه روانی آمفتامین بیماریی به نام روان پریشی مت آمفتامین است. روان پریشی یک حالت مغزی شبیه شیزوفرنیا است و اثرات آن عبارتند: اختلال و آشفتگی، وحشت، سراسیمگی، هذیان‌گویی، بدبینی(پارنویا)، این حالت به علت توهم و بدبینی شدید می‌تواند منجر به خودکشی یا دیگر کشی شود و به طور کلی فرد رفتار تهاجمی پیدا می‌کند.
کراک یکی از قوی‌ترین مواد مخدر محسوب شده و به شدت احتیاط ایجاد می‌کند به طوری که طی چند ماه اول مصرف دایم از آن مقدار مصرف به ۳ یا ۴ برابر روز اول مصرف رسیده و تعداد دفعات مصرف روزانه به ۱۰ بار در روز میرسد.
دلایل عمده گرایش جوانان به کراک:
رویای ترک: معتادانی که به هرویین اعتیاد دارند و می‌خواهند با یک ماده دیگر آن را ترک کنند نوع مصرف خود را به کراک تغییر می‌دهند در حالی که ماده جدید به مراتب خطرناکتر از ماده اولی است.
– برای تسکین عوارض ماده محرک یا توهم‌زا که معمولا در پارتی‌ها مصرف می‌شود باید از این نوع مسکن استفاده کرد. معمولا هم تصور می‌شود این مسکن اعتیاد آور نیست در حالی که بلافاصله وابستگی ایجاد می‌شود.
جنبه فرهنگی«مد» و فشار همسالان نقش به‌سزایی در گسترش مصرف داشته است. روش مصرف ساده‌تر و هزینه کمتر هم از عوامل شیوع این مواد مخدر است.
کراک به علت نداشتن بو و سهولت استفاده نسبت به سایر مواد مخدر، باعث جذب مصرف کنندگان سایر مواد مانند تریاک شده است.
عوارض مصرف طولانی: تغییرات رفتاری یا روانی،تهوع و استفراغ، کاهش احساس درد، احساس گرما، گر گرفتن و خارش بینی، سنگینی دست و پا، خشکی دهان، کاهش فشار خون، تنگی مردمک، افت عملکرد شغلی و اجتماعی، تیره شدن رنگ پوست، افسردگی، کاهش وزن و سوتغذیه و … .
ترامادول: ترامادول نوعی مسکن صناعی از دسته ضد دردها شبیه به داروهای مخدر یا اوپیوییدی است که در پزشکی جهت تسکین دردهای 
اشکال دارویی این ماده که در بازار دارویی ایران موجود است شامل قرص و کپسول ۵۰ و ۱۰۰ میلی‌گرم و آمپول ۱۰۰ میلی‌گرم در هر میلی‌لیتر است. این دارو به صورت خوراکی یا تزریقی در دردهای نسبتا شدید حاد یا مزمن از قبیل دردهای بعد از عمل جراحی و دردهای سرطانی استفاده می‌شود.
علایم و عوارض مصرف ترامادول:خاراندن بدن به ویژه بینی، پرحرفی، پس از گذشت یک روز حالات عصبی، کلافگی و خمیازه، بی‌خواب یا خواب زیاد، تهوع، گنگی و گیجی، سرگیجه، یبوست، تعریق، کاهش فعالیت سیستم تنفس، افزایش فشار داخل جمجمه، افزایش آنزیم‌های کبدی، کاهش هموگلوبین خون، افت شدید فشار خون، تنفس سطحی و کم عمق،خواب آلودگی،تحریک سیستم عصبی مرکزی و … .
مکانیسم تخریب سلول‌های مغزی توسط اکستاسی: مصرف اکستاسی باعث بهم ریختگی در آزاد سازی ناقل عصبی در مغز می‌شود که این خود از علل اصلی تجربیات اولیه فرد است ولی در طولانی مدت این تحریکات غیر عادی و شدید، باعث تخریب بافت مغزی می‌شود.
عوارض اولیه: افزایش درجه حرارت بدن، احساس شادی و نشاط غیر عادی، توهم، پرخاشگری،بی‌خوابی، بی‌اشتهایی که معمولا این علایم موجب کم‌آبی و سوق دادن بدن شخص به نارسایی قلبی، کلیوی و تحریک عضلات می‌شود.
عوارض روانی: احساس شادی غیر معمول، افزایش انرژی و هوشیاری، احساس صمیمیت با دیگران، اضطراب و بی‌قراری، افسردگی، بی‌خوابی، جنون، لرزش، گرفتگی عضلات، انکار مشکلات، وسواس فکری و عملی.