در آزمایش‌های قبل از ازدواج، از خون و ادرار افراد نمونه‌گیری می‌شود. از بررسی نمونه خون فرد، می‌توان به بیماری‌های خونی (تالاسمی، ژنتیکی، مقاربتی) و از نمونه ادار افراد می‌توان به اعتیاد یا عدم اعتیاد فرد پی برد.
۱. آزمایش عدم اعتیاد: برای تشخیص اعتیاد زوجین به انواع مواد مخدر، از هر دو نفر چه دختر و چه پسر، نمونه ادرار گرفته و آزمایش و بررسی می‌شود.
۲. بررسی بیماری تالاسمی: تالاسمی یک بیماری ارثی است که در آن مغز استخوان قادر به ساختن هموگلوبین به مقدار کافی نیست. هموگلوبین نام ماده‌ای در خون است که سلول‌های قرمز خون به وسیله آن اکسیژن را به قسمت‌های مختلف بدن می‌رساند.
الف) تالاسمی مینور: این تالاسمی در علم پزشکی به عنوان بیماری تلقی نمی‌شود و فرد مبتلا به آن به راحتی می‌تواند به زندگی خود ادامه دهد.
ب) تالاسمی ماژور: در تالاسمی ماژور، فرد به دلیل اختلال در هموگلوبین بدن‌اش به کم‌خونی شدید مبتلا می‌گردد و به همین دلیل درگیر مشکلاتی چون پوکی استخوان، اختلال عمل‌کرد غدد داخلی مانند لوزالمعده و بروز دیابت، مشکلات قلبی عروقی، مشکلات گوارشی و … می‌گردد.
۳. بررسی بیماری‌های مقاربتی چون سوزاک، سیفلیس، ایدز: بیماری‌های مقاربتی به بیماری‌هایی گفته می‌شود که در زمان تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شوند
۴. آزمایش‌های ژنتیک: هزاران نوع بیماری ارثی وجود دارند که ممکن است از طریق به ارث رسیدن ژن‌های مشترک در پدر و مادر، فرزندان را مبتلا سازند. هدف اصلی مشاوره ژنتیک، مشخص کردن خطر وقوع یا تکرار بیمارهای ارثی و انتقال آن از مادر به نوزاد است.
عمولاً متخصصان توصیه می‌کنند که تمام اقشار جامعه قبل از ازدواج به متخصصین ژنتیک مراجعه کنند و آزمایش‌های آن را انجام دهند؛ اما از دید آنها انجام این آزمایش‌ها برای برخی از افراد و گروه‌ها لازم و ضروری است، که در زیر به برخی از این افراد اشاره می‌شود:
الف) افرادی که قصد ازدواج فامیلی دارند با هر نسبتی.
ب. ازدواج غیرِ فامیلی که در آن یکی از طرفین (دختر یا پسر) دارای اختلال ژنتیکی مادرزادی هستند.
ج. دختر و پسر سالمی که بستگان درجه یک‌شان دچار اختلالات ژنتیکی‌اند.
د. خانم‌هایی که در سن زیر ۱۸ سال و بالای ۳۳ سال باردار می‌شوند.
ه. ازدواج با دختر یا پسری که در مراکز پرخطری چون کارخانه مواد شیمیایی، انرژی هسته‌‌ای و … کار می‌کنند.
*محمدرضا فتحی: کارشناس آزمایشگاه مرکز بهداشت شهرستان گراش- این یادداشت در شماره بیستم افسانه گراش منتشر شد.