هفت‌برکه – دکتر علی‌اصغر خالقی*: در دنیای نوین، مرد بودن نه تنها عامل و امتیازی برای توسعه و پیشرفت نیست، بلکه در بسیاری از امور، زنان گوی سبقت را از مردان ربوده‌اند. نمونه عینی آن تصاحب روزافزون کرسی دانشگاه‌ها و ورود سرشار زنان به عرصه علمی و فناوری است.
نکته‌ی قابل توجه که در آموزه‌های دینی نیز بر آن تاکید شده است، حضور زن و مرد در کنار هم برای تکامل و پیشرفت است. آنچه به زیباییِ این با هم بودن می افزاید، آن است که در تفریحات و لذت‌های اجتماعی نیز همسران در کنار هم باشند.
این در حالی است که به کرات شاهدیم که آقایان، خانم‌ها را در خانه تنها می‌گذارند و با دیگر آقایان برای گذراندن وقت و تفریح به باغات و صحرا می روند. رسمی که اصلا به صلاح نیست و موجب سرخوردگی و افسردگی همسران را فراهم می‌کند. این مساله حتی در حالت عکس هم صادق است. یعنی اگر خانم‌ها هم فقط با خانم‌ها همنشینی داشته باشند، رسم صحیحی نیست.
حقیقتا این چه تفکری است که آقایان لذت‌های اجتماعی را با همسران خود تقسیم نمی‌کنند؟ چرا اجازه نمی‌دهند که زمینه دوستی و الفت‌های بیشتر در بین خانواده‌ها فراهم شود؟
که اگر چنین شود، فرصت‌هایی فراهم می گردد که تجربیات خوب خانوادگی به اشتراک گذاشته شود و حتی زمینه ازدواج فرزندان با شناخت بیشتر فراهم گردد و ده‌ها اتفاق خوش‌یمن دیگر.
به امید آن روز.
▫️ پزشک متخصص طب اورژانس در بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) گراش
تکمیلی: مشکل دورهمی مجردی، افراط در آن است
این یادداشت دکتر علی‌اصغر خالقی با واکنش‌های زیاد و غیرمنتظره‌ای روبه‌رو شد. حمید محمودزاده، دانش‌آموخته ارشد روان‌شناسی بالینی که خلبان دوم هم هست، در یادداشتی دیدگاهی متفاوت از دکتر خالقی ارائه کرده است (اینجا بخوانید).
در یادداشت کوتاهی که دکتر خالقی برای هفت‌برکه فرستاده، مساله‌ی اصلی یادداشت قبلی ذکر شده است.
دکتر علی‌اصغر خالقی:
در خصوص مطلب قبلی مبنی بر برگزاری تفریحات خانوادگی، انتقادات و پیشنهادات عزیزان را مرور کردم و از همه سروران گرانقدری که چه در دفاع و چه در مخالفت با نظر بنده مطلب گذاشته بودند، بی‌نهایت سپاسگزارم.
اتفاقا جامعه ما نیاز به بحث آزاد و در فضایی آزاد و به دور از هر دغدغه‌ای دارد که باید از هفت‌برکه برای به وجود آوردن چنین شرایطی تشکر و قدردانی کرد.
همه‌ی نظرها ارزشمند بود، مخصوصا نظر عزیزی که در نقد از موضوع مطلب ارائه کردند و همینطور مطلب جناب کاپیتان محمودزاده نیز بسیار کارشناسی و درخور تحسین دیدم.
به نظرم آنچه به ذائقه‌ی برخی دوستان خوش نیامد این بود که مطلب بنده کوتاه بود و در آن به جزئیات پرداخته نشده بود. ولی آنچه برخی دوستان هم به درستی به آن اشاره کردند و منظور من هم ناظر بر همان فرمایشات است، افراط در دورهمی مجردی است که هنوز هم قویا اصرار به اشتباه بودن آن دارم و حتما اغلب شما هم با من موافقید.
و الا هر عقل سلیمی می‌پذیرد که گذران گهگاهی زمان با دوستان در قالب مجردی و یادآوری خاطرات گذشته و بیدار نمودن کودک خفته درونی با آنها، از لذت‌بخش‌ترین تفریحات است ولی اگر این تبدیل به عادت و اعتیاد شود، درست نیست.
