سخنانی بی‌پرده و بی تعارف با دکتر جمشید جعفر‌پور، نماینده محترم حوزه انتخابیه شهرستان‌های لارستان، خنج و گراش و استاندار محترم فارس، جناب مهندس حسین صادق‌عابدین.
جناب دکتر جعفر‌پور!
به عنوان یک نماینده برای مردم گراش، خود را چگونه توجیه می‌کنید؟ به نظر جنابعالی جایگاه حقوقی مردم گراش به لحاظ مطالبه‌خواهی و استقلال ادارات و محدوده شهر بر حسب منشور اخلاقی شهرستان شدن در چه جایگاهی قرار دارد؟
در دوران چهار‌ساله‌ی علی‌اصغر حسنی، اولین شهروند گراشی در مسند نمایندگی، به لحاظ منصفانه یا مغرضانه نقد جدی از طرف رییس شورای تشکل بیدار لارستان دکتر کاظم رحیمی‌نژاد انجام می‌گرفت. آخرین نقد ایشان این بود که «آقای حسنی مردم لارستان را چه فرض کرده‌اید؟» سوال بنده مشابه همین گفتار است: «آقای جعفر‌پور با وعده‌های روزمره و ساعتی و حتی ماهانه و سالیانه که هیچ‌کدام از خواسته‌ها تحقق نیافت مردم غیرتمند گراش را چه فرض کرده‌اید؟»
استاندار محترم فارس!
جنابعالی به عنوان یک رکن حکومتی در منعکس کردن خواسته‌های این استان، که مردم گراش همه یکی از شش‌گوشه همین استان می‌باشد، در رابطه با محدوده شهر که خواست صد در صدی مردم می‌باشد، و با دارا بودن ادله حقوقی (که در نشریه افسانه شماره دوازده دی‌ماه سال ۹۱ در چهار نکته‌ی مهم و قابل پیگیری توسط بخشدار پیشین گراش قاسم‌علی وقارفرد درج شده بود) به دور از تنش و زد‌وبند‌های سیاسی چگونه پیگیری و پاسخ مناسبی دارید؟
با کمال احترام- رحمت فدایی- ۱۹/ ۱/۱۳۹۲