هفت‌برکه: خواندن دعای جوشن کبیر پیوند ناگسستی با شب‌های قدر دارد. شنیدن این دعا و تکرار «الغوث الغوث» برای گراشی‌ها با یک حس دیگر نیز همراه است.
به گزارش هفت‌برکه، شب‌های قدر به ویژه در مساجد قدیمی گراش، دعای شنیدنی جوشن کبیر با آیین خاصی خوانده می‌شود. یکی از بخش‌های خاص مراسم، تسبیح‌گردانی در آب همزمان با گفتن الغوث است.
در مساجد قدیمی گراش، افراد برای خواندن دعای جوشن کبیر به صورت حلقه‌ای رو به هم می‌نشینند. هر کدام از اهالی مسجد چند بند از ۱۰۰ بند دعا را می‌خواند و در پایان هر بند، بقیه حاضرین با گفتن «سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ» همراهی می‌کنند.
در این میان، یک نفر که معمولا از معتمدین و سالخوردگان است، ظرف آبی را روبه‌روی خود قرار می‌دهد و تسبیحی تمیز را که پیش از این استفاده نشده، همزمان با گفتن «الغوث الغوث» در آب می‌گرداند. این آبِ متبرک شده بعد از پایان دعا برای نوشیدن به حاضرین داده می‌شود و یا برای بیماران و افراد حاجتمند فرستاده می‌شود.
سید عفیف‌الدین زندوی، رییس اداره میراث فرهنگی گراش، در مورد این آیین گفت: «آیین‌های منطقه جنوب فارس معمولا مشابهت و پیوستگی خاصی دارند. اما طبق بررسی ما، این آیین صرفا در گراش انجام می‌شود یا این که در شهرهای دیگر فراموش شده است. به همین علت از طریق اداره کل میراث فرهنگی فارس برای ثبت این آیین به عنوان میراث معنوی گراش اقدام کرده‌ایم.»
خبرگزاری ایرنا در سال ۱۳۹۴ یک گزارش از این مراسم تهیه کرده است. در این گزارش اشاره شده است که مراسم «الغوث» و گرداندن تسبیح در برخی شهرهای جنوبی ایران مرسوم است. آیین دیگری نیز وجود دارد که همزمان با الغوث، بر یک طناب گره می‌زنند و آن را فوت می‌کنند.
اگر در مورد آیین‌های مشابه اطلاعی دارید برای هفت‌برکه بنویسید.
