هفت‌برکه – عزیز نوبهار: ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ روزی است پای صندوق‌های رای اصل ۱۰۰ قانون اساسی تجلی می‌یابد. شوراهای شهر که در دولت هفتم احیا شد با گذشت بیش از دو دهه جایگاه ویژه‌ای در تعیین سیاست های شهری یافته است.
در سال ۱۳۷۷ اولین بار انتخابات شورای اسلامی شهر در ایران برگزار شد و به موجب آن امورات عمرانی و آبادانی شهر تا حدودی به نظر و رای مردم سپرده شد. تثبیت نقش مردم در تعیین سرنوشت شهرها مهمترین دست‌آورد شوراهای شهر بود که از آغاز در مذاکرات قانون اساسی جایگاه ویژه داشت اما تا سال‌ها اجرای آن به تعویق افتاده بود.
تا جایی که خاطرات هم نسل‌های من یاری می‌کند اجرای این قانون مخالفانی هم داشت زیرا مدیریت شهر از شکل دستوری خارج می‌شد و به دست شورای مردمی می‌افتاد و این یعنی کاهش قدرت متمرکز و افزایش سطح مردمسالاری که نمودی از جمهوریت نظام است.
در گراش نیز در آن دوره انتخابات به خوبی برگزار شد. از همان دوران اول شورا رشد و توسعه شهر قوت گرفت و به جز دوره دوم که در یک حرکت اعتراضی شورایی شکل نگرفت در ادوار مختلف شوراهای فعالی تشکیل شد. ادوار مختلف شورای شهر گراش هم توام با موفقیت بوده است و هم مانند هر نهاد سیاسی دیگری اقدامات ناموفقی داشته است.
متاسفانه آخرین دوره شورا گراش تا جایی پیشرفت که مهر انحلال شورا بر پیشانی انتخاب مردم خورد و در خاطره‌ای تلخ از ناکامی انتخاب مردم در تاریخ گراش ماندگار شد.
در مقام قضاوت چرایی و چگونگی و اینکه چه کسانی در انحلال شورای پیشین نقش اصلی داشتند نیستیم و داوری آن را باید به آینده سپرد تا بدون تعصب آن را موشکافی کرده و درس‌های آن را به شوراهای آینده منتقل کرد اما به وضوح می‌توان دید که این موضوع از نظر اجتماعی و عمرانی به شهر گراش آسیب زده است.
این امید وجود دارد که از خرداد ۱۴۰۰ باز شهرمان شورایی اداره شود و اگر انتخاب خوبی انجام گیرد شهر دوباره هم که شده به دست شورایی پرانرژی، باسواد و کارآمد سپرده می‌شود. شورای جوان و بی حاشیه که از حمایت مردم نیز برخوردار است شورایی به دور از باند‌بازی و محله‌گرایی که می‌تواند گراش را در مسیر پیشرفت قرار دهد.
باید شورایی انتخاب کرد که سیاست و برنامه کاری اصولی و در چارچوب وظایف قانونی داشته باشند و از شعارزدگی و اختلافات قومی و شخصی و سیاست زدگی به دور باشد و سیاست‌گذاری را جایگزین سیاست‌زدگی کند.
به عنوان یک شهروند پیشنهاد می‌شود نامزدها از اکنون به موارد زیر توجه کنند. همچنین بد نیست رای دهندگان نیز موارد زیر را از نامزدهای انتخابات شورای شهر مطالبه کنند:
انتخاب شهردار پاک دست خدوم که دغدغه شهر گراش را داشته باشد و خود را صرفا یک مدیر اداری تعریف نکند.
اجرای قانون شورا باید سرلوحه باشد نه سلیقه‌های شخصی، گروهی و تفسیرهای مبتنی بر منافع افراد.
اعضا باید در کنار شوراها بازوهای شورایاری را در عمل فعال کنند. در دوره‌های گذشته این مهم از حد شعار و تشرفات جلوتر نرفت. شورا باید عملا از شورا یاران مدد بجوید و درباره نیازهای محلات مشورت بخواهد و نیاز سنجی محلات را در اولویت قرار دهند.
مردم نیز باید این سوال اساسی را طرح کنند که اعضا در صورت قرارگیری در کنار دیگران چه اقدامی انجام خواهند داد و کاندیداها را متعهد کنند تا در صورت ناهماهنگی گزینه تعامل را جایگزین استعفا کنند. در چنین شرایطی است که می‌توان خطر استعفاهای زنجیره‌ای را بر طرف کرد.
اعضای شورا باید از ساختارهای مشورتی شفاف برخوردار باشند. مشاورین مجرب و کاربلد به جای مشاورین نمایشی می‌تواند رابطه شورا با گروه‌های اجتماعی، رسانه‌ها و شهروندان را تقویت کند.
شور جوان پر انرژی می تواند با انگیزه‌ای که دارد به شکوفایی شهرمان گراش کمک کند.
در پایان لازم می‌دانم از همه دغدغه مندان و دلسوزان شهر دعوت کنم تا با قلم و نظر خودشان به شکل‌گیری شورایی مفید، پرشور و بی‌شر همراهی کنند.
