هفت‌برکه: واکنش ورزشکاران به خبر برکناری خداپرست، سرپرست اداره ورزش و جوانان گراش، همچنان ادامه دارد. جمع زیادی از اهالی ورزش دیروز یک طومار به فرماندار شهرستان نوشتند و از خداپرست حمایت کردند، اما فرماندار گراش این طومار را بی‌تاثیر دانست (خبر در هفت‌برکه). در این یادداشت، محسن افشار، کارشناس ارشد مدیریت ورزشی، نقدهایی را به تصمیم مسئولان در مورد برکناری رییس اداره ورزش و جوانان وارد کرده است.
حال چند فرضیه وجود دارد:
۱. خداپرست نیروی قوی و توانمندی است.
اگر این فرض درست باشد (که با توجه به طوماری که عرض شد، فرض قدرتمندی است) باید پرسید پس دلیل تعویض ایشان چیست؟ آیا غیر از این است که برای سنجیدن توان یک فرد ورزشی، خود ورزشی‌ها بهترین داوران هستند؟ رئیس اداره ورزش و جوانان با هیئات و باشگاه‌های ورزشی کار دارد و تمامی اینها از ایشان حمایت کرده‌اند. احترام این همه هیئت و باشگاه و ورزشکار را چه کسی باید نگه دارد؟
۲. خداپرست نیروی ضعیفی است.
به فرض این که این گزینه درست باشد، آیا در این برهه که فقط حدود دو ماه از عمر دولت باقی مانده است و مشخص نیست مسئولین بالادستی نیز در دو سه ماه آخر این دولت، خود رأس کار باشند یا نه، تعویض ایشان دردی را دوا می‌کند؟ یا با رفتن ایشان و خلا مدیریتی که پیش خواهد آمد، مشکلی هم بر مشکلات این شهر اضافه می‌کند؟
۳. اگر خداپرست برود، یک نیروی بسیار توانمندتر خواهد آمد.
این فرض را چقدر می‌توان قوی دانست؟ آیا تجربه‌ی مدیران قبلی برای رد این فرض کافی نیست؟ نقد را می‌شود به نسیه عوض کرد؟ اصلا اگر فرض کنیم که این گزینه درست باشد، آیا مسئول جدید در مدت کوتاه می‌تواند کاری انجام دهد، آن هم در این دوران کرونایی و این تعطیلی‌ها؟ آیا رییس جدید قرار است کار بخصوصی انجام دهد که مسئولین می‌دانند اما جامعه‌ی ورزش از آن بی‌خبر است؟
در شهری که شورا ندارد و نماینده‌ی مردم در مجلس شورای اسلامی مدعی است که در عزل و نصب‌ها دخالت نمی‌کند و دیگر مسئولین نیز سکوت اختیار کرده‌اند، گوش شنوای این همه ورزشکار کیست؟
