هفتبرکه – گریشنا: طرح مطالعاتی مهار آبهای سطحی گراش آغاز شده است و با تعیین پیمانکار، این طرح باید در شش ماه آینده آماده شود. شهردار گراش معتقد است برای حل مشکل آبگرفتگی معابر باید نگاه علمی داشت و این طرح نقشهی راهی برای ده سال آینده است.
بارانهای فصلی همواره در شهر گراش مشکلزا بوده است و با کمی بارندگی، خیابان امام به عنوان محور اصلی شهر گراش دچار آبگرفتگی میشود. در باران سهشنبه ۲۶ آذرماه ۱۳۹۸ این مشکل کاملا مشهود بود و در نقاط مختلف شهر آبگرفتگی معابر و منازل وجود داشت. روز بعد از بارندگی به سراغ خداشناس، شهردار گراش، رفتیم.
شهردار گراش با تایید مشکل آبهای سطحی و سیلابها در گراش به گریشنا گفت: «یکی از مواردی که شهر در رنج بوده است بحث مطالعات آبهای سطحی و کنترل سیلاب است. در همه جداول، تفکیکیها و … فیالبداهه اقدام به جدولگذاری یا لولهگذاری کردهاند. لولهگذاری که به ندرت است و جدولگذاری که انجام شده به صورت مقطعی و موضعی یک نقطه را دیدهاند. مثلا یک تفکیکی انجام شده و این را به آن وصل کردهاند و مسائل و مشکلات را ریختند به یک شهرکی که قدیمیساخت است. مثل بلوار جانبازان که آب از بالا دست میآید و میریزد آنجا. پارسال شروع کارمان بود بر اساس این که کدام نقاط مشکل دارد آمدیم شناسایی کردیم و بعد جلسه گذاشتیم و تقریبا تا یک حدودی مسائل رفع شد. مثلا ۳ کیلومتر کانالی که جلو دانشگاه احداث شد، اگر این را نزده بودیم به نظرم خیابان امام خیلی مشکلاتش حادتر از این بود.»
شهردار از آغاز مطالعات کنترل آبهای سطحی گراش خبر داد: «نگاه ما باید به مسائل موجود یک نگاه علمی باشد. ابتدا فراخوانی زده شده و مشاور تعیین شد و روز سهشنبه که بارندگی بود، مشاور طرح مطالعات آبهای سطحی آمده بود اینجا و مستقر شده بود. تاکید من این بود باید یکییکی نقاط را بروی و از مشکلات سطح شهر عکس بگیری و بعد برنامه بدهی. مطالعه هم جوری نیست که ضربالاجلی باشد که الان کار را انجام میدهیم. ما قرارداد را ششماهه زدهایم ولی من فکر میکنم باید فرجه بیشتری بدهیم که مطالعات عمیق باشد و حتی کوچکترین گذر این شهر باید به صورت پیوسته دیده شود.»
مساله آبها سطحی و فاضلاب در کنار هم قرار میگیرد، اما شهردار گراش معتقد است این دو موضوع دارای دو متولی جداگانه است: «این دو تا دو مقولهی جدا است. در مساله فاضلاب و آبفا، شهرداری اصلا نباید وارد شود. بعضا شهرداری میرود حتی در بودجه پیارسال گذاشته بودند که درست نبود. ولی در آبهای سطحی شهرداری ملزم به ورود است و بودجه ملی هم نیست. جاهایی که میکشد به آبخیزداری خارج از شهر دولت به صورت مستمر کمک میکند و در بودجه شهرداری هم باید هر سال تکرار شود.»
با وجود برخی مخالفتهای مهندسی، مهندس خداشناس از طرفداران لولهگذاری برای هدایت آبهای سطحی است. او گقت: «شهرداری گراش مثل شیراز باید به سمت لولهگذاری برود. لولهگذاری محاسنی دارد و معایبی هم دارد. لولهگذاری باید به صورت پیوسته باشد، از نقطه ورود که آب میآید تا نقطه خروج باید با هم دیده شود. مثل در پارک شهر ابتدا کانال است، در بیدله به جدول ۶۰ سانتی متری میرسد این نمونه مشکلاتی است که در شهر اتفاق افتاده است، یعنی بر اساس متد علمی و برنامهریزی خاصی نیست و این مسالهای است که باید مشاور حل کند.»
شهردار گراش اظهار نظر نهایی را به اعلام نظر مشاور موکول کرد. اما گفت: «یکی از پیشنهادهایی که به مشاور دادهایم ایجاد بند تاخیری است. یک رودخانه فصلی به وجود بیاوریم در حد ۴ تا ۵ ماه آب را نگه میدارد، بعد آب سیل را به صورت آرام رد کنیم در جداول که مثلا یک دفعه نیاید در بیدله بریزد. چند نقطه اگر رفع شود انشاالله قول میدهم در آینده نزدیک ۶۰ تا ۷۰ درصد آب شهر کنترل شود. هر چند خیابان امام باب شده بین مردم، آب میافتد درون آن، همه میآیند نگاه میکنند. ما در جلسه میگوییم آب خیابان امام کمتر شده نسبت به سال گذشته، میگویند چرا میخواهی این کار را کنی، خودش اینطوری قشنگه!»
شهردار گراش برنامه کنترل آبهای سطحی را یک برنامه بلندمدت دانست و گفت: «امسال یک کانال در دانشگاه زده شد، قول میدهم که ۵۰ تا ۶۰ درصد رفع میشود. طرح مطالعات کامل شود به شهرداری افق دیدی برای ده سال آینده میدهد. شش ماه دیگر طرح آماده میشود و هر سال در بودجه باید طرح انعکاس داده شود. این برنامه نقشه راهی است ۱۰ ، ۲۰ یا ۱۰۰ پروژه معرفی میکند برای کنترل آبهای سطحی، همه آنها را نمیشود یکساله انجام داد. شهردار باید هر دفعه دو تا از این پروژهها را بگذارد در بودجه. این طرح مثل طرح جامع که نقشه راه میدهد، یک افق دیدی میدهد به مدیریت شهری که مدیریت شهری به آن سمت حرکت کند و الحمدالله کار شروع شده است.»
در کنار بحث مطالعاتی، آیا شهردار از وضعیت مدیریت بحران در سبل آذرماه راضی بود؟ خداشناس گفت: «ستاد مدیریت بحران در فرمانداری است و خوب بود. البته یک سری امکانات و کمبودهایی وجود دارد و در این مواقع تمام پیمانکارهای سطح شهر باید بیایند زیر نظر ستاد بحران. این طور نباشد پیمانکار شخصی که از این شهر دارد منفعت میبرد برود یک گوشه بنشیند که نه، من امروز تعطیل کردم. در بخش سیستم درونی شهرداری که خود کنترل میکردم مثلا ما به بیل مکانیکی نیاز داشتیم؛ اینها باید دست شهرداری باشد. بودجه خریدش زیاد است و یک دفعه به سمت اینها رفتن مشکلاتی دارد. در وسط بحران نمیشود گفت که بیا مدیریت کن و مسائل را رفع کن. مدیریت بحران ۹۰ درصد برمیگردد به قبل، یعنی از قبل باید کارهایت را انجام بدهی. در زمان بحران به جز تسلی خاطر و تسکینی نمیشود اقدام بزرگی انجام داد. حوزه برادران آب افتاده پشت دیوارش، وقتی میبینیم دیوار پی ندارد، من نمیدانم چه کسی آن گود ۴ متری را اجرا کرده است؟ و چرا ستونهای اطراف و شناژ و موارد ایمنی را رعایت نکردهاند؟»
شهردار گراش هماهنگی بخشهای مختلف شهر را در زمان وضعیت بحرانی لازم دانست: «بعضی از هماهنگیها باید قبل از بحران در جلسات انجام شود. مثلا نظام مهندسی باید به مهندسانش تذکر میداد که چرا گودبرداری در فصل اوج بارندگی انجام میدهند؟ چرا فصل کاری را رها کردند و بیایند فصل زمستان شروع کنند، آن هم گوبرداری با عمق ۶ متر. مخصوصا در بافت فرسوده باید تذکر بدهند. تذکرهای لازم از لحاظ مهاربندی، نکات ایمنی و هماهنگی باید بین مردم وجود داشته باشد.»