هفت‌برکه – گریشنا: چندی پیش، بخشی از دیوار استادیوم از سمت خیابان شهیدان محقق شبانه تخریب شد (خبر در گریشنا)؛ اما به دستور مرجع قضایی، این دیوار در روزهای گذشته به شکل قبل بازسازی گردید تا کشمکش اهالی خیابان شهیدان محقق و اداره ورزش بر روی ریل قبلی ادامه داشته باشد. ساکنین این خیابان درخواست دارند برای تعریض خیابان، به دیوار سمت شرقی ورزشگاه چند متر عقب‌نشینی بدهند، اما ورزشی‌ها دست کم به دو دلیل مخالفند: آنها می‌گویند سرانه‌ی فضای ورزشی در گراش کم است، و شهرداری هنوز تعهداتش را در مورد تخریب و عقب‌نشینی دیوار شمالی ورزشگاه، از سمت بلوار معلم، هنوز به انجام نرسانیده است.
میرزا اکبری، یکی از اعضای هیات امنای ورزش گراش، در یادداشتی که برای گریشنا فرستاده، این موضوع را بیشتر شرح داده است.
میرزا اکبری: با پیگیری مجدانه جمعی از بزرگان و پیشگامان ورزش گراش و همراهی اداره ورزش و جوانان شهرستان با اخذ مجوز از مراجع قضائی، روند ترمیم و بازسازی دیوار ضلع شرقی ورزشگاه شهدا که شبانه توسط افرادی سرشناس (!)، ببخشید ناشناس، با انگیزه‌ی تعریض خیابان شهید محقق تخریب شده بود، با تدبیر و روشن‌بینی ریاست دادگستری شهرستان گراش، از سر گرفته و مرمت شد تا آرامش به جامعه ورزش بازگردد. چه خوب می‌شد اگر مدافعان حقوق مردم (!) با هماهنگی اداره ورزش و جوانان و از مجرای قانونی مبادرت به این کار می‌کردند تا از بروز تنش و اختلاف جلوگیری کنند و این‌سان منافع جوانان ورزشکار نادیده گرفته نمی‌شد.
بنیان و قدمت ورزشگاه شهدا به حدود ۵۰ سال قبل باز می‌گردد. در زمان ساخت، مکان فوق فاقد آبادی و سکنه بود. شادروان شکرالله رزمیوش، مدیر وقت ورزش لارستان، آن را به تملک تربیت بدنی درآورد و اقدام به حصارکشی مجموعه نمود و به مرور زمان تجهیز گردید، به طوری که اکنون به عنوان تنها ورزشگاه شهر، حدود ۶۰ درصد از ساخت‌وسازهای ورزشی شهرستان را در دل خود جای داده است.
شهرداری و شورا چند سالی است که با اصرار تنی چند از اهالی محله، به بهانه‌ی تعریض خیابان، با اداره ورزش و جوانان در مناقشه است. با توجه به رشد جمعیت و کمبود فضاهای ورزشی، تخریب دیوار مورد مناقشه نه تنها خسارات جبران‌ناپذیری به پیکره ورزش وارد خواهد کرد، بلکه بافت ورزشگاه را از حالت استاندارد خارج و عملا ادامه و توسعه سکوهای ضلع شرقی مجموعه را غیر ممکن خواهد ساخت. از طرفی، شورا و شهرداری با وجود گذشت حدود ۴ سال از عقد قراردادِ عقب‌نشینیِ ضلع شمالی ورزشگاه، نه تنها بر تعهدات خود پایبند نبوده‌اند، بلکه بر تخریب بخش دیگری از دیوار مجموعه اصرار می‌ورزند.
چنین استنباط می‌شود که شورا و شهرداری هیچ دغدغه‌ای به جز تخریب دیوار ورزشگاه ندارند و وعده و وعیدهای حمایت از ورزش که تا قبل از انتخابات شورا و تکیه زدن بر کرسی ریاست در بوق و کرنا می‌کردند، شعاری بیش نبوده است! اعضای محترم شورا فراموش نکنید که جفایی که بر جوانان ورزشکار روا داشته‌اید هیچگاه از یاد نخواهد رفت. جان کلام اینکه «ما را به خیر تو امید نیست، شر مرسان».