هفت‌برکه – محمد خواجه‌پور: زمانی که ترکیب اولیه شورای شهر مشخص شد، شورای ژنرال‌ها نام مناسبی برای این شورا بود اما شورای پنجم به جای این که یک ستاد فرماندهی باشد بیشتر به یک میدان جنگ داخلی تبدیل شد. میدان جنگی که اکنون در وضعیت ماشه قرار گرفته و منتظر شلیک آخر است. شلیک آخری که هیچ کس نمی‌خواهد مسئولیت آن را بپذیرد و همه حتی از حرف زدن درباره این وضعیت بغرنج نیز پرهیز می‌کنند.
بعد از استعفای حبیب مهرابی رییس شورای چهارم در ابتدای کار، عبدالرضا هرمزی نیز وارد شورا نشد. یک سال و نیم شورا با همه چالش‌ها از جمله چالش‌های حقوقی اعضا با یکدیگر و استعفای فقیهی‌کیا به کار خود ادامه داد تا اردیبهشت ۹۸ که مرتضی فتحی یک ژنرال دیگر نیز از شورا کنار کشید. محمد ناصری آخرین علی‌البدل شورای شهر نیز راضی به حضور در شورا نشده است. ناصری که پیش از دعوت به حضور نیز اعلام استعفا کرده بود در همان روز دعوت به شورا مدارک پزشکی خود را تحویل فرمانداری داد و از حضور در شورا عذر خواست.
محمد ناصری وضعیت جالبی دارد. برادرزن او رییس شورای شهر و خواهرش دیگر عضو این شورا است و البته اضافه کنید ناصری یکی از اعضای شورای چهارم نیز بود و چالش شورای چهارم و پنجم اکنون واضح‌تر از همیشه است. از نظر حقوقی هم یک ابهام وجود دارد مشخص نیست که چه کسی باید استعفای ناصری را بپذیرد. ناصری به عضویت شورا در نیامده است به خاطر همین بررسی استعفای او در شورا موضوعیتی ندارد و از سوی دیگر فرمانداری هم عضو جانشین دیگری ندارد که به شورای شهر معرفی کند.
۱۱ سال پیش نیز چنین وضعیتی رخ داد و با عدم حضور رحمت مهیایی در شورای سوم این شورا نزدیک به چهار سال، چهار نفره کار کرد و از قضا کارنامه به نسبت موفقی نیز داشت. اما آیا شورای پنجم می‌تواند چهار نفره به راه خود ادامه دهد؟ مهمترین نقش در این میان با رییس شورای شهر است که بتواند بالانس را برقرار کند ولی از یاد نبرید که علی‌اصغر حسنی یک سر تمام دعواهای شوراست.
مشکل شورای پنجم این است که با «وضعیت ماشه» روبه‌رو شده است. وضعیت ماشه حالتی است که هر فرد می‌تواند با تهدید به یک شلیک، کار را به پایان برساند. فوزیه ناصری سرسخت‌ترین اپوزسیون شورا از زمان استعفای دکتر فتحی در جلسات حضور ندارد و شروطی را روی میز گذاشته است او می‌تواند گزینه اصلی «شلیک آخر» باشد ولی از سوی دیگر بعید نیست در شهریورماه که نوبت به انتخابات ریاست شورا برسد یک عضو دیگر دست خود را روی ماشه یگذارد. حتی برای کوچک‌ترین تصمیمات نیز ممکن است اعضای شورا تهدید به استعفا کنند. در این حالت هر عضو سعی می‌کند خود را از تیررس دور کند. آخرین بار کی پنج عضو شورای شهر در کنار یکدیگر دیده شده‌اند؟
هر کدام از اعضای شورا می‌تواند با یک امضا به عمر پرچالش شورای پنجم پایان دهد. اما مساله مهم این است که هیچ کسی نمی‌خواهد داغ منحل کردن شورا را بر کارنامه سیاسی خود داشته باشد. همه اعضای فعلی و مستعفی سخن گفتن را به آینده موکول می‌کنند. به خاطر همین بعید نیست وضعیت ماشه به شکل یک جنگ سرد و توازن قدرت تا ماه‌ها ادامه داشته باشد و شورا حتی بدون تشکیل جلسات قانونی به حیات خود ادامه دهد.
بر اساس قانون، جلسات شورا باید حداقل ماهی دو بار تشکیل شود و عضویت اعضا با غیبت در شش جلسه متوالی لغو می‌شود. گزارش این موارد بر عهده فرماندار است و فرماندار با گزارش این موارد می‌تواند روی سرنوشت شورا تاثیر داشته باشد. اما فرمانداری نشان داده است که در اجرای این قانونی چندان جدی نیست و مثلا با وجود این که شورای شهرستان گراش به مدت ۲۰ ماه است که در کما قرار دارد و جلسه‌ای تشکیل نمی‌شود، فرمانداری اقدامی نکرده است. فرماندار هم مثل بقیه دوست ندارد مسئول تیر خلاص به شورا باشد. به خاطر همین حتی هشدار در مورد احتمال انحلال شورا را نیز پس گرفت.
سرنوشت شورای ژنرال‌ها گرفتار شدن در یک بازی قدرت بود که به وضعیت ماشه رسیده است. این شورا چهار کشته یا خودکشی داده است و چهار عضو دیگر نیز به این بازی خطرناک ادامه می‌دهند. پیش از این در یادداشتی توضیح دادیم که چرا شورا باید بماند و همچنان روی این نظر هستیم.(در گریشنا) ولی بودن شورایی با این وضعیت بی‌قانونی چقدر می‌تواند مفید باشد؟ جلسات اداری شهرستان بدون نمایندگان مردم برگزار می‌شود. نامه‌هایی از شورا بدون تشکیل جلسه ارسال می‌شود و مصوبات شورا با وجود صراحت قانون منتشر نمی‌شود.
محمد ناصری آخرین قربانی شورای پنجم تا امروز بوده است. ولی هر چقدر هم شورای ژنرال‌ها کشته بدهد، قربانی اصلی در این میان مردمند که با امید به تدبیر بزرگان رای دادند و حالا نظاره‌گر بازی بچگانه آن‌ها هستند.