هفت برکه (گریشنا): به مناسبت روز معلم یک مدیر نمونه‌ی استانی، پنج معلم نمونه‌ی منطقه‌ای و یک نیروی خدماتی نمونه معرفی شدند. نکته جالب حضور یک زن و شوهر فرهنگی در میان معلمان نمونه گراش است.
به گزارش هفت برکه: ابراهیم پژمان به عنوان مدیر نمونه‌ی استانی و زهره فروزش،نیلوفر فرج‌پور، اسدالله فتحی،میلاد عباسپور،محمد جواد دلام به عنوان معلمان و مدیران نمونه‌ی منطقه‌ای و حکیمه یوسفی به عنوان نیروی خدماتی نمونه، انتخاب شدند. یک‌شنبه، ۱۵ اردیبهشت ماه ساعت ۹ تا ۱۱ در مراسم بزرگداشت روز معلم که در سالن شوری برگزار خواهد شد، از این افراد تقدیر می‌شود. یک نماینده از اداره کل آموزش و پرورش استان به عنوان مهمان ویژه در این مراسم حضور خواهد داشت. سخنرانی مسئولین شهر و دف‌نوازی از دیگر بخش‌های این مراسم خواهد بود.
در این پست ما به سراغ فرهنگیان نمونه رفته‌ایم تا بیشتر با آن‌ها آشنا شویم.
پژمان: هم شغل بودن به ما درک متقابل داده است
او در جواب به این سوال که به نظر شما معلم نمونه باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد، گفت:«به طور کلی برای معلمان دو نقش و یا دو وظیفه منظور شده است. نخست وظیفه‌ی آنان، مسئولیتی است که در برابر فرهنگ جامعه خود برعهده گرفته‌اند و دیگر وظیفه‌ای که در قبال دانش‌آموزان پذیرفته‌اند. این دو وظیفه اغلب همزمان با یکدیگر انجام می‌شود. انتخاب معلم نمونه دلیلی بر کم‌کاری سایر همکاران محترم نیست بلکه همه‌ی دبیران به صورت خالصانه و از روی دلسوزی مشغول به خدمت به جامعه و شاگردان می‌باشند جا دارد از زحمات تمامی همکاران تلاشگر و دلسوز تقدیر و تشکر کنم.»
پژمان در جواب به این سوال که چطور با همسرش آشنا شده و چرا در یک سال نمونه شدند، با چاشنی طنز جواب داد:«هیچ آشنایی قبلی با هم نداشتیم. تقدیر و سرنوشت ما را به هم رساند. با توجه به اقتصاد مقاومتی تصمیم بر آن شد که یک‌جا مدیر و معلم نمونه شویم تا از نظر پذیرایی و شیرینی به صرف ما باشد!»
او از رمز زندگی موفق مشترکشان می‌گوید:«یکی از موارد اصلی موفقیت ما در زندگی شخصی و شغلی همکار بودن و هم‌شغل بودن ماست. قطعا هم شغل بودن تاثیر زیادی در درک متقابل در زمینه‌های مختلف دارد.»از او می‌خواهیم بگوید کدام ویژگی همسرش دلیلی برای فرهنگی نمونه بودن او است، می‌گوید:«تلاش خالصانه و دلسوزانه و بیشتر از وظیفه ایشان حتی در ساعات غیر کاری و پیگیری مجدانه مسائل و مشکلات آموزشی و اخلاق مهربان و مادرانه برای شاگردان.»
سال اول خدمت در فداغ، شیرین‌ترین خاطرات من بود
زهره فروزش گراشی است و ۳۶ سال دارد. او نیز مانند همسرش در چند رشته تحصیلات دانشگاهی دارد. او مدرک کاردانی کار و فناوری، لیسانس جغرافیا و فوق لیسانس مدیریت آموزشی دارد. فروزش در ۱۷ سال سابقه‌ی کاری خود در سه مقطع ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم، دروس کار و فناوری و کارآفرینی و تولید را تدریس کرده است و مدتی نیز تجربه‌ی معاونت آموزشی ابتدایی را دارد.
وقتی از او می‌خواهیم خاطرهای از دوران تدریسش برای ما تعریف کند، می‌گوید:«بیشتر خاطرات من مربوط به سال اول خدمتم در فداغ بود خاطرات تلخ و شیرین و بهترین خاطرات ما مربوط به عطف و محبت و مهربانی مردم خوب فداغ بود.»
فرج‌پور: تعریف دانش‌آموز خوب باید برای دانش‌آموز روشن شده باشد
نیلوفر فرج‌پور، ۲۸ سال دارد. او متولد داراب و دانشجوی دکتری برنامه‌ریزی درسی است. فرج‌پور شش سال سابقه‌ی کار دارد. او ۴ سال در پایه‌های پنجم، ششم و سوم ابتدایی تدریس داشته است و ۲ سال هم به عنوان کارشناس در اداره آموزش و پرورش فعالیت داشته است.
از نظر او یک معلم نمونه باید این ویژگی‌ها را داشته باشد:«معلم نمونه از نظر من معلمی است که اکثر فعالیت‌هایی که در کلاس درس انجام می‌دهد هدفمند و دارای پشتوانه علمی باشد. در واقع معلم نمونه هوشمندانه رفتار و تدریس می‌کند. و البته از ملزومات این اتفاق مطالعه و شرکت در مجامع علمی هست.موردی که فکر می‌کنم به معلم و دانش‌آموز کمک می‌کند این است که دانش‌آموزان از وظایف خودشان آگاه باشند و تعریف دانش‌آموز خوب بودن برای آن‌ها روشن شده باشد.»
فرج‌پور این خاطره را از دوران تدریسش تعریف می‌کند:«یک سال بیرجند (خراسان جنوبی) پایه سوم تدریس می‌کردم. در این سال تکلیف آخر هفته مشخص داشتیم هر چهارشنبه دانش‌آموزان کلاس موظف بودند یک کتاب داستان از کتابخانه امانت بگیرند. مطالعه کتاب و نوشتن خلاصه آن در کتاب داستانشان به همراه یک صفحه خوشنوسی (کتابچه خوشنویسی) جز تکلیف هفتگی آن‌ها بود.چند هفته اول نظارت می‌کردم اما بعدا خودشان اتوماتیک کارشان را انجام می‌دادند و موردی که برایم جالب بود این بود که نماینده‌های کلاس روش‌های جدیدی برای هماهنگ کردن استفاده می‌کردند. یک چهارشنبه رفتم کلاس دیدم همه به صف ایستاده‌اند. پرسیدم دارید چکار می‌کنید؟ گفتند این طوری سریع‌تر می‌شود کتاب‌ها را توزیع کرد و کتاب‌های تکراری را زودتر می‌توانیم مشخص کنیم و تغییرش بدهیم.»
دلام: اولین بار انتخابات شورای دانش‌آموزی را الکترونیک برگزار کردیم
محمدجواد دلام، متولد ۱۳۶۵ و اهل و ساکن شهر ارد است. او خودش را این‌طور معرفی می‌کند:«ورودی دانشگاه تربیت معلم سابق سال ۸۵ هستم و دو سال کاردانی و بلافاصله دو سال کارشناسی در رشته علوم تجربی در دانشگاه تربیت معلم را گذرانده‌ام و مدرک کارشناسی ارشد در رشته زمین شناسی گرایش اقتصادی از پیام نور اوز گرفته‌ام. بنده ۱۲سال سابقه کار دارم. و در این مدت هم تدریس داشته‌ام و هم کارهای مدیریتی را پیش می‌بردم. من دانش‌آموزانم را فرزندان خودم فرض می‌کنم و همان کاری که برای فرزند خود انجام می‌دهم برای دانش آموزانم انجام می‌دهم.»
او در ادامه می‌گوید:«حدود ۴سال در مدرسه متوسطه اول بعثت فداغ علوم تدریس کرده‌ام. به صورت پراکنده تدریس زبان خارجه،هنر،زیست و شیمی متوسطه دوم نیز داشته‌ام. از سال ۹۱ به بعد یک سال در زادگاهم ارد در مدرسه امام رضا (ع) تدریس علوم داشته‌ام و دو سال مدیر دبیرستان پسرانه شهید علیپور ارد بوده‌ام. سه سال نیز به عنوان مسؤل نمایندگی آموزش وپرورش ارد مشغول به خدمت بوده و الان نیز مدیریت متوسطه اول امام رضا (ع) ارد را برعهده دارم.»
او خصوصیات معلم نمونه را لیست می‌کند و می‌گوید:«معلم نمونه باید با‌اخلاق، متعهد نسبت به امورات دینی، پرتلاش، صادق، منظم، مردم‌دار، دلسوز و غمخوار باشد.»
دلام به فعالیت‌هایی که در طول دوره‌ی خدمتش انجام داده است، اشاره کرد و گفت:«اتوماسیون هوشمند مدرسه به نام فارس‌آموز در مدرسه نصب و راه‌اندازی کردم که تمام حضور و غیاب و کارنامه‌های ماهانه و نیم سال به صورت آنلاین برای دانش‌آموزان نمایش می‌دهد و نیازی به چاپ کاغذ و مراجعه حضوری اولیا نیست. انتخابات شورای دانش‌آموزی به صورت الکترونیکی انجام دادیم. تمام کلاس‌ها را با کمک خیرین مجهز به دیتا پرژکتور کردم و همکاران را موظف کردم که قسمتی از تدریسشان با لپ‌تاپ و به صورت تصویری باشد. با کمک همکاران فرهنگی خودم یک موسسه خیریه راه‌اندازی کردیم و دانش‌آموزان بی‌بضاعت و کم بضاعت را تحت پوشش بردیم.»
او از میان خاطرات زیادی که از دوران خدمتش دارد این دو خاطره را انتخاب و تعریف می‌کند:«روزی وارد کلاس دوم راهنمایی شدم با گفتن برپا همه به احترام بنده ایستادند و من برجا گفتم همه نشستند جز یک نفر به نام علی مرادیان گفتم علی جان بفرمایید بنشینید گفت شما ایستادید من بنشینم اول شما.ادب این دانش‌آموز مرا تحت تاثیر قرار داد.
در ارد دانش آموزی داشتم به نام احمدرضا قایدی درسش خیلی خوب بود ولی به دلایلی متوسطه دوم را رها کرد و به دبی رفت بعداز مدتی مبلغی پول از حقوق اولش برای من فرستاد که من مدیر دبیرستان بودم آ‌ن‌جا هزینه کنم. این پول برای من باارزش بود چون با وجود این که رفته بود ولی مدیر و مدرسش را فراموش نکرده بود.»
عباسپور: معلم که باشی تمام روزهایت خاطره است
او می‌گوید:«از نظر من ویژگی‌های یک معلم خوب،قدرت بیان و تسلط بر مطالب درسی است. همچنین آراستگی ظاهر یک معلم می‌تواند تاثیر بسزایی در جذب دانش آموزان داشته باشد. نکته مهم دیگر به روز بودن و همگامی با تغییرات تکنولوژی، فرهنگی و اجتماعی است. معلم خوب باید با آخرین روش‌های آموزشی دنیا آشنا باشد و در حد توان آن‌ها را به کار گیرد.»
عباسپور با این جمله که معلم که باشی تمام روزهایت پر از خاطره است صحبت‌هایش را تمام کرد.
فتحی: همه معلم‌ها نمونه هستند
اسدالله فتحی متولد سال ۱۳۶۳ در روستای فداغ است و مدرک کارشناسی رشته علوم تربیتی دارد. او ۱۵ سال به عنوان مربی پرورشی در آموزش و پرورش سابقه‌ی خدمت دارد. فتحی می‌گوید:«از سال ۸۴ تا ۸۹ در اداره آموزش و پرورش شهر بیرم مشغول به کار بودم و در مدارس راهنمایی امام رضا (ع) روستای کریشکی، راهنمایی ولی‌عصر (عج) بیرم، راهنمایی شهید لطفی بیرم، دبیرستان رازی بیرم به عنوان مربی پرورشی و یک سال در قسمت امور تربیتی اداره آموزش و پرورش بیرم مشغول خدمت بوده‌ام. از سال ۱۳۸۹ تاکنون در اداره آموزش و پرورش گراش مشغول به خدمت هستم و سابقه مربی‌گری در مدارس ابتدایی شهید قاسمی، متوسطه اول بعثت و متوسطه دوم پناهی و متوسطه دوم علی بن ابیطالب (ع) فداغ را دارم.»
او عقیده دارد:«معلم‌ها همه نمونه هستند چون عاشقانه کار می کنند.»
او خاطرهای از اولین روزی که به عنوان معلم در مدرسه حاضر شد و معاون او را با دانش‌آموز اشتباه گرفت، تعریف می‌کند:«اولین روز کاری‌ام بود. برای مراسم صبحگاه دعا و قرآن را به جایگاه آوردم و بچه‌ها را که در آن سال تقریبا هم قد و اندازه من بودند آماده می‌کردم تا در صف به صورت منظم و با رعایت سکوت بایستند. چندین بار تذکر دادم اما فایده نداشت و سروصدا بیشتر می‌شد.
-بچه برو پایین خودت که از همه شلوغ‌تری!
این صدای معاون مدرسه بود و همزمان مرا از پشت به داخل صف صبحگاه پرت کرد. صدای انفجار خنده دانش‌آموزان و بهت و حیرت معاون مدرسه لحظه‌ی عجیبی بود. معاون که تازه متوجه شده بود دستم را گرفت و عذر‌خواهی کرد.