هفت برکه(گریشنا): محله‌ای که جانشین نخلستان‌ها سرسبز شده است به خاطر عدم مدیریت شهری در حسرت فضای سبز است.
به گزارش گریشنا شهرداری و شورای دوره‌ی قبل با هدف تعریض معابر، منزل معروف شیخ احمد انصاری در ورودی این محله را خریدند. با خرید این زمین ساکنین محل خواستار تغییر کاربری زمین باقی‌مانده و تبدیل آن به پارک محله‌ای شدند. با نهایی شدن مزایده و فروش این زمین شهرداری و شورای فعلی یک شانس برای پارک محله‌ای بیدله از دست رفت. محله بیدله سال‌ها است که از مدیریت نامناسب شهری به ویژه در تفکیک اراضی آسیب دیده است و همچنان اهالی بیدله به وعده‌هایی گوش می‌دهند که محقق نمی‌شود.
بعد از تخریب این خانه در اواخر دوره چهارم در آغاز دوره پنجم برای نخستین بار ۱۳ دی‌ماه ۱۳۹۶ مزایده بخشی از باقی‌مانده این زمین که در مسیر خیابان قرار ندارد برگزار شد. در این مزایده سه قطعه زمین به مساحت مجموع ۷۳۳ متر مربع با قیمت متری بین یک میلیون تا یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان برای فروش اعلام شد. (خبر در گریشنا)
در مزایده نخست این زمین به فروش نرفت. چند ماه بعدبا برگزاری مزایده دوم در اردیبهشت ۱۳۹۷ اهالی بیدله با امضای طوماری خواستار تبدیل این زمین به پارک محله‌ای شدند. (خبر در گریشنا) دکتر مرتضی فتحی در گفتگو با هفت‌برکه گفته بود: «فضای باقی‌مانده کوچک است و برای فضای سبز هم مناسب نیست. ما از اول هم مخالف تخریب ساختمان بودیم و حیف شد. برای بیدله زمین متعلق به آقای حاج محمدحسن حسنی که بالاتر است به عنوان فضای سبز مشخص است که ایشان خیر بزرگی است و باید پیگیری کنیم.»
بهمن ماه ۱۳۹۷ مزایده سوم برگزار شد و این بار این زمین چالش برانگیز به فروش رفت. مساله‌ای که انتقاد حسین فولادی، عضو سابق شورایاران محله‌ی بیدله را در یک گروه واتساپی در پی داشت و با پاسخ مهندس اکبر باقرزاده، سخنگوی شورای شهر همراه شد.
از خیابان امام تا شهرک عظیمی
در ابتدای این گفت‌وگو حسین فولادی، انتقادش پیرامون توزیع نامتوزان خدمات در محله‌های گراش را به این شکل عنوان کرد: «بیدله،منطقه‌ای به وسعت حدفاصل خیابان درمانگاه تا مسجد ولیعصر را شامل می‌شود. محله‌ای به این عظمت متاسفانه یک ورودی درست و حسابی ندارد. درحالی که مناطق مشابه در دیگر نقاط شهر پیگیر فضای سبز و صافی آسفالت خیابانشان هستند. متاسفانه این محدوده ظاهرا غریب و مظلوم افتاده است. درست نیست که بودجه و امکانات عمومی را صرف جاهایی کنیم که افرادی مستمرا مراجعه و خواستار آبادی محله خود هستند. توسعه متوازن در همه مناطق شهر به ویژه محله‌های کمتر برخوردار مثل پاقلعه و حاشیه‌های شهر دید خدمت‌رسانی صادقانه را ازجانب مسولین خدوم در افکار عمومی شهروندان تداعی می‌نماید.»
فولادی به تقاضاهای مکرر سکنه بیدله برای ساخت تنها پارک محله‌ای در این زمین اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد:«با وجود تقاضای مردم باز هم شهرداری قصد فروش این زمین را کرده است و بخش جالب قضیه این است که شهرداری چند بار مزایده برگزار کرده است و کسی نخریده ولی کماکان اصرار بر فروش آن است.»
مهندس علی عظیمی، یکی دیگر از افراد حاضر در گروه به شهرک عظیمی اشاره می‌کند و می‌گوید:«آقای فولادی عزیز،اگر تصور می‌کنی با یک بار تقاضا کردن، کار انجام می‌شود،باید یک بار دیگر محاسبات را چک کنی. ما ۱۰۵ قواره زمین را دو دستی تقدیم شهرداری کردیم که یکی از خواسته‌های بحق مالکین، یعنی از بن بست خارج شدن بیدله از طریق اتصال به شهرک شهیدان عظیمی انجام شود، دو ساعتی لودر فرستادند و کار کرد ولی اتفاق دیگری نیافتاد.»
سعید سعیدی در ادامه صحبت‌های عظیمی گفت:«البته فضای سبزهای شهرک عظیمی که تبدیل به مسکونی کردند و فروختند را نیز به این ۱۰۵ قواره زمین اضافه کن.»
محمدعلی کارگر از اعضای حاضر در گروه انتقادش را به این شکل بیان می‌کند:«این زمین اگر فروخته شود که بزرگترین خیانت در حق مردم بیدله شده، شورا و شهردار قبل نخریده که این شورا و شهردار بفروشد، شورایاری محله بیدله کجاست؟کلا بیدله دو ورودی اصلی دارد، یکی از مدرسه علمیه و دیگری از خیابان شهیدان عظیمی کنار مسجد ولی عصر(عج)که متاسفانه هر دو آن درب و داغون، است.»
شورای شهر: این زمین برای پارک مناسب نیست
آیا بعد از سه بار مزایده سرانجام این زمین به فروش رسیده است. فولادی در جواب می‌گوید:«متاسفانه اخباری به گوش می‌رسد که این زمین جای خانه شیخ احمد فروخته شده این درحالی هست که اعضا محترم و معتبری همچون حاج علی اکبر فانی و حاج احمد درویشی پای تقاضای تبدیل این زمین به پارک محله‌ای را امضا کرده بودند ولی ظاهرا گوش شورا به این حرفا بدهکار نیست این درحالی است که دومین پارک محله‌ای اعضای ذی‌نفوذ شورا در مناطقی که خودشون صلاح می‌دانند دارد ساخته می‌شود. واقعا که جای تاسف هست!»
بحث که به این‌جا رسید اکبر باقرزاده، سخنگوی شورای شهر مشغول تایپ می‌شود و پاسخ می‌دهد:«آقاى عظیمى و آقاى فولادى از شما بعید است این حرف‌ها که اصلا صحت ندارد را در گروه مطرح کنید. کدام زمین به تاراج رفته؟ اصلا استفاده از چنین عبارتى یعنى چه؟ زمین مذکور چندین بار مزایده زده شده اما فروش نرفته. تمام بچه‌هاى شورا هر جا لازم بوده است آمدند و کار انجام می‌دهند.»
فولادی بار دیگر پرسید:«جناب مهندس باقرزاده عزیز این زمین جای خانه شیخ احمد فروختید یا نه بالاخره؟» و با باقرزاده، جواب داد:«نه. هنوز نفروختیم.»
حسین فولادی، سوالش را این‌بار این طور می‌پرسد:«طبق شنیده‌ها مهندس پوسانه این زمین را خریده بعد از آن هم فروخته به آقای حسن بهزادی بقال محل، آیا صحت دارد یا ندارد؟»
باقرزاده معتقد این مکان برای پارک محله‌ای مناسب نیست، و در پاسه به فولادی گفت:«آقای فولادى من می‌دانم دو بار مزایده زده شد و فروش نرفت و قرار بر این شد که زمانى که فروش رفت در محله بیدله یک جاى مناسب‌تر زمین خریدارى شود و پول مذکور خرج همان منطقه شود که آقای دکتر فتحى این مسئله را پیگیرى می‌کردند ولى از نظر مکانى جاى مناسبى براى پارک نیست باید تقریبا وسط محله باشد که تمام افراد محله بتوانند از آن استفاده کنند. اگر در این مدت هم فروش رفته بنده اطلاعى ندارم در زمان شهردار سابق دو بار مزایده زده شده و فروش نرفت.»
سعیدی یکی از بنگاه‌داران شهر خبر فروش زمین را تایید می‌کند و می‌گوید:«بله. زمین را خریدند من هم شنیدم آقای باقرزاده الان از آن مزایده یک ماهی گذشته است.»
فولادی با جمله‌ی «و جنابعالی اگر درجریان فروش زمین توسط شهرداری نیستی پس کی در جریان است.» انتقادش را ابراز کرد و باقرزاده با بیان این که این موضوع به آن‌ها ربطی ندارد و کار غیرقانونی انجام نشده، جواب می‌دهد:«مجوز فروش زمین یک سال و نیم قبل از طرف شورا به شهردار سابق داده شده است. ایشان مى‌توانست زمین را بفروشد و وقتى هم بخواهد آگهی بزند از ما اجازه نمى‌گیرد.»
محمدعلی کارگر می‌گوید:«ما نمی‌گوییم کار غیر قانونی کرده،ما می‌گوییم وقتی شورا توسط مردم انتخاب می‌شود باید به خواست مردم تن بدهد، وقتی طوماری بلند بالا از طرف مردم نوشته می‌شود مبنی بر این که این مکان پارک شود چرا به مردم دهن‌کجی می‌شود؟»
شهرداری چه خدمتی داده است؟
باقرزاده این بار با لحن دیگری جواب می‌دهد:«آقاى فولادى براى فروش زمین لازم نیست به بنده یا اعضاى شورا خبر بدهند. آن مراحل خودش را دارد و پاکت‌هاى مزایده هم توسط کمیسیون معاملات باز می‌شود که اعضاى شورا عضو آن نیستند مى‌توانید به آقاى مهرورى یا شهردار یا حراست زنگ بزنید و سوال کنید. این چه ربطى به من دارد؟»
حسین فولادی می‌گوید:«پس اگر این طور است که همه زمین‌هایی که تا حالا فروختید غیر قانونی بوده چون طبق قانون یک عضو یا نماینده شورا عضو کمیسیون معاملات است. تمام حرف ما این است که شما نماینده محله و شهرک خودتان نیستید. شما نماینده همه محلات شهر هستید. برای بیدله و رفع معضل کمبود فضای سبز و پارک محله‌ای چه کردید؟ لطفا بفرمائید با کسب درآمد از فروش زمین در محله بیدله چه خدمت شایانی در حق مردم ساکن در محله بیدله داشته‌اید؟»
باقرزاده باز هم به شیوه‌ی دیگر صحبت‌هایش را تکرار کرد و گفت:«آقای فولادى باز هم حرف خودتان را می‌زنید هر زمینى که به مزایده می‌گذارند شهردار فقط یک بار از ما پس از تایید فرماندارى مجوز می‌گیرد. شاید این زمین الان فروش برود شاید سه سال بعد. ضمنا نماینده شورا که از طرف شهردارى معرفى می‌شود در جلسه بازگشایی پاکت حضور دارند و دیگر لازم نیست هر دفعه مجوز بگیرد. و اگر برای بار سوم برای این زمین مزایده زده شده و فروش رفته، بنده اطلاعى ندارم.»
باقرزاده در دفاع از کنایه‌ی فولادی مبنی بر رسیدگی بیشتر به محله و شهرکی که او ساخته است، می‌گوید:«در آن شهرک حداقل، پنجاه درصد آن از طلاب حوزه علمیه ساکن هستند و تا به امروز که نزدیک به بیست و پنج سال از احداث آن گذشته تنها خدمتى که شهردارى به آن جا کرده یک پارک دویست مترى است درصورتى که آن شهرک تنها شهرکى هست که هیچ بار مالى در زمان احداث براى شهردارى نداشته است بلکه حدود صد قطعه زمین به شهردارى در زمان آقاى مهرورى بزرگ تحویل داده شد و سریع شهردارى بدون هیچ گونه خدماتى پول پروانه گرفت حتى خاک داخل باغچه‌ها توسط ما از جیب شخصى سال ۷۵ ریخته شد در صورتى بیشترین درآمد را براى شهردارى داشته است واقعا در حال حاضر چه کسانى آن‌جا ساکن هستند بیش از سیصد واحد مسکونى این‌ها کدامشان قوم وخویش بنده هستند؟ در رابطه به این که نماینده محله خودم هستم مگر آن‌ها که در محله ما هستند گراشى نیستند؟»
او در ادامه رو به فولادی می‌گوید:«شما که مدعى هستین می‌خواهید براى محله بیدله کارى انجام بدهید یک زمین که قابل خرید باشد به شورا معرفى کنید.»
حسین فولادی نه در جواب به این پیشنهاد گفت:«فرمودید زمین برای پارک پیدا کنید جهت اطلاع حضرتعالی همان دو سال پیش با زمزمه فروش زمین مذکور حضوری خدمت جناب حسنی رسیدم هم‌زمان با اعلام مخالفت اهالی با فروش آن زمین پیشنهاد زمین ۵۰۰ متری دیگری را مطرح نمودم. بعدها شورایارها نیز برای تبدیل این زمین(دوم ) به پارک با شورا و شهرداری مکاتبه کرد اما به سرانجام نرسید. برای نشان دادن حسن نیت در اسرع وقت منتظر جنابعالی برای معرفی و نشان دادن زمین پیشنهادی درقلب بیدله و تبدیل به پارک محله‌ای هستم.»
مهندس پوسانه، برنده‌ی مزایده‌ی زمین محله‌ی بیدله با اشاره به این که خود او از مخالفان تخریب خانه شیخ احمد بوده است، گفت:«الان قریب به دو سال از تصمیم عوامل شهرداری و شورا مبنی بر فروش این زمین گذشته و طی این مدت شهرداری ۳ بار اقدام به برگزاری مزایده کرده و اطلاعیه آخرین بار از ۴ ماه قبل و بیش از دو ماه در تابلوی شهرداری نصب بوده و ۷ یا ۸ مجوز فروش نیز در آن آگهی درج شده بود. و بنده بدون هیچ گونه اطلاع یا ارتباط یا مشورتی از شورا در مزایده شرکت کردم و حدود ۱ماه و نیم قبل به عنوان برنده مزایده زمین به من واگذار شده که البته طبیعت مزایده به این شکل است که اگر من زمین را نمی‌خریدم اولا مبلغ حدود ۵۰ میلیون تومان ضمانت شرکت در مزایده از من به نفع شهرداری مصادره می‌شد و بنده متضرر می‌شدم ثانیا زمین به نفر بعدی واگذار می‌شد.»
گزینه‌های دیگر برای پارک بیدله
آن چه مشخص است فروش زمین منزل شیخ احمد انصاری نهایی شده است و اهالی باید به دنبال گزینه‌های تازه‌ای برای پارک محله‌ای باشند. حاج زینل‌العابدین خواجه‌زاده در مورد محله بیدله می‌گوید: «تمام این محله نخلستان بود در طی سال‌های زمین‌ها همه به خانه تبدیل شده است. این محله هیچ فضایی برای نفس‌کشیدن ندارد.»
باقرزاده از سوی شورای شهر اعلام آمادگی کرده است که اگر زمین مناسبی برای پارک پیشنهاد شود. شهرداری آن را خواهد خرید. اما آیا شهرداری راضی می‌شود در یکی از گران‌ترین و کم امکانات‌ترین محلات گراش زمینی برای پارک محله‌ای تبدیل کند؟ در طی این سال‌ها شهرداران و شوراهای دوره‌های مختلف همیشه سهم شهرداری در زمین‌های تفکیکی را دوباره فروخته‌اند تا این محله دچار بن‌بست فعلی شود.
البته فروش زمین‌های حاصل از تفکیک اراضی فقط مختص بیدله نیست. خیابان بسیج، بندوشیخ، روباد، فخرآباد، پاقلعه، پاسگاه قدیم از جمله محلات قدیمی هستند که زمین‌های آن‌ها ملکی بوده و فضای سبز آن‌ها یا تعریف نشده یا بعد از واگذاری به شهرداری به فروش رفته است. بیشتر پارک‌های محله‌ای گراش در شهرک‌های تازه ساز یا در محل گورستان‌های قدیمی ساخته شده است.
