هفت‌برکه – گریشنا: اهالی شهرک آزادگان با تجمع اعتراضی در مقابل شهرداری، شهردار را به زورآباد یا همان شهرک آزادگان کشاندند. شهردار در بین این جمع معترض، مردم را بار دیگر به صبوری دعوت کرد و قول داد که در تاریخ ۱۱/۱۱ عملیات عمرانی این شهرک آغاز شود و تا شش ماه دیگر به اتمام برسد.
مردم این شهرک پیش از این نیز با مراجعه به شورای شهر، شهرداری، فرمانداری، راه و شهرسازی و دیگر ارگان‌های مرتبط، خواستار حل مشکلات این شهرک بودند.
در گزارشی با تیتر اینجا فلسطین گراش است، وضعیت این شهرک توضیح داده شده است. در گزارش دیگر با تیتر گوش شورا به صدای شهرگ فرهنگیان و آزادگان می‌توانید درد و دل مردم و وعده‌های اعضای شورای شهر در سال گذشته را بخوانید. تکلیف شهرک آزادگان مشخص نیست تیتر خبر دیگری است که تجمع اهالی این شهرک در مقابل فرمانداری را گزارش می‌کند.
به گزارش خبرنگار هفت‌برکه، حل نشدن مشکلات این شهرک و ناامیدی اهالی شهرک آزدگان از قول‌ها و وعده‌ها باعث شد امروز، ۲۴ دی ماه ۹۷، معترضین این بار تجمع آرامی در شهرداری داشته باشند و اعتراض خود را به گوش شهردار و مسئولین برسانند. این تجمع با نظارت نامحسوس نیروهای امنیتی برگزار شد، و باعث شد خداشناس، شهردار گراش، ساختمان شهرداری را ترک کند و همراه با اهالی شهرک از این منطقه بازدید و به صورت رو در رو به درددل‌ها و مشکلات مردم گوش کند.
تاکسی هم اینجا نمی‌آید
خانم مسلمانی یکی از اهالی این شهرک می‌گوید: «ما ده سال است که در این محله زندگی می‌کنیم و از همان اول که می‌خواستیم شروع به کار کنیم مشکل داشتیم، مشکل اجازه کار، مشکل تلفن، مشکل گاز، مشکل آسفالت، مشکل نظافت و بهداشت. مثلا در کوچه‌ی ما سطل آشغال هست ولی بقیه کوچه‌ها نیست. برای کشیدن تلفن، شوهر من یک ماه رمضان با مراجعه به ادارات پیگیر موضوع بود تا وقتی که در کوچه‌ی ما تلفن را راه‌اندازی کردند، آن هم فقط کوچه‌ی ما. بقیه کوچه‌ها هنوز ندارند. جدول‌کشی نداریم، همه آب‌ها وارد کوچه میشود و جلبک می‌بندد. جلو بچه کوچک را که نمی‌توانی بگیری، می‌خواهد برود در کوچه بازی کند. زمان بارندگی مشکلات ما چند برابر میشود و ماشین در گل گیر می‌کند. ما تاکسی که زنگ می‌زنیم، می‌گویند ما آن محله نمی‌آییم.»
خانم رئیسی یکی دیگر از ساکنین محل به مشکل تعیین تکلیف زمین‌های این شهرک اشاره کرد و گفت: «از لحاظ تعیین و تکلیف زمین‌ها هم هنوز مشکل حل نشده است. چند بار رفتیم فرمانداری ولی به نتیجه نرسیدیم. دو سال پیش آقای حسنی و خانم ناصری قول دادند و گفتند بروید ما تا یک ماه دیگر مشکلتان را حل می‌کنیم، ولی هیچ کاری نکردند به ما می‌گویند جمع نشوید. ولی ما گفتیم از حالا شروع کنیم به جمع شدن تا وقتی مشکلمان حل شود. ما خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم هفته‌ای یک بار در خانه‌مان را می‌زنند احضاریه از دادگاه می‌آورند که بیاید دادگاه. مگر ما بیکار هستیم؟ به ما می‌گویند خانه مال شما نیست و مربوط به مسکن و شهرسازی است و سند را به اسم شما نمی‌کنیم.»
یکی دیگر از افراد حاضر در این جمع اعتراضی می‌گوید: «ما چند بار آمدیم ولی هیچ کسی پیگیری نکرد. من روز بارانی آمدم شهرداری که بیایند وضعیت کوچه را ببینند ولی هیچ کسی مراجعه نکرد. ما زنگ زدیم آتش‌نشانی و در ایام بارندگی، خودرو خود آتش‌نشانی هم در گل گیر کرد. ما دست بردار نیستیم. تا زمانی که به مشکلات این محله رسیدگی نشود، ما روزانه می‌آییم جلو شهرداری جمع می‌شویم. از طرفی هیچ کدام از کوچه‌ها نامگذاری نشده‌اند.»
فقط به ما قول می‌دهند
مصطفی پرچمی، از دیگر اهالی شهرک آزادگان، اعتراضش را این طور بیان می‌کند: «نه زیرسازی داریم و نه تلفن. بعضی قسمت‌ها حتی آب و برق ندارند. مردم کل شهرک برای عبور و مرور و رفت و آمد خیلی مشکل دارند. از دو شورای قبلی همین طور می‌آیند و به ما قول می‌دهند، قائدی و زارع، دو شهردار قبلی، آمدند بازدید کردند ولی فایده‌ای ندارد. سال ۸۸ برآورد هزینه کردند و با توجه به هزینه تفکیک و اجازه کار و… تقریبا دو میلیارد و خورده‌ای از مردم پول جمع کردند. این همه پول جمع کردند ولی یک امکاناتی نیاورند. از لحاظ اجازه کار هنوز مشکل حل نشده است. قرار شد پایان سال ۹۶ مشکل حل شود الان نزدیک به سال ۹۸ هستیم و دو سال است که پیگیری‌های ما و قول‌های آن‌ها بی‌نتیجه است. ما پرونده هم تشکیل دادیم در شهرداری و راه و شهرسازی گراش. پرونده ما را فرستادند مسکن و شهرسازی لار، ولی باز هم مشکل ما حل نشده است. دوباره از بین مردم نماینده انتخاب کردیم و مهندس آوردیم و نقشه‌برداری مجدد کردیم با هزینه مردم فرستادیم مسکن وشهرسازی لار. حالا آن‌ها دارند کار را پیگیری می‌کنند ولی مسئولان گراش هیچ کاری انجام نمی‌دهند.»
یک زن مسن در این بین می‌گوید: «بارندگی که میشود، من پیرزن در آب دست و پا می‌زنم. برای یک کنتور گاز که می‌خواهیم می‌گویند باید برای پایان کار ۱۲ میلیون بدهید و بعد ما می‌آییم و کنتور گاز به شما می‌دهیم. این حرف‌ها را می‌زنند ولی هیچ کسی نمی‌آید نزدیک ببیند ما در این شهرک آسفالت می‌خواهیم یا نه؟ مگر در صحرا زندگی می‌کنیم؟ ما هم آدم هستیم. به جای خیابان‌کشی و ترمیم آسفالت بیایید به محله‌ها هم رسیدگی کنید.»
شهردار: کمی صبوری لازم است
خداشناس، شهردار گراش، درد دل‌های مردم را که شنید، گفت: «شما فکر می‌کنید فقط محله شما مشکل دارد. من دارم با منطق صحبت می‌کنم. من تمرکز را می‌گذارم روی جدول‌گذاری و پروژه را شروع می‌کنم، ولی با صبوری. من می‌گویم تعهدات دیگران هم برای ما قبل احترام است. اگر تعهدی دادند و اگر واقعا این طور بوده، برای من قابل احترام است. ولی باید بگذارید و مهلت بدهید تا برنامه‌ریزی کنیم. ما اول باید کارهای کلان شهر را راه بیاندازیم. ما هنوز قرارداد فضای سبز که کنترل کننده‌ی تامین اکسیژن شهر است نتوانستیم عمل کنیم. خیال می‌کنید ماهی چند باید بهش بدهم؟ ماهی ۳۰۰ میلیون، فقط تامین سرانه‌ی فضای سبز دارد. پسماند من ۲۰ روز است که تمدید کردم. یعنی هر یک ماه ۳۵۰ میلیون و برای این دو طرح ۶۵۰ میلیون در طول یک ماه. این شهر مگر چقدر درآمد دارد؟ باز هم به دیده منت. ما خواستیم کارهایی انجام دهیم. از فرمانداری قول گرفتیم که اعتباراتی به ما بدهند. آقای فرماندار هم قول به ما دادند. ولی با صبوری. مقایسه‌هایتان ماهانه باشد نه دیروز نسبت به امروز. شما بیایید نسبت به سه ماه پیش مقایسه کنید. چرا آن موقع‌ها هیچی نمی‌گفتید؟»
یکی از اهالی در جواب به شهردار گفت: «سه ماه پیش می‌آمدیم ولی می‌گفتند شهردار نداریم. می‌گفتند صبر کنید تا شهردار بیاید. شورای شهر هم حرف می‌زنند اما عمل نمی‌کنند. یک سال پیش هم به ما قول دادند. ما مردم این محله ۱۲ سال است که با این مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنیم. شما به ما می‌گویید صبور باشید، ۱۲ سال صبوری کم است آقای شهردار؟»
شهردار: طی شش ماه مشکلات عمده برطرف میشود
شهردار با این جمله که من نماینده‌ی شورا هستم، جواب داد: «پس نسبت به پارسال مقایسه کنید. خدا شاهد است که الان نقطه به نقطه شهرتان دارد فعالیت میشود. آزادی داریم فعالیت می‌کنیم، فلسطین داریم کار می‌کنیم. کربلا را تازه شروع کردیم. هم‌زمان چندین فعالیت در شهر در حال انجام است. بایستی کمی به ما مجال بدهید. من منتخب شورای شهر هستم. و من به شما قول می‌دهم در همین ۳ تا ۴ روز خط پروژه را بزنیم، اگر شما این جا به ما فشار بیاورید، باید کربلا تعطیل شود. کربلا را که هیچ وقت تعطیل نمی‌کنم چون آن جا خیابان اصلی است. به شما قول می‌دهم از فردا کار شروع شود و همکاران نقشه‌برداری را آغاز کنند. اما از ۱۱/۱۱ عملیات عمرانی شهرک آزادگان شروع میشود و تعهد می‌دهم طی شش ماه مشکلات عمده کار برطرف شود. نه تنها این شهرک، که کل شهرک‌ها. هر شهرداری قول داده من به دیده منت قبول می‌کنم. ولی آدم باید صبوری به خرج بدهد. این تعهد به وجود آمده. شما بیایید و سه ماه دیگر ببینید چه اتفاقاتی افتاده است. البته این را باید اضافه کنم که بهسازی و آسفالت خیابان‌های اصلی به عهده شهرداری است، اما خیابان فرعی به عهده مالکین است.»
آقای مسلمانی نماینده‌ی مردم در شهرک آزادگان می‌گوید: «به مردم می‌گویند اصلا مراجعه نکنید و فقط دو نماینده از طرف خودتان بفرستید. پیگیری من و آقای جاوید آزاد هم نتیجه‌ای نداده است. مردم همیشه می‌آیند پشت در خانه‌مان و مشکلاتشان را می‌گویند، ولی دیگر خسته شده‌اند و می‌گویند شما کاری برای محله انجام نمی‌دهید، از حالا به بعد خودمان مستقیم به مسئولین مراجعه می‌کنیم. شورای شهر چند ماه قبل به مسجد محله آمدند و مشکلات مردم را شنیدند و قول دادند برای حل مشکلات اقدام کنند. اما حتی یک کوچه یا خیابان هم بعد از آن آسفالت و بهسازی نشد. همین امروز نیز چند بار با آقای خورشیدی تماس گرفتم ولی جواب تلفن ندادند.»
مسلمانی در مورد صدور اسناد مالکیت این منطقه گفت: «از لحاظ مشکلات حقوقی مالکیت سند زمین با مراجعه‌ی ما به اداره مسکن و شهرسازی استان فارس و بازدید بازرسین مشکل تقریبا حل شد و به مردم واگذار کردند. ولی هنوز افرادی که به دنبال ساختن خانه در زمین خود هستند، برای صدور اجازه کار مشکل دارند و این مشکل تا زمانی که مراحل اداری و قانونی این موضوع در استان طی نشود، ادامه خواهد داشت. ولی مسکن و شهرسازی قول داده که این مشکل را حل خواهد کرد. در حال حاضر نداشتن آسفالت، تلفن، برق، گاز از مهم‌ترین مشکلات این منطقه است که مردم خواستار و پیگیر رفع آن هستند.»
