هفت‌برکه – گریشنا: بازتاب‌های طومار نماز جمعه لار همچنان ادامه دارد. خبرگزاری دولتی ایرنا در مطلبی هم خبر تغییرات در لارستان را تکذیب کرد و هم این مساله را به تغییر استاندار مرتبط دانست.
چند نفر از فرهیختگان اوز نیز یادداشت‌های گلایه‌آمیزی را در پیام اوز منتشر کردند. در ادامه این مباحث، دکتر ابراهیم مهرابی، بخشدار پیشین اوز، در یادداشتی این برخوردها در لار را مسبوق به سابقه می‌داند.
ابراهیم مهرابی: خبری منتشر شد مبنی بر تهیه طومار و تقاضای ارتقاء لارستان به استان قبل از جدایی دیگر بخش‌های باقیمانده لارستان. در آن طومار علاوه بر نمازگزاران و مردم کوچه و بازار، مسئولین محلی نیز امضا، تایید و تحریک کرده‌اند.
( اِز تَوَلّایِ بِچِ، دستی اَوالَچِ / به واسطه بچه، دستی را لیس می‌زند) اصطلاحی محلی مناسب حالِ شهرستانی است که از امتیازات بخش‌های خود بهره می‌بُرد ولی قدر نمی‌دانست!
این نوع رفتارها مسبوق به سابقه و عامل تنش‌های مکرر در سطح منطقه بوده است. بی‌شک در این صد و اندی سال اخیر از درگیری خوانین گرفته تا حادثه کشتار ۷۲ تن از معتمدین و بزرگان شهرهای اطراف در لار و حمله موتورسواران به شهر همجوار و نیز آن تجمع نامناسب کذایی بعداز انتخاب یک گراشی به عنوان نماینده مجلس و… نتیجه مستقیم این سیاست ناصواب و تنش‌زا و خط خطا بوده است.
ریشه و اهداف این تحریکات کاملا مشخص بوده و در صورت مدیریت نشدن، برای آینده نیز بالقوه وجود خواهد داشت.
مردم عادی منطقه البته با هم روابط حسنه و برادرانه داشته و مصلحت‌اندیشانه، همزیستی و تعایش را برگزیده‌اند. اما مسئولین محلی و دولتیِ محلی، شورا و… غالبا در موضع‌گیری‌های خود، جانب انصاف را رعایت نکرده و همیشه با نگاهی تحقیرآمیز و طلبکارانه با بخش‌های پیشین و رقبای امروز خود رفتار نموده‌اند.
تاکنون، مسئولین و محرکین این تنش‌ها به صورت جدی بازخواست نشده و لذا تمایل بیشتری به تکرار آن یافته‌اند و تاکنون از خود نپرسیده‌اند که:
– چرا تمام بخش‌های تابعه قدیم و جدید، در صدد انفکاک از لار بوده و هستند؟
– چرا لار بزرگ به لارستان کوچک فعلی تبدیل شده است؟
– چگونه وقتی در حال افزایش حروف عنوان شهرستان بودید (تبدیل لار به لارستان)، جغرافیای لار کوچک و کوچک‌تر شد؟ و در حقیقت سر مردم خود کلاه گذاشتید!
– چرا در گذر تاریخ، از قِبَلِ بخش‌ها از دولت‌ها امتیاز گرفتید ولی به خود منحصر کردید؟
– چرا به جای احترام به حقوق دیگر بخش‌ها، در صدد اعمال هژمونی خود هستید؟ مگر متوجه نیستید دوران خان‌بازی اداری، انحصار استخدام‌ها و بلعیدن بودجه‌ها برای مرکز شهرستانِ نحیف‌شده‌ی خود به پایان رسیده است؟
– چرا متوجه نیستید که حضور مردمِ خوش‌خرید اطراف و اکناف لار، تا حدودی مایه رونق بازار شما شده است؟ اگر پویش جدید (که درفضای مجازی منتشر کرده‌اند مبنی بر عدم خرید از لار) عملی گردد، قطعا درصد بالایی از رونق شما رو به افول می‌گذارد.
گرچه ما باید با این گاف ناشیانه خوشحال باشیم، چرا که بالقطع و الیقین، در کنش‌های سیاسی و اجتماعی آتی اثر تخریبی فراوانی برای لار خواهد داشت، اما حقیقتا ناراضی و ناخرسند هستیم؛ چرا که آرامش جمعی و منطقه‌ای را بَر بُرد جزیی ترجیح می‌دهیم.
حوادث روزگار و گذر زمان، از یک سو پرده از نیات افراد پشت صحنه این خطِ خطا بر می‌دارد و از دیگر سو، منتقدینِ این رویه‌ها را در تصمیمِ خود، محق‌تر و مصمم‌تر می‌سازد.
به عنوان کسی که چند صباحی در بخش اوز قدیم (اوز + خنج) مسئولیت داشته‌ام، اعلام می‌کنم جویم و اوز دارای چنان استعداد و قابلیت‌هایی هستند که ده‌ها سال از تبدیل به شهرستان شدن‌شان گذشته است. اگر تاکنون محروم مانده‌اند، به این معنی نیست که لار به آنان به طور مناسب رسیدگی کرده و یا این که آنان محق نیستند؛ بلکه بیشتر چوب پراکندگی درونی و نامهربانی بالادستی‌های خود را خورده‌اند.
مطمئنا ما با استان شدن لار مخالف نیستیم، همچنان که با شهرستان شدن هیچ بخش باقیمانده لار مخالف نیستیم. حتی اگر این طومارنویسی برای اعلام خبر یا پیش‌دستی باشد. بیاییم به حق خود قانع باشیم و حق دیگران را مصادره نکنیم.
هوشیاران جهان در پی همزیستی هوشمندانه در تلاش‌اند، اما ما مردم محروم از برخورداری‌های ملی، و تحت تاثیر تخالف‌های بزه‌آلود و مشمئزکننده سران کشور، در حال جیغ و داد بیهوده و نیروسوز هستیم!
کی زمان هوشیاری منطقه ای فرا می‌رسد؟ چه زمانی خوی استکباری خُردفرمایانِ خُردمنش کاهش می‌یابد؟
نکته بسیار مهم این که مسئولین و نمایندگان مجلس لاری در دوره‌های مختلف بیشترین ضرر را به اعتبار و حیثیت لار زده‌اند؛ قبلا اجازه نمی دادند تا بخشی به شهرستان تبدیل شود، اما بالاخره با پیگیری‌های مستمر، جدا می‌شدند؛ اما اکنون در استیصالی مثال‌زدنی، عقب‌نشینی کرده و می‌گویند اگر قرار است به بخشی توجه شود لطفا به ما هم محبت کنید!
این نشانه ضعف در تعیین استراتژی درازمدت است. کسی نیست از مسئولین لار بپرسد چرا این همه لار را لاغر کرده‌اید؟! زمان، زمان بازخواست مردم عزیز لار از مسئولین محلی خود است. چرا که در صورت ادامه سیاست کهنه سیطره‌طلبی، باز هم لار ضرر خواهد کرد. تصور کنید اوز و جویم از لار جدا شده باشند؛ آنگاه یادآوری شکوه ۴۰سال پیش لار به واسطه همراهی بخش‌های قدیمی خود، غمی عمیق را بر دل افراد خواهد افکند.
ابراهیم مهرابی – ۱۷ دی ۹۷