هفت‌برکه – گریشنا: یک سال پیش، اول شهریور ۱۳۹۶، انتخابات داخلی شورای پنجم شهر گراش برای تعیین نقش یک‌ساله‌ی پنج عضو شورا برگزار شد. در نتیجه‌ی تمام توافقات و یارگیری‌هایی که انجام شده بود، علی‌اصغر حسنی با چهار رای رییس شد، و مصطفی خورشیدی نیز با چهار رای نایب رییس. مرتضی فتحی عنوان خزانه‌دار، فوزیه ناصری عنوان سخنگو و حبیب‌الله مهرابی هم عنوان منشی شورای شهر را در یک سال اول پذیرفتند، هرچند مهرابی در شورا نماند تا عنوان او به اکبر باقرزاده برسد (خبر در گریشنا). این انتخابات بدون تبعات هم نبود، و استعفای حبیب‌الله مهرابی و عدم حضور عبدالرضا هرمزی در شورای شهر، و همچنین رفتن غلامعباس زارع از شهرداری، همه از نتایج انتخابات هیات رییسه شورای شهر بود.
اکنون بعد از یک سال، طبق قوانین شوراها، باید انتخابات هیات رییسه‌ی شورای شهر برای تعیین عناوین در سال دوم فعالیت شورا انجام شود؛ انتخاباتی که باید تا ابتدای شهریور انجام می‌شد وگرنه مصوبات شورا از اعتبار ساقط می‌شود. انتخابات در شهرهای مختلف برگزار شده است که در بیشتر آنها هیات رییسه تثبیت شده است؛ اما مثلا در انتخابات هیات رییسه شورای شهر اوز، مهران عسکری جای فریبا صالحی را در صندلی ریاست شورای شهر گرفت.
با توجه به عملکرد شورا در سال اول و تغییر در ترکیب اعضای شورای شهر، طبیعی است که گمانه‌زنی‌ها در مورد تعیین رییس و نایب‌رییس برای سال دوم بالا بگیرد. تمایل علی‌اصغر حسنی به ادامه ریاست بر شورا قابل پیش‌بینی است، هرچند نکاتی مهم در این مساله وجود دارد که مهم‌ترین آنها احتمالِ بالایِ نامزد شدن او در انتخابات مجلس است. این انتخابات در اواخر سال ۱۳۹۸ برگزار می‌شود، و اگر حسنی بخواهد برای نامزدی در آن ثبت نام کند، طبق قانون باید شش ماه پیش از ثبت نام، از عضویت در شورا استعفا دهد. آیا این باعث می‌شود حسنی قید ریاست شورا را از همان ابتدای سال دوم بزند؟ آیا حسنی می‌تواند قبول کند که در شورا باشد ولی رییس نباشد؟ حسنی که طبق شعار خودش در این یک سال «فراتر از شهر» کار کرده است و بیش از مدیریت کردن، از عنوان ریاست شورا استفاده کرده است (تحلیل در گریشنا)، آیا قبول می‌کند طبق شعار دیگرش، «جوان‌گرایی» پیشه کنه و به پرورش مهره‌های دیگر در شورای شهر بپردازد؟
گزینه‌ی دیگر ریاست شورا، نفر اول انتخابات شورا با هزار رای بالاتر از حسنی است: مصطفی خورشیدی. در حالی که انتظار می‌رفت خورشیدی طبق عرف در همان سال اول بر صندلی ریاست شورای پنجم بنشیند، به دلایلی که هیچ‌وقت ذکر نشد، تنها به عنوان نایب‌رییسی شورا رسید. گمانه‌زنی‌ها در این مورد نیز گسترده بود: از لابی‌گری‌ها و یارگیری‌های اعضای پرنفوذ قبل از انتخابات هیات رییسه‌ی شورا، تا توجه به موقعیت عجیب خورشیدیِ جوان در بین سه رییس شوراهای قبل (حسنی، مهرابی و فتحی). شاید هم خورشیدی نقشش را به عنوان سنگ زیرین الاکلنگ شورا (تحلیل در گریشنا) از همان ابتدا پذیرفته بود، و قصد داشت تعادلی در بین مهره‌های سنگین شورا که با هم مناقشه نیز داشتند ایجاد کند (برای مثال به خبرهای گریشنا در اینجا و اینجا مراجعه کنید.) اما به نظر می‌رسد که این بار خورشیدی ترجیح می‌دهد نقش اصلی را در شورا ایفا کند.
مرتضی فتحی و اکبر باقرزاده گزینه‌های دورتر برای صندلی ریاست شورا هستند. اما شورای پنجم گراش بارها نشان داده است که شورای تصمیمات لحظه‌ای است و هیچ نوع یارگیری در این شورا بعید نیست. تنها کسی که رییس شدنش مردم را انگشت‌به‌دهان می‌کند، فوزیه ناصری است؛ سخنگو و اپوزیسیون شورا.
هر نتیجه‌ای که از انتخابات هیات رییسه شورا به دست آید، سوال اصلی این است که این نتیجه باعث برگشتن آرامش به شورا می‌شود یا بهانه‌ی دیگری برای افزایش تنش‌ها و درگیری‌های داخلی و خارجی شوراست؟
