هفت‌برکه (گریشنا): پیش از این یادداشت «عوارض خروج، بیداد دوچندان بر مردم جنوب» را به قلم «یک گراشی از دبی» در گریشنا خواندید. در تکمیل این یادداشت، نویسنده یادداشت دیگری را برای گریشنا ارسال کردند که به دلیل تراکم اخبار دهه فجر، انتشار آن به تاخیر افتاد. با پوزش از نویسنده محترم و خوانندگان پیگیر به دلیل طولانی بودن یادداشت تازه، آن را در دو بخش جداگانه تقدیم می‌کنیم. در بخش نخست، یک گراشی از دبی بخشی از نظرات خوانندگان در یادداشت قبلی را پاسخ داده است و در یادداشت دوم و همین یادداشت، پیش‌نهادهایی عملی برای پیگیری موضوع از طریق نماینده مجلس را مطرح کرده است.
جعفرپور پیش از در گفتگو با گریشنا (+) مبلغ ۱۵۰ هزار تومان را برای عوارض خروج پیش‌نهاد داده بود. اما به نظر یک گراشی از دبی، شوراها و فعالان اجتماعی باید نماینده را راضی کنند تا پیگیر لغو کامل این عوارض برای فرودگاه لارستان باشد.
یک گراشی از دبی: بخش زیادی از خوانندگان محترم یادداشت «عوارض خروج، بیداد دوچندان بر مردم جنوب» به این عوارض خروج که بیداد دوچندان بر مردمان این سه شهرستان است اذعان دارند و دوست دارند منطقه از عوارض معاف باشد و یا مبلغ حدود شصت میلیارد تومان عوارض در این منطقه صرف شود. این عزیزان بر این باورند که باید نماینده مجلس این سه شهرستان کاری انجام دهد و در خیال و رویای‌شان از دکتر جعفرپور می‌خواهند پیگر مساله باشند و کمکی به حوزه انتخابیه خود کنند. خدمت این عزیزان و سایر فعالین اجتماعی منطقه عرض کنم که جناب نماینده پیگیر این مسئله نخواهد شد به چندین دلیل؛ و پیگیر مسئله شاید بشود و آن هم به شرطی و شروطی.
دلیل اول: ایشان عنصری فرهنگی هستند و ریاست کمیسیون فرهنگی مجلس به عهده دارند، لذا بیشترین نقش جایگاه و کار ایشان توجیه و تایید سیاست‌های فرهنگی نهادها و ارگان‌های مسلّط و بانفوذ نظام می‌باشد و اصولاً کمیسیون ایشان و یا بهتر بگویم کمیسیون فرهنگی مجلس در این دوره و یا شاید بتوان گفت در تمامی دوره‌های مجلس فاقد توان و انگیزه‌ای خلاقانه طرح و برنامه فرهنگی پویا و مستقلی بوده‌اند، تا چه رسد به موضوعی اقتصادی و محلی؛ و اگر هم مسئولیتی در تهیه و تدوین لوایحی داشته‌اند چون اکثر موضوعات این کمیسیون یا بفرموده و یا مورد عنایت حکومت و نطام بوده، در صحن علنی مجلس و یا در رویارویی با نمایندگان و کمیسیون‌های دیگر مشکلی نداشته‌اند که بخواهند بده و بستانی داشته باشند و یا چگونگی پیگیری و لابی‌سازی برای خواسته‌های خود را در مجلس و رویاروی با دولت و حکومت یاد بگیرند. «نمایندگان در چالش‌ها و درگیری‌های مهم مجلس است که توان کاردانی و کارسازی خود را بالا می‌برند». لذا فکر می‌کنم ایشان قدرت ابتکار، چانه‌زنی و لابی‌گری یا جا انداختن موضوعی ساده‌ای چون معافیت فرودگاه لارستان از عوارض خروج به تنهایی نداشته باشد.
دلیل دوم: ایشان وقتی به شهرستان‌های حوزه انتخابی خود می‌آید، کمتر با مردمان عادی شاغل در کشورهای جنوبی خلیج فارس معاشرت و برخورد دارد و اگر هم با افرادی از این قشر ملاقاتی داشته باشد. خیرین متمول و دارایی هستند که وقت افتتاح پروژه‌ای با ایشان ملاقات کوتاهی دارند. لذا فکر نکنم در جریان مشکلات مسافرت به خارج اقشار متوسط و ضعیف باشند و حتی اطلاع داشته باشند که چه تعداد از جوان‌های منطقه برای سفرهای کوتاه کاری سه ماه به خارج می‌روند.
دلیل سوم: درست است که ایشان نماینده سه شهرستان هستند، ولی ضرورتاً اولویت اصلی کار ایشان برای مردمان این سه شهرستان نیست، چون تعهد و التزام ایشان اول به تشکیلات و ارگان‌هایی است که صلاحیت ایشان را برای نمایندگی تایید کرده‌اند، و مردم در رده دوم هستند، چون رای مردم بعد از تایید آنها قرار می‌گیرد. بنابراین اول آنها دوم ما مردم. وقتی به اولویت ثانوی کار برای مردم برسد، تازه به این مساله می‌رسیم، که بایستی به صورت طبیعی اولویت ایشان شهر لار باشد، چون بیشترین رای را در این شهر داشته و خوشبختانه مردم شهر لار به نسبت جمعیت کمترین تعداد مسافران به خارج برای کار دارد. لذا نماینده محترم ضروتی چندان نمی‌بیند که دنبال این موضوع برود.
دلیل چهارم: در سایت گریشنا مطلبی خوانده‌ام که ایشان موافق دو برابر شدن عوارض خروج در حدود یکصد و پنجاه هزار تومان می‌باشد، همان حدود عوارض که خواست نمایندگان پایتخت و بعضی از شهرهای بزرگ که بالاترین تعداد مسافران به خارج دارند می‌باشد، با این تفاوت که مردم حوزه انتخابی آقای جعفرپور به خارج می‌روند برای کار و پول می‌آورند برای آبادی شهر و روستای خود، ولی مسافران حوزه پایتخت و چند شهر بزرگ پول و ارز این مملکت به خارج می‌برند برای گردش و سیاحت.
جناب دکتر جعفرپور شاید پیگیری کند، به شرطی که:
۱- این خواسته یعنی معافیت فرودگاه لارستان از پرداخت عوارض خروج و یا پرداخت عوارض خروج مسافران این فرودگاه به شورای شهر و روستای خود مسافرین، به یک خواسته همگانی تبدیل شود و این خواسته بحق برای نمایندگان شوراها و فعالین تمامی شهرها و روستاهای منطقه در اولویت درخواست فوری از نماینده مجلس و دولت و حکومت باشد.
۲- نمایندگان شورای شهر لار و کنشگران اجتماعی این شهر به این درک رسیده باشند که این خواسته به نفع حرکت اقتصادی و آبادی فرودگاه و شهر لار خواهد بود و چون بخشی از این عزیزان لاری به دکتر جعفرپور نزدیک و از همفکران و همراهان ایشان هستند، بهتر می‌توانند ایشان را قانع کنند که حرکتی و ابتکاری از خود نشان دهد و به عنوان یک خواسته کوچک از حکومت و دولت در مجلس مطرح کند و پیگیر مجد این موضوع باشد تا حداقل خودی نشان دهد.
۳- نمایندگان شوراها و کنشگران اجتماعی شهر و روستاهای دیگر با ملاقات‌های مکرر و درخواست‌های پی‌درپی از ایشان بخواهند که دنبال این درخواست باشند و تا قبل از تصویب نهایی بودجه در مجلس این خواسته برای دولت و مجلس جا بیندازد.
۴- با مشورت ایشان و یا با خبر دادن به ایشان، کنشگران اجتماعی و فعالین مردمی این سه شهرستان از هر راه و روشی که خود می‌دانند با فشار آوردن و مطرح کردن این خواسته به فرمانداری‌ها که نماینده دولت هستند و امام جمعه‌ها که برای حکومت تبلیغ می‌کنند، این خواسته را به گوش مقامات بالاتر برسانند و یا اگر نماینده محترم نیاز به پشتوانه مردمی و یا حضور مردم و فعالین برای پیشبرد هدف نیاز باشد، تدارک هر نوع پشتیبانی مردمی برای نماینده در این موضوع فراهم نمایند. هر چند هم به ایشان رای نداده باشند فعلا ایشان نماینده همه هستند.
من فکر می کنم اگر این شروط فراهم شود، حتما آقای جعفرپور نماینده کوشایی خواهد شد و تکانی به خود خواهد داد، چون این موضوع صرفاً محلی و اقتصادی بوده و به هیج گروه یا حزبی برخورد نخواهد داشت.
متاسفانه به دلیل شروع بحث لایحه بودجه در صحن علنی شاید ایشان و طرفدارانش بگویند موضوع دیر شده و مطرح شدن این چنین درخواستی ممکن نیست، ولی من باور دارم که ایشان اگر مرد کار و عمل باشند یقیناً قادر خواهد شد تا آخرین لحظه نهایی شدن تصویب بودجه و یا حتی بعد از تصویب، تبصره‌ای در این رابطه اضافه کنند.