هفت‌برکه (گریشنا): «سلام مهندس.» اگر این جمله را کمی بلندتر می‌گفتی، تا شعاع چندمتری همه سرها برمی‌گشت! حضور در جمع دوستانه‌ی مهندس‌ها همیشه جالب است.
هیات رییسه‌ی دفتر نمایندگی نظام مهندسی ساختمان شهرستان گراش سه شب پیش، ۲۱ خردادماه، از اعضا و همراهانش برای مراسم افطار به باغ مهندس مسعود عبدالهی دعوت کرد. جمع مهندسان جوان و پیشکسوت با حضور مهمانانی همچون مهندس رضایی، رییس نظام مهندسی لار، دکتر فتحی، قاسمعلی وقارفرد و حاج احمد نوروزی، آقایان فضلی و جعفری از فرمانداری و همچنین چند تن از اصحاب رسانه از جمله قاسم ایزدیان، محمد خواجه‌پور و مسعود غفوری به عنوان مشاورین رسانه‌ای نظام مهندسی کامل شده بود.
در پی تاثیر اجتماعی بیشتر
در جلسه‌ی دوستانه‌ای که بعد از پذیرایی برگزار شد، چند تن از مهندسان و مهمانان و روزنامه‌نگاران دور هم نشستند و درباره‌ی برنامه‌های آینده صحبت کردند. مهندس ابراهیم وقارفرد، رییس جدید نظام مهندسی، از ارتقای وجهه اجتماعی نظام مهندسی گفت؛ و قاسمعلی وقارفرد از لزوم این کار در جامعه‌ی گراش صحبت کرد. مسعود غفوری که به تازگی به عنوان مشاور رسانه‌ای دفتر نظام مهندسی معرفی شده است، راه‌های ارتباطی بین رسانه‌ها و نظام مهندسی را برشمرد. مهندس سلمان مهرابی به اهرم‌های قانونی موجود برای جلوگیری از مشکلات ساختمان‌سازی و شهرسازی در گراش اشاره کرد؛ و مهندس حامد عبدالهی از تاثیر حضور اجتماعی مهندسان سخن گفت. مهندس فرهادی نیز از خدماتی گفت که نظام مهندسی به صورت مجانی به شهر ارایه کرده است اما برای جامعه قابل لمس نیست.
مهندس هنرور: مروری بر حضور و فعالیت نظام مهندسی
مهندس حمیدرضا هنرور نیز فرصت را مغتنم شمرد و پیشینه‌ای از دفتر نظام مهندسی شهرستان گراش ذکر کرد. او گفت قبل از انقلاب، تشکیلاتی به نام نظام معماری در شهرداری‌ها راه‌اندازی شد، که با پیروزی انقلاب از میان رفت. تا این که در سال ۱۳۷۴ قانون نظام مهندسی در مجلس تصویب شد. در آن زمان حتی در نظام مهندسی شیراز هم تنها یک کارمند و چند مهندس فعال بودند، ولی الان بیش از ۵۰هزار مهندس در استان عضو نظام مهندسی هستند.
مهندس هنرور درباره‌ی نظام مهندسی در منطقه گفت: «در سال ۷۹ دفتر نمایندگی در لار راه‌اندازی شد. این دفتر کار شهرهای گراش و اوز و خنج را هم انجام می‌داد. من هم با این که فکر هم نمی‌کردیم که انتخاب شوم، در انتخابات هیات رییسه شرکت کردم و انتخاب شدم. مدت خدمت هر هیات رییسه در نظام مهندسی، یک دوره‌ی سه‌ساله است. در دوره‌های دوم و سوم هم ما نمایندگانی از گراش در هیات‌رییسه داشتیم. اما در سال چهارم، از رسیدن به این هیات بازماندیم.»
رییس سابق نظام مهندسی گراش از جرفه‌های اولیه راه‌اندازی دفتر نظام در گراش نیز صحبت کرد: «این دوران مصادف با دوران نمایندگی حسنی در مجلس بود. به کمک او و دکتر فتحی، رییس وقت شورا؛ شهردار قایدی و کل جامعه مهندسین برای راه‌اندازی این دفتر تلاش کردیم. بودجه‌ای جمع کردیم و گروهی مسئول پیگیری این امر شدند. در ابتدا گفتند باید شعبه‌ای از دفتر نمایندگی نظام مهندسی لارستان باشیم. ما پذیرفتیم، و تنها یک ماه بعد، مستقل شدیم. دی‌ماه ۹۰ انتخابات هیات رییسه نظام مهندسی گراش برگزار شد.»
مهندس هنرور درباره‌ی تشکیلات نظام مهندسی گفت: «نظام مهندسی زیرمجموعه وزارت راه و شهرسازی است، و ارتباط تنگاتنگی هم با شهرداری دارد که زیرمجموعه وزارت کشور است. همین مساله مشکلاتی که بین این دو مجموعه به وجود می‌آورد. طرحی هست که صدور پروانه ساختمانی هم به عهده راه و شهرسادی بیفتد.»
این عضو باسابقه نظام مهندسی ادامه داد: «نظام مهندسی یک سمن است، و هزینه‌های آن از درآمد خودش تامین می‌شود. این سمن وظیفه‌ی آموزش و کنترل و پیشرفت مهندسان را دارد. در مورد گراش، زمانی که هنوز دفتر نمایندگی نبود، محاسبه ساختمان در شیراز انجام می‌شد. آن موقع اگر کسی می‌خواست بیشتر از یک طبقه بسازد، باید به شیراز مراجعه می‌کرد. ولی الآن تعداد مهندس‌ها خیلی زیاد شده است و همه کارها از محاسبه تا بازبینی و نظارت در خود گراش انجام می‌شود. این تاثیر وجود نظام مهندسی در شهر است.»
مهندس هنرور درباره‌ی کمیته‌های نظام مهندسی در گراش و عملکرد آنها نیز توضیح داد: «ما چند کمیته تشکیل دادیم، مثلا کمیته عمران، معماری، کنترل و ارزیابی و تاسیسات. برای مثال در کمیته تاسیسات، تمام لوله‌کش‌ها و برق‌کش‌ها را دعوت کردیم و آموزش دادیم تا بر اساس نقشه تاسیسات کار کنند. در یک برنامه دیگر، تمام قالب‌بندها که حدود ۴۰ نفر بودند را دعوت کردیم و با این که بعضی‌هایشان سواد هم نداشتند، مسائل مهندسی را یادشان دادیم تا بعد از این، نظر خودشان را اجرا نکنند، از اینها امتحان هم گرفتیم و برایشان کارت صادر کردیم.»
در نهایت، مهندس هنرور به تاثیر حضور نظام مهندسی در همین زمان کم اشاره کرد: «خیلی کارها انجام شده است. این اولین بار بود که یک سمن در گراش تشکیل می‌شد و شناخت کافی نداشتیم و منظرها متفاوت بود. اما من اعتقاد دارم تبادل نظر و اختلاف‌ها باعث شکوفایی می‌شود. نظام مهندسی عمر زیادی هم ندارد و این اختلافات در جاهای دیگر هم هست. نباید خودمان را با اروپا مقایسه کنیم. در آنجا از ۱۵۰ سال پیش تشکل‌هایی مثل نظام مهندسی وجود داشته است. اما ما در گراش، به غیر از مهندس احمد عبدالهی که در سال ۱۳۵۸ از آمریکا فارغ‌التحصیل شده‌اند، تازه از سال ۱۳۷۲ به بعد مهندس داشته‌ایم.»
دغدغه‌های گسترده، دیدگاه شفاف
گروه‌های صنفی وقتی دور هم جمع می‌شوند، سررشته‌های زیادی برای صحبت با هم دارند. اگر چند مهندس کنار هم بنشینند، تا ساعت‌ها حرف دارند. دغدغه‌ها و بحث‌های آنها از مسائل فنی ساختمانی شروع می‌شود، راهش را به مباحث شهرسازی و معماری بازمی‌کند، و سر از فرهنگ و هنر در می‌آورد. آنها به واسطه‌ی ذهنیت دقیق‌شان، دیدگاه‌های روشنی درباره بسیاری از مسائل دارند، و همیشه هم دنبال حل مساله‌اند. اما بالاخره باید یک جایی بین بحث‌های پرشورشان، صلوات بفرستی و برای اتمام موقت بحث، عکس یادگاری را بهانه کنی!
