هفتبرکه (گریشنا): دکتر راضیه شمسی مقالهاش را در زمینهی تخصصیاش یعنی ریاضی کاربردی، در کنفرانس بینالمللی ریاضیات در پاریس ارائه کرد.
راضیه شمسی فرزند غلامحسین، متولد ۱۳۶۲ در گراش است. دکتر شمسی دکترای تخصصی ریاضی کاربردی، گرایش تحقیق در عملیات، دارد و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی بندرعباس و میناب است. او اکنون با همسرش، مهندس فرزاد شریفی، رییس موسسه اعتباری نور، در اوز سکونت دارد.
خبرگزاری آنا نیز نوشته است که مقاله دکتر شمسی در کنفرانس بین المللی ریاضیات با عنوان «نوزدهمین کنفرانس بینالمللی ریاضیات صنعتی و کاربردی»ICIAM 2017: 19th International Conference on Industrial and Applied Mathematics که در تاریخ ۲۳ تا ۲۴ ژانویه ۲۰۱۷ برگزار شد، پذیرفته شده بود. این کنفرانس از سوی آکادمی جهانی علوم، مهندسی و تکنولوژی World Academy of Science, Engineering and Technology (Waset) و زیر نظر دانشگاه پییر و ماری کوری پاریس برگزار شد. قرار است این مقاله در ژورنال این آکادمی نیز چاپ شود.
ریاضیات کاربردی چیست؟
دکتر شمسی میگوید: «اکثر مردم وقتی اسم ریاضی را میشنوند، در واقع به ریاضیات محض فکر میکنند. اما رشته من ریاضیات کاربردی با گرایش تحقیق در عملیات است، و جایی بین مدیریت، حسابداری و صنایع قرار میگیرد.» او مدرک کارشناسیاش را در رشتهی ریاضی محض از دانشگاه شیراز گرفته است، و برای مقطع کارشناسی ارشد در رشتهی ریاضی کاربردی، گرایش تحقیق در عملیات، به دانشگاه تهران رفته است. او دکتری تخصصیاش را نیز در همین رشته و گرایش از دانشگاه علوم و تحقیقات تهران دریافت کرده است.
این ریاضیدان گراشی توضیح میدهد که کار یک ریاضیدان کاربردی در گرایش او، تحلیل کردن و ارائهی مدلها و راهکارهای بهینه به تصمیمگیرندگان است.
سادهترین شیوهی توضیح مقاله
مقالهای که دکتر شمسی در کنفرانس ارائه داده است، به زبان انگلیسی نوشته و ارائه شده است. ترجمه عنوان مقاله این است: «یافتن تصویر واحدهای ناکارآ با استفاده از برنامهریزی چندهدفه در تحلیل پوششی دادهها در فضای کاملا فازی». اگر این عنوان برایتان نامفهوم است، عنوان اصلی را بخوانید: Finding Data Envelopment Analysis Target Using the Multiple Objective Linear Programming Structure in Full Fuzzy Case.
برای سادهتر کردن موضوع، او مثالی میآورد: تصور کنید ۳۰ دانشگاه در منطقهای وجود دارد. تعداد زیادی از این دانشگاهها، مثلا بیست دانشگاه، ناکارآ هستند و سوددهی ندارند؛ و ده دانشگاه دیگر کارآ هستند، یعنی بر اساس فاکتورهای مختلف، بهترین عملکرد را دارند. حالا سوال این است که چطور میتوان آن بیست دانشگاه ناکارآ را به سطح این ده دانشگاه کارآ ارتقا داد؟ این بهبود عملکرد از چه الگویی تبعیت میکند؟ این جایی است که رشتهی ما وارد میشود. ما ورودی و خروجی هر دانشگاه را بررسی میکنیم، تا از میان آنها بتوانیم یک واحد کارآ را به عنوان الگوی همهی واحدها معرفی کنیم. البته اینجا دادهها کاملا قطعی نیستند، بلکه در حالت فازی بررسی میشوند. ما دادهها را با زبان برنامهنویسی تخصصی GAMS تحلیل و بررسی میکنیم. دکتر شمسی میگوید: «مزیت مدل پیشنهادی من نسبت به مدلهای دیگر این است که با یک بار حل مدل و بدون غیر فازی کردن مدل، برای هر واحد ناکارآ تصویری کارآ به دست میآید، و تصویر به دست آمده کاربردیتر و به واقعیت نزدیکتر و منطبق بر خواستههای تصمیمگیرنده است.»