نماد سایت هفت‌برکه – گریشنا

محمد صادقی : در ۲۶ سالگی می خواهم خلبان شوم

حبیبه بخشی گزارش می دهد :

 

ف. حسین‌شیری، ۲۵ ساله: دوست داشتم کودک بودم تا بزرگ‌ترین غم زندگی‌ام شکستن نوک مدادم باشد.

محمد جعفر اسدی، ۲۸ ساله: دوست داشتم دوباره متولد می‌شدم تا این همه فرصت پیشرفت در هنر و معرفت را از دست نمی‌دادم، هر چند از سختی راه در هراس‌ام.

مهدی بخشی، ۱۲ ساله: دوست دارم ۲۳ ساله باشم، برای اینکه بتوانم در تیم ملی فوتبال ایران شرکت کنم.

عباس کمالی، ۵۵ ساله: دوست داشتم ۲۵ الی ۳۰ ساله بودم تا می‌توانستم فرایض اسلامی (نماز و روزه) را در سلامتی و به نحو احسن انجام بدهم و در آن سن توانایی انجام کار‌های سخت و موقعیت خوبی برای پیشرفت در زندگی داشتم.

حسن. ع، ۵۵ ساله: دوست داشتم ۷۰ الی ۷۵ ساله بودم، به خاطر فرار از مشکلات و سختی‌های زندگی.

علی‌اکبر رشیدی، ۴۸ ساله: سن خودم خوب است، چون از شرایط زندگی‌ام در حال حاضر راضی هستم.

زینب محمدی، ۲۷ ساله: سن ۲۴ سالگی‌ام را بیشتر دوست داشتم چون هر چه سن بالاتر برود مشکلات هم زیاد‌تر می‌شود.

پریسا احمدی، ۳۰ ساله: در همین سن راضی‌ام. چون هر سنی رنگ و بوی خاص خود و مشکلات و شادی‌های مخصوص به خود را دارد.

ندا نام‌آور، ۱۸ ساله: سه سالگی را بیشتر می‌خواهم چون دغدغه‌ی آن‌ها تنها بازی‌های کودکانه‌شان است.

مهدی محمودی، ۲۳ ساله: از سن خودم راضی هستم، چون هر سنی مانند رودخانه‌ای است که از جاهای مختلف گذر می‌کند و صحنه‌های زیبای خاص خود را در ذهن و خاطرات‌مان تداعی می‌کند.

ع. قاسمی،۴۰ ساله: دوست داشتم هفت الی هشت ساله بودم و از دغدغه‌های دنیا بی‌نصیب می‌ماندم.

عباس خرم‌پی، ۵۲ ساله: دوست داشتم ۲۵ ساله بودم چون هر چه سن کم‌تر بار مشکلات سبک‌تر.

سلمان. ب، ۲۳ساله: ده‌سالگی را بیشتر می‌پسندم چون شور و شوق آن دوران را بیشتر دوست داشتم.

سمیه رزاق‌پور، ۲۵ ساله: سن خودم خوب است، چون تجربه‌های زندگی در سن‌های مختلف مانند صحنه‌ی تئاتری قابل دیدن است و نمی‌شود از هیچ‌ یک از صحنه‌ها و عبرت‌های دنیا گذشت.

علی. غ، ۲۱ ساله: دوست داشتم ۲۷ ساله بودم تا احساس خود‌کفایی بیشتری داشتم.

محمد صادقی، ۱۲ساله: ۲۶ سالگی را بیشتر دوست دارم چون می‌خواهم در آن سن خلبان شوم.

خروج از نسخه موبایل