هفت‌برکه (گریشنا): محمد خواجه‌پور یکی از فعالین اجتماعی بود که فرصت پیدا کرد ۱۲ آبان ماه در نشست استاندار فارس با فعالین اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شهرستان گراش، (خبر در هفت‌برکه) دقایقی سخن بگوید. خواجه‌پور در هفت دقیقه سخنان خود متنی را آماده کرده بود که بخش‌هایی از آن به دلیل کمبود وقت نخواند.
او در انتهای سخنان خود سه سوال از افشانی استاندار فارس پرسید. البته استاندار در بخش پایانی که اشاره‌ای به سختان فعالین داشت به هیچ کدام از این سه سوال پاسخ نداد. متن کامل یادداشت مدیرمسئول گریشنا برای استاندار فارس را ادامه می‌خوانید.
به نام‌خدا
محمد خواجه‌پور مدیرمسئول سه رسانه دو هفته‌نامه هفت‌برکه، فصلنامه هیمه و سایت گریشنا هستم. لازم دیدم در فرصت اندک فراهم شده به عنوان کسی که از طریق رسانه و فضای مجازی با مردم ارتباط نزدیکی دارد بخشی از دغدغه‌ها و مشکلات شهرستان را خدمت بالاترین مقام سیاسی استان و همراهان اعلام کنم.
سیاست‌های دولت تدبیر و امید باعث شده است که ثبات خوبی در بخش‌های اقتصادی ایجاد شود و کارنامه دولت در سیاست خارجی نیز نقطه‌ای روشن در تاریخ انقلاب اسلامی است. اما تغییرات انجام شده در کابینه نشان می‌دهد که شخص رییس‌جمهور نیز از مدیریت فرهنگی و اجتماعی رضایت ندارد به خاطر همین جا دارد مدیران دولتی نیز به دنبال رییس‌جمهور به این بخش توجه بیشتری داشته باشند.
خوشبختانه دولت یازدهم در تدوین برنامه‌ها نگاهی ملی، فراگیر و قانونمند دارد این نگاه باعث شده است که روند اشتباه دولت گذشته تصحیح شود اما ممکن است عوارضی جانبی نیز دامنگیر دولت شود. تبلیغات مخالفان دولت به این سمت است که دولت یازدهم دولت طبقه متوسط و شهرهای بزرگ است و این دولت به شهرهای کوچک و روستاها کم توجه است. وظیفه مدیران دولتی است که با عملکرد خود نگذارند این ذهنیت در میان مردم تقویت شود.
به خاطر همین بگذارید به جای پرداختن به مسائل کلان همانند مهار تورم یا سیاست خارجی که دولت کارنامه موفقی دارد به سراغ مسائل خود شهرستان برویم تا معضلات منطقه‌ای و توقعات خرد مردم به چشم اسفندیار دولت تبدیل نشود.
هفت سال از شهرستان شدن گراش می‌گذرد اما در زبان مسئولین، گراش یک شهرستان تازه تاسیس است. برای مردم قابل قبول نیست اداره‌ای هفت سال پیش افتتاح شده باشد و هنوز با یک نفر هم به عنوان رییس و هم به عنوان کارمند اداره شود. شهرستانی تاسیس شده باشد و هنوز حدود و مرزهای آن برای مردم مبهم باشد. نگذاریم همین نقص کوچک که در یک اداره برای کمبود نیرو بسته است ذره ذره باعث ناامیدی مردم شود.
ما اداره‌ای داریم که شش سال است تنها با یک رییس اداره می‌شود و اگر این رییس نیاز به مرخصی داشته باشد، به ماموریت یا بازدید برود و یا در جلسه‌ای مانند همین جلسه شورای اداری حضور داشته باشد، در اداره باید بسته شود. ادارات محیط زیست و میراث فرهنگی نمونه‌ای از این ادارات تک کارمندی هستند.
به دلیل قانونمداری استخدام ادارات متمرکز شده است این بخش مثبت ماجرا است. اما چرا باید اداره صنعت، معدن و تجارت بعد از شش سال هنوز به شکل نمایندگی اداره شود و فاقد چارت سازمانی باشد. اداره‌ای که قرار است موتور حرکت اقتصادی شهرستان باشد چطور می‌تواند با دو کارمند، همزمان هم خدمت‌رسانی کند و هم برنامه داشته باشد؟
در بخش فرهنگ که دغدغه همگی ما است در بهترین حالت بودجه شهرستان ده میلیون تومان است؟ یعنی با برگزاری یک برنامه متوسط فرهنگی یا چاپ یک کتاب کل بودجه تمام شده است. در این بخش هم خیرین وارد شدند و سینمای گراش با مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان از بخش خصوصی خریداری شد و به رایگان در اختیار اداره کل قرار گرفت اما ما توقع داریم دولت هم در بخش جاری و هم در بخش زیربنایی گامی بردارد.
همه شهرستان‌های استان فارس دارای مجتمع فرهنگی-هنری هستند اما زمینی که از سال‌های پیش برای این کاربری در نظر گرفته شده است همچنان بایر است. آیا اینجا هم باید حتما حتما حتما خیرین کار کنند؟
از استاندار محترم تقاضا دارم که در بررسی‌های خود این نکته را در نظر داشته باشند. مردم این شهر دنیادیده هستند و امکانات شهری خود را نه با شهرهای دیگر کشور بلکه با دبی و دیگر شهرهای حوزه خلیج فارس مقایسه می‌کنند و خدمات دولت‌های آن کشورها را به مردم می‌بییند. مردم اثبات کرده‌اند حاضرند برای این کار هزینه کنند و توقع دارند دولت نیز به همین دید به شهر آن‌ها نگاه کند و برای آن هزینه کند.
در این جلسات بارها از خیرین و سرمایه‌گذاران نام برده شد. زمانی کار خیرین محدود به ساخت مسجد بود، بعد نوبت به ساخت مدرسه‌ها رسید. خیرین بیمارستان و درمانگاه هم ساختند. ساختمان بسیاری از ادارات از جمله نیمی از هزینه ساختمان همین فرمانداری را خیرین دادند. کم‌کم کار به امور زیربنایی مانند ساخت جاده نیز رسیده است. خوب است که از ظرفیت عشق این مردم به شهر و دیارشان استفاده شود. اما به نظر می‌رسد هر جا خیرین وارد شدند به جای این که سهم دولت افزایش یابد دولت با خیال راحت کنارکشید. چرا باید برای افتتاح هر اداره‌ای شرط اول و اجباری، تامین ساختمان و ماشین و حتی حقوق کارمندان از طریق خیرین باشد؟
اداره ثبت اسناد و املاک با کمک خیرین و شورای شهر سرپا شد اما امروز مردم را تهدید می‌کنند که اگر بخواهید ما را جابه‌جا کنید جمع می‌کنیم و به لار می‌رویم. آیا این حق مردمی است که زیر بال دولت را گرفتند؟
ورزشگاه محبی نمونه‌ای از دلسردی خیرین و سرمایه‌گذاران است. تا وقتی این آیینه دق روبه‌روی مردم وجود دارد چگونه توقع دارید که فرد دیگری دست به کارهای بزرگ بزند. ورزشگاه محبی یک آزمون برای دولت است که چقدر در وعده‌ی خود برای همیاری با خیرین صادق است.
استفاده بیش از حد از خیرین باعث شده است که مفهوم عدالت با یک علامت سوال روبه‌رو شود. آیا فقط کار کسی که پول دارد راه می‌افتد؟ این یک آسیب در طولانی مدت است که ذره و ذره جا افتاده است به خاطر همین استفاده از ظرفیت خیرین همیشه هم خیر نیست و ممکنه است در اداراتی که محل صدور مجوزهای قانونی یا تصمیمات حساس هستند باب سواستفاده‌ها را بگشاید.
یکی از چالش‌های دیگر پیش‌روی ادارات شهرستان مساله نیروی انسانی است. می‌دانم این مشکل یک مساله ملی و در راستای کوچک‌سازی دولت است اما در اینجا هم به بهانه شهرستان جدید‌التاسیس به گراش کم‌توجهی شده است. بسیاری از نیروهای ادارات گراش پیمانی و شرکتی هستند و این مساله‌ای فراگیر در ادارات است. بسیاری از ادارات همانند اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره میراث فرهنگی از اختصاص نیروهای کارشناس ناامید شده‌اند و امیدشان به داشتن سربازان امریه است، حداقل این مورد از آنان دریغ نشود.
برای انجام رسالت خبرنگاری اجازه می‌خواهم که سخنان خود را با چند سوال به پایان برسانم و امیدوارم استاندار محترم مجال پاسخ به این سوالات را داشته باشند.
۱. بخشی از چاه‌های منطقه شانول در محدوده دهستان خلیلی شهرستان گراش قرار دارد اما به دلیل نامشخص بودن دقیق محدوده شهرستان این مساله در زمان تعیین بودجه دو دردصد نفت و گاز مورد توجه قرار نمی‌گیرد و سهم شهرستان در این مورد همانند شهرستان‌های فاقد منطقه بهره‌برداری در نظر گرفته می‌شود. آیا استاندار از این مشکل مطلع هستند و آیا برنامه‌ای برای تعیین دقیق محل این چاه‌ها وجود دارد یا نه؟
۲. لطفا اعلام بفرمایید که محدوده شرقی شهرستان گراش بین شهرهای لار و گراش چه وضعیتی دارد و با توجه به ادعای نماینده بر تعیین این محدوده، تعیین محدوده در چه زمانی و بر اساس چه فرآیند قانونی انجام شده است؟
۳. روستاهای بالای ۳۵۰۰ نفر جمعیت استحقاق تبدیل به شهر را دارند. اما ارد و فداغ با جمعیتی بیش از پنج هزار نفر هنوز به صورت دهستان اداره می‌شوند. آیا برنامه‌ای برای این موضوع و ارتقا روستاها وجود دارد یا باید آب پاکی روی دست آن‌ها ریخت؟
در پایان از شما دعوت می‌کنم که در هفته آینده در صورت حضور در تهران در نمایشگاه مطبوعات میزبان شما باشیم. نشریات گراش و نی‌ریزان تنها نمایندگان شهرستان‌های استان فارس در نمایشگاه هستند و امیدوارم که بتوانیم در فرصت گشاده‌تری، مسائل شهرستان گراش را از زبان مردم با شما در میان بگذاریم.
با سپاس از وقتی که گذاشتید.