گریشنا: کنسرت موسیقی ایرانی گروه نینوا هفته گذشته در سه روز برگزار شد و در گریشنا گزارش تصویری این کنسرت را منتشر کردیم. (+) داریوش آرمانمهر از هنرمندان هنرهای تجسمی و موسیقی در شهرستان، نظر خود را در مورد این کنسرت برای گریشنا فرستاده است.
***
«آب کم جو، تشنگی آور به دست
تا بجوشد آبت از بالا و پست»
پس از لحظههای دراز
یک لحظه گذشت …
شبهای ششم، هفتم و هشتم خردادماه؛ سه شب اجرای کنسرت موسیقی نینوا، با هنرمندی هنرمردان گراش و نی و آواز هنرمندی از جهرم جناب آقای علی عزتزادگان برگزار شد. پیش از هرچیز به عنوان یک شنونده و دوستدار موسیقی به ویژه موسیقی ملی از تلاش و پشتکار این هنرمندان و دست اندرکاران اجرای کنسرت بسیار سپاسگزارم.
در شب اجرا من شاهد اجرای کنسرتی بودم که به گفته یکی از هنرمندان شش ماه تمرین داشتهاند. کنسرت با تاخیر بیش از نیم ساعت آغاز شد و برنامه را تا پایان دنبال کردم: پیش درآمد، آواز، چهارمضراب و… و پس از وقفهای کوتاه، ادامه برنامه با قطعاتی در دشتی.
نفس اجرای کنسرت با این همه مشکلاتی که همه کم و بیش بدان آگاهیم کاری است در خور ستایش و در جهت نیاز جامعه که جای تقدیر و سپاس فراوان دارد. اما با این همه نکاتی به نظرم آمد که با دوستداران موسیقی در میان بگذارم .
پیش از این نیز شاهد اجرای کنسرت در گراش بودیم با هنرمندی هنرمندان گراش و لار اما باید دید تا چه اندازه این هنرمندان توانستهاند طی چند اجرا نظر علاقهمندان به موسیقی را جلب کنند و موجبات رضایت خاطرشان را فراهم آورند، جای بسی گفتنیهاست.
ضمن سپاسی دوباره از تلاش و پشتکار هنرمندان و اینکه ناگفته روشن است دنبال کردن هنر در این جامعه چه سختیها و دشواریهای توان فرسایی را در پی داشته و خواهد داشت. با این همه اما در اجرای کنسرت نکات مثبت و منفی به چشم میآمد که رفع نواقص برای اجراهای بعدی ضروری به نظر میرسد. به نظر من در یک کنسرت موفق جدا از اجرای خوب، نکات جنبی کنسرت را نیز باید در نظر داشته باشیم؛ از طراحی بروشور گرفته تا طراحی لباس و گریم و صحنه، نورپردازی و به ویژه صدابرداری. نکاتی که به نظر من با کمی دقت و حوصله به اجرای کنسرتی زیباتر و پربارتر کمک میکرد و البته تاثیر بسزایی نیز در جذب مخاطبان بیشتر خواهد داشت.
در مجموع کارهای همنوازی گروه نسبتا خوب و قابل قبولی بود. به ویژه همنوازی سنتور، ویولون و تنبک در قطعهی «در اندوه». اما اگر بیشتر دقت کنیم نکاتی به چشم و گوش می آمد که نمیتوان آنها را نادیده گرفت. کار هر چند در مقایسه با اجراهای قبل بهتر بود ولی روی هم رفته شتابزده به نظر میآمد، از جمله با همه اهمیت و حساسیتی که صدابرداری در اجرای کنسرت دارد، متاسفانه صدابرداری چندان خوب نبود، که شاید بخشی از مشکل از سیستمهای صدابرداری بوده است و البته خود سالن نیز به نظر می آید مناسب اجرای کنسرت نیست.
با امید به اینکه در آینده شاهد اجرای زیباتر و پربارتر گروههای موسیقی برای شناساندن هر چه بهتر هنر والای موسیقی ملی ایران زمین به دوستداران این هنر باشیم.
با این همه اما:
از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت
عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی