محسن افشار*: با توجه به شروع سال تحصیلی جدید و اهمیت درس تربیت بدنی و ورزش برای دانش‌آموزان و معلمان ورزش، بر خود لازم و واجب دانستیم نکاتی را در اهمیت این رشته بیان کنیم.
جمله «عقل سالم در بدن سالم است» را همه شنیده‌ایم و قطعا مفهوم آن را نیز می‌فهمیم. و این را نیز می‌دانیم که دانش‌آموزانی که گوشه‌نشین هستند و از ورزش دوری می‌کنند به قولی مریض هستند و علاوه بر جسم‌شان، روح‌شان نیز دچار یک نوع بیماری‌ست.
با این که ورزش مهم‌ترین عامل تضمین‌کننده سلامتی افراد جامعه است و نبض هر جامعه با ورزش می‌زند، بارها مشاهده شده است بسیاری از مسوولین مدارس به این نکته اساسی و مهم بی‌اعتنا هستند؛ و این است که درس تربیت بدنی و ورزش در حاشیه قرار گرفته و کم‌اهمیت جلوه داده شده است.
امروزه ورزش یکی از مظلوم‌ترین دروس در مدارس است، چرا که کلاس‌های جبرانی، دروس و کارهای عقب‌افتاده، تصحیح برگه‌های بچه‌ها، برگزاری بسیاری از مراسم و جشن‌ها و بازدیدها و … در زنگ ورزش صورت می‌گیرد. حتی بعضی اوقات مشاهده شده است که از زنگ ورزش به عنوان ابزاری برای تنبیه دانش‌آموزان استفاده می‌شود. به این صورت که اگر دانش‌آموزان تکالیف خود را انجام نداده باشند و یا در امتحانات نمره خوبی را کسب نکنند، آنها را از زنگ ورزش محروم می‌کنند تا دانش‌آموزان کار خود را تکرار نکنند. و این یک اشتباه بزرگ محسوب می‌شود، چرا که دانش‌آموزان را از مساله‌ای که خیلی دوست دارند، محروم می‌کنیم.
نکته دیگری که باید در این بخش اشاره کنیم این است که هزینه‌هایی که برای درس تربیت بدنی و ورزش در مدارس می‌شود در مقایسه با هزینه‌هایی که در مسایل آموزشی و پرورشی می‌شود قابل مقایسه نیست؛ و بعضا مشاهده شده است که هزینه سرانه ورزشی دانش‌آموزان در موارد دیگری هزینه می‌شود که این خود جای تامل دارد.
کارشناسان امور تربیتی معتقدند که پرداختن کودکان به ورزش و فعالیت‌های بدنی علاوه بر تغییر شکل و استحکام عضلات آنها، باعث افزایش اعتماد به نفس نیز می‌شود.
با این تفاسیر در شروع سال تحصیلی بیشتر سخن‌ام رو به مدیران و معاونان آموزشی است که مسئولیت برنامه‌ریزی در مدارس را به عهده دارند تا طوری برنامه‌ریزی کنند که این درس مهم در انزوا قرار نگیرد و یادمان باشد که بهترین زنگ برای بچه‌ها، زنگ ورزش است.
چند سالی است که وزارت آموزش و پرورش سعی بر آن دارد که با اجرای طرح‌های ملی ژیمناستیک، شنا، طناورز، تنیس روی میز، دو و میدانی، بسکتبال و … به زنگ ورزش اهمیت بیشتری دهد؛ ولی باز هم آن‌طور که باید و شاید به نتیجه دل‌خواه نرسیده است.
زنگ ورزش، سکوی ورزش قهرمانی
زنگ ورزش و درس تربیت بدنی سکوی پرتاب ورزش قهرمانی است و اگر امروز به این درس اهمیت بیشتری بدهیم، مطمئنا در آینده نزدیک شاهد قهرمانانی از شهرمان خواهیم بود. به عنوان مثال، تیم منتخب فوتبال مدارس متوسطه گراش ۸۰ را به یاد خود بیآوریم.
این تیم در سال ۱۳۸۰، برای اولین بار و آخرین بار، به عنوان قهرمانی مدارس فارس رسید و ۷ نفر از این تیم به عضویت تیم منتخب فارس در آمدند. بعد از آن بود که هر کدام از این بازیکنان در تیم‌های باشگاهی‌شان نیز مهره‌ای کلیدی و تاثیرگذار شدند. اما بعد از آن دوره و تغییراتی که در تربیت بدنی آموزش و پرورش به وجود آمد، گراش رنگی از فینال و قهرمانی ندید.
اینجاست که به اهمیت ورزش دانش‌آموزی پی می‌بریم و رابطه آن را با پیشرفت کلی شهر در ورزش قهرمانی مشاهده خواهیم کرد.
عکسی از تیم منتخب مدارس گراش در سال ۸۰:
ایستاده از راست: گودرز انصاری (راننده)، مهدی مزارعی (مربی). فرهاد سالاری. مصطفی براهیمی (عضو تیم نبوده). غلامحسین افشار. قاسم فضلی. حسین عظیمی. علی آغاز. یعقوب فیروزی. مهدی صمیمی. اسدالله محمدی. محسن جمریز (عضو تیم نبوده). احمد فرزانه (مربی). عبدالرسول حاتمی‌کیا (سرمربی)
نشسته از راست: حسن نجاتی. ابوالفضل حسین‌زاده. مهدی نجاتی. محمود نورانی. علی جعفری. یوسف افشار. احمد بلبلی. مهدی فخری
* کارشناس مدیریت ورزش