هفت‌برکه: جدیدترین آلبوم موسیقی حسن حسینی با نام «لال» LAL یک اثر غافلگیرکننده در سبک الکترونیک است با آواها و کلمات بی‌معنا Gibberish !
این آلبوم که شامل ۹ قطعه است، در پلتفرم‌های مختلف موسیقی از جمله اسپاتیفای، ساوندکلود، اپل موزیک، آمازون و سایر پلتفرم‌های انتشار موسیقی دیجیتال منتشر شده است و در کانال تلگرامی حسینی (اینجا) هم قابل دانلود است.
آهنگساز شناخته‌شده‌ی گراشی پیش از این سبک‌های مختلفی از جمله پاپ، راک، کلاسیک، موسیقی متن و سنتی را تجربه کرده بود. آخرین آلبوم او، «ملودی‌های شبانه» Nocturnal Melodies در سبک کلاسیک و با ساز پیانو بود (اینجا بشنوید).
حالا او در آلبوم «لال» سراغ یک سبک و سیاق جدید رفته است. حسینی در مورد سبک این آلبوم می‌گوید: «آلبوم جدید من «لال» شامل ۹ ترک در سبک دیپ‌هاوس Deep House است؛ مجموعه‌ای که از ابتدا قرار نبود یک آلبوم باشد و تنها یک قطعه بی‌کلام از تلفیق موسیقی شرق دور و غرب دور بود. روایتی خطی یا ساختاری مشخص و در چهارچوب استانداردهای بین‌المللی. پس از ساخت اولین قطعه، دوست داشتم همین فضا را ادامه بدهم و قطعات جدیدتری اضافه کنم. نهایتا ایده‌ی کلام بدون معنا را برایش انتخاب کردم و اسم آلبوم شد «لال». برایم ایده‌ی جذابی بود و تصمیم گرفتم کلمات وُکال‌ها را کاملاً بی‌معنی بنویسم و ضبط کنم؛ صداهایی که شبیه زبان هستند اما زبان خاص و مشخصی نیستند.»
شاید یکی از معروف‌ترین نمونه‌های این سبک از موسیقی در ایران را بتوان گروه «کاکوبند» دانست. حسینی با اشاره به سابقه‌ی این نوع موسیقی در جهان، هدفش از کار کردن در این سبک را نیز توضیح می‌دهد: «هدفم این بود که شنونده را از محدودیت‌های معنایی دور کنم و کاری بسازم که مستقیما با ناخودآگاه ارتباط بگیرد؛ یعنی با استفاده از زمزمه، آواز، ضرباهنگ، اتمسفر، هارمونی، رنگ و در آخر یک زبان ناشناخته، قطعات موسیقی طوری ساخته شده است که هر کس بتواند برداشت شخصی خودش را داشته باشد. خلاصه بگویم، این آلبوم بیشتر درباره‌ی «حس»هاست تا «معانی کلمات»؛ چرا که می‌خواستم آلبومی بسازم که شنونده وقتی به آن گوش می‌دهد، حس کند وارد یک فضای شخصی شده، جایی که «کلمه» قرار نیست چیزی را توضیح بدهد و همه‌چیز باید احساس شود.»
حسن در مورد چالش‌های تولید موسیقی در این سبک هم می‌گوید: «در بخش موسیقی سعی کردم فضاها را تا حد ممکن عمیق، مینیمال و احساسی نگه دارم؛ بیس‌های نرم، ریورب‌های واید و کمی طولانی، و ضرب‌هایی که حس حرکت و سفر درونی ایجاد می‌کنند. اگر به قطعات دقیق‌تر نگاه کنیم به طور متوسط ضرباهنگی در حدود ۱۱۰ ضربه در دقیقه دارند. با این حال، فضای موسیقی به گونه‌ای طراحی شده که فرد از هیجان مفرط به یک نشاط درونی برسد. به هر حال می‌توانم بگویم هر قطعه برای من یک چالش جدید بود.»
حسینی برای تولید موسیقی و ویدئوها با هوش مصنوعی هم سر و کله می‌زند. او در مورد سهم هوش مصنوعی از ساخت این آلبوم می‌گوید: «بخشی از همخوانی‌ها (هارمونی) را با هوش مصنوعی میکس کرده‌ام تا بتوانم چیزی را که در ذهن داشتم پیاده کنم.»
کلام، آهنگ‌سازی و تنظیم این آلبوم را خود حسن حسینی انجام داده است و میکس مسترینگ آن طبق معمول کارهای اخیر حسینی با امین پیشه‌ور بوده است. کاور این آلبوم هم ساخته‌ی هوش مصنوعی است.
حسینی پیش از این وعده داده بود که آلبوم «ملودی‌های شبانه ۲» نیز در راه خواهد بود. او می‌گوید این آلبوم یکی از پروژه‌های آینده‌اش است: «طبق وعده‌ای که در مصاحبه قبلی با هفت‌برکه داده‌ام، بر روی آلبوم Nocturnal Melodies 2 کار می‌کنم. قطعه اول آن آماده شده است و امیدوارم باقی قطعات را هم زودتر به پایان ببرم. واقعا بازخوردهای خوبی از آلبوم اول گرفتم و از این بابت خیلی خوشحالم.»
